در هنگام جستجو کلمه در قسمت عنوان میتوانید کلمات مورد جستجو را با کاراکتر (-) جدا کنید.
کاربرد نوع شرط:
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: تحقیقات دام و طیور
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: pH,تولید گاز,نیتروژن آمونیاکی,هضم پذیری,هضم دو مرحلهای
- چکیده: هدف از این مطالعه بررسی روش مناسب تهیه سیلاژ سرشاخه نیشکر و ارزیابی ارزش تغذیهای آن در نشخوارکنندگان با استفاده از روشهای آزمایشگاهی بود. تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش شامل ترکیب اوره+ملاس (3+1، به ترتیب 1 و 3 درصد ماده خشک) در دو سطح 0 و 3+1، اسیدسولفوریک در سه سطح 0، 9/0 و 8/1 درصد ماده خشک در قالب طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل3×2 بودند. سرشاخه نیشکر با افزودنیهای ذکر شده (بر اساس ماده خشک) به خوبی مخلوط و در کیسههای نایلونی ضخیم سیلو شد. محتوی پروتئین خام سرشاخه سیلو شده با افزودن ترکیب اوره+ملاس و اسید سولفوریک افزایش معنیداری نشان داد (05/0>P). تمامی افزودنیها باعث کاهش معنی دارpH سیلاژ شدند (05/0>P). اسیدسولفوریک منجر به کاهش نیتروژن آمونیاکی گردید (05/0>P). افزودن اوره+ملاس باعث افزایش هضمپذیری ماده خشک شد (05/0
P) و ماده خشک (05/0
- چکیده انگلیسی: The objective of this study was to investigate the suitable method for preparing sugarcane top (SCT) silage and evaluation the nutritive value of prepared silage by using in vitro methods in ruminant. The treatments were mixture of urea+molasses (1, 3 % DM, respectively) on two levels 0 and 1+3, sulfuric acid on three levels 0, 0.9 and 1.8 % DM that arranged in a 2×3 factorial design. The sugar cane top were mixed (DM basis) by additives and ensiled in polyethylene bags. Content of CPof SCT ensiled with urea+molasses and sulfuric acid increased (P<0.05). All additives significantly decreased pH of silage (P<0.05). The acid caused to increase NDF (P<0.05) and dry matter digestibility (P>0.05). Adding of sulphuric acid increased gas production linearly (P<0.05). All additives used in this experiment improved nutritive value of SCT silage, and made possible of long preservation. However, if pH decreases to lower than 4, silage quality remains the same as initial forage for a longer keeping time.
- انتشار مقاله: 10-01-1395
- نویسندگان: صغری محمودی میمند,مرتضی چاجی,موسی اسلامی,طاهره محمد آبادی,محمد بوجارپور
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: تحقیقات دام و طیور
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: ضریب تبدیل,افزایش وزن,تجزیه لاشه,هضم ایلئومی
- چکیده: این آزمایش به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف تفاله زیتون و مخلوط آنزیمی با نام تجاری ناتوزیم P، بر عملکرد و هضم مواد مغذی با استفاده از 320 قطعه جوجه گوشتی نر سویه تجاری راس 308 در یک دوره 42 روزه اجرا شد. آزمایش حاضر در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت آزمایش عاملی، شامل چهار سطح تفاله زیتون (0، 5، 10 و 15 درصد) و دو سطح آنزیم (0 و 5/0 درصد) با 4 تکرار در هر تیمار و 10 جوجه در هر تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که افزودن تفاله زیتون به جیره باعث افزایش معنیداری در مصرف خوراک و افزایش وزن جوجههای گوشتی شد (05/0>P). جوجههای تغذیه شده با جیره حاوی 10 درصد تفاله زیتون بیشترین مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن را داشتند. اثر آنزیم بر مصرف خوراک در دوره رشد (42-22 روزگی) و کل دوره پروش (42-0 روزگی) معنیدار شد (05/0>P). با افزودن آنزیم مصرف خوراک کاهش یافت. اثر متقابل تفاله زیتون و آنزیم بر مصرف خوراک در دوره آغازین (21-0 روزگی) معنی دار شد (05/0>P). تیمار فاقد تفاله زیتون و آنزیم کمترین و تیمار حاوی 10 درصد تفاله زیتون بدون آنزیم بیشترین مصرف خوراک را داشتند. اثر تفاله زیتون در دوره آغازین بر ضریب تبدیل معنیدار شد (05/0>P). تیمار حاوی 5 درصد تفاله زیتون بهترین ضریب تبدیل را نشان داد. اثر آنزیم بر ضریب تبدیل در دوره آغازین معنی دار شد (05/0>P). بنابراین، میتوان از تفاله زیتون در جیره جوجههای گوشتی استفاده نمود و آنزیم باعث بهبود ارزش تغذیهای آن میشود.
- چکیده انگلیسی: This study was conducted in a factorial arrangement in complete randomized design (4×2) with 320 one-day old Ross broiler chickens for investigation effect of different level of olive pulp and enzyme on performance and nutrients digestibility for 42 days. The treatments were included: 4 levels of olive pulp (0, 5, 10 and 15% dry matter) and two levels of supplemented enzyme (0 and 0.5% DM) with 4 replicates for each treatment and 10 birds in each replicate. The olive pulp caused to significant increased of intake and gain of broilers (P<0.05). The broilers fed 10% olive pulp had highest intake and gain. The enzyme supplementation significantly decreased feed intake in grower phase (22-42 days) and whole trial period (0-42 days). Interaction of olive pulp and enzyme on feed intake in the starter phase was significant (P<0.05). Treatment content olive pulp plus enzyme and 10% olive pulp plus 0% enzyme had least and most feed intake, respectively. In starter phase olive pulp significantly affected feed conversion ratio (P<0.05). The best feed conversion ratio was for treatment content 5% olive pulp. The supplementation enzyme had significant effect on feed conversion ratio in the starter (P<0.05). Therefore, olive pulp can be used in broiler diets and enzyme improves the nutritional value of olive pulp.
- انتشار مقاله: 09-01-1395
- نویسندگان: جعفر جعفری,مرتضی چاجی,محمد بوجارپور,طاهره محمدآبادی,سمیه سالاری
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: Journal of Veterinary Research
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: فعالیت آنزیمی,فرآوری,جوجه های گوشتی,مورفولوژی روده باریک,ارقام جو
- چکیده: زمینه مطالعه: ارقام جو دارای مقادیر متفاوتی از مواد ضد تغذیهای بوده که اثرات منفی بر اکوسیستم روده طیور دارند و غلظت کلسترول خون را کاهش میدهند.
هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر فرآوری جیرههای غذایی حاوی ارقام جو بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی، فعالیت آنزیمی ، غلظت اسیدهای چرب فرار دستگاه گوارش و غلظت لیپیدهای سرم خون جوجههای گوشتی صورت گرفت.
روش کار: آزمایش به روش فاکتوریل 2×2×3 و در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل ارقام جو (فجر، ریحانه و یوسف) ، شکل فیزیکی خوراک (آردی و پلت) و سطح آنزیم (g/kg 0 و 05/0 ماده خشک) بودند. از تعداد 972 قطعه جوجه گوشتی سویه راس درقالب12 تیمار، 3 تکرار و 27 قطعه جوجه به ازای هر تکرار استفاده گردید.
نتایج: میزان فعالیت آنزیمهای آمیلاز ژژونوم، لیپاز پانکراس وpH تحت تأثیر اثرات اصلی ( به استثنای واریته) و اثرات متقابل قرار گرفت (0.05>P). فرآوری (پلت نمودن، افزودن آنزیم و یا ترکیبی از پلت و آنزیم) جیرههای حاوی واریتههای مختلف جو، بویژه جیرههای حاوی جو واریته ریحانه سبب کاهش میزان ویسکوزیته محتویات گوارشی (0.05>P) و افزایش غلظت اسیدهای چرب فرار و درصد نسبی اسید استیک و اسید بوتیریک شد (0.05>P). تغذیه پرندگان با جیرههای حاوی جو واریته فجر، جیرههای پلت و یا جیرههای حاوی آنزیم، میزان گلوگز ، کلسترول و HDL خون را کاهش داد (0.05>P).
نتیجه گیری نهایی: با توجه به اینکه جو واریته ریحانه در مقایسه با سایر واریتهها میزان پلی ساکاریدهای غیر نشاستهای محلول پایین تری داشت، لذا این واریته به فرآوری و افزودن آنزیم پاسخ مناسبتری نشان داد و سبب بهبود خصوصیات مورفولوژیکی روده باریک گردید.- چکیده انگلیسی: BACKGROUND: Barley cultivars contain different anti-nutritional factors that have negative effects on the intestinal ecosystem and reduce blood cholesterol concentration.
Objectives: This study aimed to determine the effect of processing barley cultivars on the intestinal morphology, enzyme activity and volatile fatty acids of the small intestine and serum lipid levels of broiler chickens.
Methods: The experiment was carried out using a factorial experiment with a completely randomized design. Factors were barley cultivars (Fajr, Reyhaneh, and Yosef), diet form (mash or pellet) and enzyme level (0 and 0.05 g/kg dry matter). Around 927 one day of old Ross 308 broiler chickens were assigned into 12 treatments, 3 replicates and 27 chickens in each replicate.
Results: Pancreatic amylase, lipase enzyme activity and digesta pH are affected by main (except for cultivar) and interaction effects (P< 0.05). Feed Processing (pelleting, adding enzyme or combination of pelleting and enzyme) of barley cultivars, especially diets containing Ryhaneh barley cultivar reduced digesta viscosity and increased the concentration of volatile fatty acids and relative percentage of acetic acid and butyric acid (P<0.05). Diets containing Fajr barley cultivars, enzyme or pelleted diets significantly decreased blood glucose, cholesterol and HDL concentration (P<0.05).
Conclusions: Due to lower amount of soluble NSP compared with the other barley cultivars, Ryhaneh cultivar resulted in a better response to processing as well as enzyme addition, and improved the morphological characteristics of the small intestine- انتشار مقاله: 21-01-1397
- نویسندگان: علی محمد هوشمندی,اکبر یعقوبفر,محمد بوجارپور,سمیه سالاری
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مجله دامپزشکی ایران
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: اوره,آنزیم,گوسفند عربی,سرشاخه خرما,فراسنجه های خونی و شکمبه
- چکیده: هدف از این آزمایش، بررسی تأثیر فرآوری سرشاخهی خرما با اوره یا آنزیم بر قابلیت هضم، رفتار مصرف خوراک و بعضی فراسنجههای خونی و شکمبهای گوسفند عربی بود. در این تحقیق از 16 رأس گوسفند عربی با میانگین سن 8 ماه و وزن 5/1±28 کیلوگرم استفاده شد. جیرهی آزمایشی شامل 50 درصد کنسانتره و 50 درصد علوفه بود. تیمارها شامل 1) جیرهی حاوی کاه گندم (شاهد)، 2) جیرهی حاوی سرشاخهی خام خرما، 3) جیرهی حاوی سرشاخهی خام خرما + 3 گرم در کیلوگرم آنزیم ناتوزیم و 4) جیرهی حاوی سرشاخهی خرما عملآوری شده با 4 درصد اوره بودند. در این آزمایش 21 روز جهت عادتپذیری و 14 روز جهت نمونهبرداری در نظر گرفته شد. در پایان آزمایش قابلیت هضم مواد مغذی، رفتار مصرف خوراک و فراسنجههای خونی و شکمبهای تعیین شدند و دادههای به دست آمده در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه و تحلیل شدند. خوراک مصرفی، قابلیت هضم مادهی خشک و مادهی آلی و غلظت کلسترول خون تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. با این حال قابلیت هضم NDF و ADF و همچنین غلظت گلوکز و نیتروژن اورهای خون و نیتروژن آمونیاکی شکمبه به طور معنیداری در گوسفندان دریافتکنندهی جیره حاوی سرشاخهی خرما عملآوری شده با اوره افزایش پیدا کرد. جیرهی حاوی سرشاخهی خرما همراه با اوره بیشترین فعالیت نشخوار و جویدن را در دام به دنبال داشت و بیشترین میزان pH شکمبه با مصرف جیره حاوی سرشاخهی خرمای فراوری نشده مشاهده گردید. نتایج نشان داد که فرآوری سرشاخهی خرما با اوره و یا آنزیم بدون تأثیر منفی بر دام، باعث بهبود ارزش تغذیهای آن شده و قابلیت هضم را بالا میبرد. بنابراین شاید بتوان از آنها به جای کاه گندم در جیرهی گوسفند عربی استفاده کرد.
- چکیده انگلیسی: The aim of this experiment was to investigate the effect of processing date palm leaves with urea and enzyme on digestibility, rumination and some blood and rumen parameters of Arabian sheep. In this research, 16 Arabian sheep with an average age of 8 months and weight 28 ± 1.5 kg were used. The ratio of concentrate/forage in the treatments was 50:50. Treatments were including 1) diet contains wheat straw (control), 2) diet contains crude date palm leaves, 3) diet contains crude date palm leaves+ 3 g/kg Natuzyme enzyme and 4) diet contains date palm leaves processed with 4 % urea. In this experiment it is considered 21 days for adaptation and 14 days for sampling. At the end of the experiment, nutrient digestibility, feeding behavior and blood and rumen parameters were determined and the obtained data were analyzed in completely randomized design. Results showed feed intake, digestibility of dry matter and organic matter and blood cholesterol level were not influenced by experimental diets (P>0.05). However, digestibility of NDF and ADF, blood glucose and urea and ruminal ammonia concentration significantly increased in sheep fed with date palm leaves processed with urea (P
- انتشار مقاله: 04-11-1396
- نویسندگان: حمید پرنده,طاهره محمدابادی,محمد بوجارپور,مرتضی چاجی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مجله دامپزشکی ایران
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: تانن,اسپرس,عمل آوری,جمعیت میکروبی,تولید گاز
- چکیده: این آزمایش با هدف اثر اسپرس آبی و دیم عملآوری شده با آب یا اوره بر جمعیت میکروبی شکمبه، فراسنجههای تولیدگاز و خصوصیات تخمیر برونتنی انجام شد.تیمارها شامل علوفه اسپرس عملآوری شده (با آب یا اوره) و بدون عملآوری بودند. دادههای روش گاز در قالب طرح اندازهگیریهای تکرارشونده و سایر دادهها در قالب طرح کامل تصادفی آنالیز شد. نتایج نشان داد عملآوری با اوره و آب باعث کاهش درصد ماده خشک شد. بیشترین میزان درصد پروتئین خام مربوط به عملآوری با اوره(25/14درصد) بود. اثر عملآوری با آب و اوره بیشترین درصد کاهش ترکیبات فنولی، تاننکل و تاننمتراکم را در اسپرس آبی داشت (05/0>P). نتایج نشان داد اسپرس آبی عملآوری شده با آب و اوره دارای پتانسیل تولیدگاز و نرخ تولید گاز بالاتری بود. افزایش گاز تولیدی در تیمارهای عملآوری اسپرسآبی با آب یا اوره نشان دهنده اثر تانن-زدایی عملآوری با آب یا اوره بر اسپرس بود. بیشترین و کمترین میزان ماده آلی هضم شده واقعی مربوط به تیمارهای اسپرس آبی عملآوری با آب و اسپرس دیم بدون عملآوری (به ترتیب با 296 و 105میلیگرم) بود. در مورد فاکتور جداکننده تیماراسپرس آبی عملآوری با آب (01/6 میلیلیتر بر میلی گرم) اختلاف معنیدار با دیگر تیمارها داشت(05/0>P). کمترین و بیشترین غلظت نیتروژن آمونیاکی به ترتیب مربوط به اسپرس دیم بدون عملآوری و اسپرس آبی و دیم عملآوری شده با اوره بود (05/0>P). اثر تیمارها بر جمعیت کل باکتریهای شکمبه، باکتریهای سلولولایتیک و پروتوزوآها معنیدار شد (05/0< P). تانن اسپرس موجب کاهش تولید گاز در کل فرآیند تخمیر شکمبه در پایان انکوباسیون شد. در مجموع، عملآوری اسپرس با آب و اوره موجب تغییر جمیت باکتریهای کل، سلولولیتیک، پروتوزوآها و در نهایت افزایش سنتز توده میکروبی شد. به طور کلی عملآوری اسپرس با آب روش موفق و ارزانتری نسبت به روش استفاده از اوره بوده و قابل توصیه میباشد.
- چکیده انگلیسی: This experiment with aim to determine the effect of the tannins in dry land and irrigated sainfoin forage treated by water or urea on gas production (GP) parameters, in vitro fermentation characteristics and microbial population was carried out. Treatments were consist of untreated irrigated sainfoin (UNIS), untreated dry land sainfoin (UNDS), irrigated sainfoin by water (ISTW),dryland sainfoin treated by water (DSTW), irrigated sainfoin treated by urea (ISTU) and dry land sainfoin treated by urea (DSTU). Data of GP method were analyzed by Repeated Measurement and data other analyzed with CRD design. The results showed that treated by water or urea was due to reduce dry matter (DM). The most crude protein (CP) was relation to treated by urea (14.25%). The effect of treated by water or urea had the most decreasing of total phenolic compounds, total and condensed tannin in irrigated sainfoin (P<0.05).The results showed ISTW and ISTU treatments were highly on potential of GP and gas production rate (GPR).Increasing of GP in ISTW and ISTU treatments indicated detanning effect of treated by water or urea. The most truly degraded substrate )TDS) was related to ISTW treatment and the least UNDS (296 and 105mg, respectively). Partitioning factor in ISTW treatment (6.01) was significantly difference other treatments (P<0.05). Sainfoin tannin was due to decrease GP in total process of ruminal fermentation.The least N-NH3 concentrations was related to UNDS and the most were ISTU and DSTU treatments (P<0.05). The effect of treatments on the total number of rumen bacteria, cellulolytic bacteria and protozoa were significant (P<0.05). Overall, treated sainfoin by urea or water was due to no change of total number of rumen bacteria, cellulolytic bacteria and protozoa and increasing of the microbial biomass efficiency and synthesis. Generally, treated by water was more successful and cheaper method than the use of urea.
- انتشار مقاله: 12-08-1394
- نویسندگان: بهروز یاراحمدی,مرتضی چاجی,محمد بوجارپور,خلیل میرزاده,مرتضی رضایی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مجله دامپزشکی ایران
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: عملکرد,خرفه,خصوصیات لاشه,جوجه های گوشتی
- چکیده: به منظور تعیین اثر استفاده از گیاه خرفه بر عملکرد جوجههای گوشتی سویه رأس، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی، با استفاده از 3 تیمار و 4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارها عبارت بودند از گروه کنترل، و تیمارهای دوم و سوم که به ترتیب حاوی 1 و 2 درصد پودر خرفه بودند. خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی برای دورههای پیشدان و رشد اندازهگیری شدند. در پایان دوره (روز 42) از هر تیمار 8 قطعه پرنده (4 خروس و 4 مرغ) به صورت تصادفی انتخاب، و پس از توزین به منظور بررسی خصوصیات لاشه کشتار شدند. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از سطوح مختلف خرفه در دورهی آغازین تأثیر معنیداری بر میانگین مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی ندارد (05/0P>)؛ امّا در دورهی دوم پرورش، و کل دورهی استفاده از خرفه در سطوح 1 و 2 درصد به صورت قابل ملاحظهای مصرف خوراک و وزن بدن را نسبت به گروه شاهد افزایش میدهد (05/0P≤). تأثیر سطوح مختلف پودر خرفه بر ضریب تبدیل غذایی در دورهی رشد و نیز کل دورهی پرورش، از لحاظ آماری معنیدار نبود (05/0P>). نتایج نشان میدهد تیمارهای غذایی اثر معنیداری بر بازده لاشه و اجزای آن نداشتهاند (05/0P>). نتیجه میشود که استفاده از خرفه باعث افزایش وزن بدن و مصرف خوراک، بدون تغییر در ضریب اجزای غذایی جوجهها شده است.
- چکیده انگلیسی: The aim of the present study was to evaluate the effect of purslane on performance and carcass characteristic of broiler chickens. Broiler chicks were allocated randomly in 3 groups with 4 replicates and 12 chick per replicates to receive diets supplemented with 0 (control), 1 and 2 % of dried purslane for 42 days. Body weight gain (BWG) and feed intake (FI) were measured at the end of every week and calculated for starter (1-21 days) and grower (22-42 days) periods. Four male and four female chicks from each treatment were chosen randomly and killed by cervical dislocation on day 42 and carcass components weights were measured. The results of this experiment indicated that purslane did not affect FI, BWG and feed conversion ratio (FCR) of broilers in starter period. However BWG and FI increased significantly with inclusion of dried purslane in grower and throughout the experimental period (P<0.05), but FCR didn’t changed significantly. Dried purslane did not have a significant effect on carcass component. Therefore, it was concluded that supplementation of diet with dried purslane can increase weight gain and feed intake of broiler chicks without changes in feed conversion ratio.
- انتشار مقاله: 24-08-1391
- نویسندگان: محمدرضا قربانی,محمد بوجارپور,منصور میاحی,جمال فیاضی,سیدرضا فاطمی طباطبایی,سید صالح طباطبایی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: عملکرد,فراسنجههای خونی,پاسخ ایمنی,جوجه گوشتی آرین,ترئونین مورد نیاز
- چکیده: این مطالعه به منظور تعیین ترئونین مورد نیاز جوجههای گوشتی سویه آرین 386 در دوره پایانی (22 تا 42 روزگی) با استفاده از پاسخهای عملکرد، ایمنی و فراسنجههای خونی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 سطح ترئونین (66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و16/1 درصد)، 5 تکرار و 20 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار انجام شد. تعیین نیاز با استفاده از روش خط شکسته صورت گرفت. میانگین خوراک مصرفی روزانه در دوره 22 تا 42 روزگی تحت تأثیر سطح ترئونین جیره قرار نگرفت. میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراکی در گروه 66/0 درصد ترئونین نسبت به سایر گروهها بهترتیب کمتر و بیشتر بود. غلظت گلوکز، کلسترول، تریگلیسرید، کلسیم، فسفر، آلبومین، پروتئین کل، LDL وگلوبولین سرم تحت تأثیر سطوح مختلف ترئونین قرار نگرفت. غلظت اسید اوریک سرم در پرندگان دریافتکننده 96/0 درصد ترئونین نسبت به سایر گروهها کاهش و سطح HDL سرم در پرندگان مصرفکننده 66/0 و 76/0 درصد تروئونین افزایش یافت. تعداد گلبولهای سفید و قرمز خون، درصد هماتوکریت، هتروفیل، لنفوسیت، نسبت هتروفیل به لنفوسیت، تیتر آنتیبادی شامل ایمونوگلوبولین G، ایمونوگلوبولین M و آنتیبادی کل در پاسخ به تزریق SRBC تحت تأثیر سطوح مختلف ترئونین قرار نگرفت. با در نظرگرفتن اسید اوریک و HDL سرم، مقدار ترئونین مورد نیاز در دوره پایانی به ترتیب 058/1 و 995/0 درصد برآورد شد. بهطور کلی، دامنه بین 9/0 تا 1 درصد بهعنوان مقدار مورد نیاز ترئونین در جوجههای گوشتی آرین 386 در دوره پایانی (22 تا 42 روزگی) توصیه میشود.
- چکیده انگلیسی: This study was conducted to determine threonine requirement of Arian 386 broiler chickens at finisher period (days 22 to 42), using performance, immunity and blood parameters responses in a completely randomized design with six levels of threonine (0.66, 0.76, 0.86, 0.96, 1.06 and 1.16%), five replicates and 20 birds per each replicate. Requirement was determined by broken line method. Average daily feed intake was not affected by dietary level of threonine during days 22 to 42. Average daily weight gain and feed conversion ratio in broiler chickens fed the level of 0.66% threonine were respectively lower and higher compared to the other groups. The serum concentrations of glucose, cholesterol, triglyceride, calcium, phosphorus, albumin, total protein, LDL and globulin were not affected by different levels of threonine. The serum concentration of uric acid was reduced in birds received 0.96% threonine comparing the other groups and serum HDL level was increased in birds fed with 0.66 and 0.76% threonine. Number of white and red blood cells, percentage of hematocrit, heterophil, lymphocyte, heterophil to lymphocyte ratio, titer of antibody including IgG, IgM and total antibody in response to SRBC injection were not affected by different levels of threonine. Considering serum uric acid and HDL, threonine requirement during finisher period were estimated 1.058 and 0.995%, respectively. Totally, range of 0.9-1.0% can be suggested for threonine requirement of Arian 386 broiler chickens in finisher period (days 22 to 42).
- انتشار مقاله: 21-02-1398
- نویسندگان: ابراهیم بحرینی,محمد بوجارپور,سید عبداله حسینی,سمیه سالاری,هدایت الله روشنفکر,امیرحسین علیزاده قمصری
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: گوسفند,ویناس,ملاس,اسیدهای چرب فرار,نیتروژن آمونیاکی شکمبه
- چکیده: این مطالعه با هدف مقایسهی اثر جیرههای پلت شده حاوی سطوح مختلف ویناس نیشکر بر مصرف خوراک، گوارشپذیری و فراسنجههای شکمبهای در برههای نر لری-بختیاری و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار انجام شد. جیرههای آزمایشی حاوی سطوح صفر، 5، 10، 15، و 20 در صد ویناس نیشکر در ماده خشک به جای ملاس نیشکر بود. ﻃﻮل دورهی آزﻣﺎﯾﺶ مجموعاً 25 روز و ﺷﺎﻣﻞ 15 روز ﻋﺎدتپذیری و 10 روز نمونهبرداری بود. اضافه کردن ویناس به جیره، گوارشپذیری ماده خشک را تحت تأثیر قرار نداد (05/0P>). گوارشپذیری پروتئینخام در جیرهی حاوی20 درصد ویناس نسبت به سایر تیمارها کمتر بود (05/0P<). گوارشپذیری عصارهی اتری در جیرهی حاوی 10 درصد ویناس نسبت به جیرهی شاهد کاهش، و در سایر جیرهها افزایش نشان داد (05/0P<). گوارشپذیری الیاف نامحلول در شویندهی خنثی نیز در جیرهی 15 درصد ویناس نسبت به سایر جیرهها بیشتر بود (05/0P<). با افزایش سطح ویناس در جیرهها، غلظت اسیداستیک، اسیدبوتیریک و کل اسیدهای چرب فرار کاهش یافت (05/0P<). در مجموع، ویناس نیشکر را میتوان بدون تأثیر سوء بر گوارشپذیری و تخمیر شکمبهای تا سطح 15 درصد ماده خشک در جیرهی برههای نژاد لری-بختیاری جایگزین ملاس نمود و باعث جلوگیری از دفع آن به محیط زیست شد. به هر حال، برای نتیجهگیری صحیحتر باید بازده رشد دام و بازده اقتصادی گنجاندن ویناس نیشکر را در جیره در نظر داشت.
- چکیده انگلیسی: The aim of this study was to compare the effect of pelleted diets containing different levels of sugarcane Vinasses on dry matter (DM) intake (DMI), digestibility and ruminal parameters in male lambs using a completely randomized design with 5 treatments and 5 replications. The experimental diets were containing 0, 5, 10, 15, and 20% levels of sugarcane Vinasses in DM instead of sugarcane molasses. The experiment lasted for 25 days, including 15 days of adaptation and 10 days for sampling. No significant differences were observed for digestion of DM in response to vinasse addition (P>0.05). Digestibility of crude protein at the level of 20% Vinasses was lower than that of other groups (P<0.05). Ether extract digestibility decreased at the level of 10% Vinasses compared to control, and increased in other diets (P<0.05). Digestibility of NDF at level of 15% Vinasses was higher than that of other levels (P<0.05). The amount of acetate, butyrate and total volatile fatty acids was decreased by increasing the level of Vinasses (P<0.05). In total, sugarcane vinasse can be substituted for molasses without any adverse effect on digestibility and ruminal fermentation up to 15% of DM in Lorry-Bakhtiari male lambs diet and preventing its release to the environment. However, in order to make a more correct conclusion, we must consider the efficiency of animal growth and the economic efficiency of the inclusion of sugarcane vinasse in the diet.
- انتشار مقاله: 31-05-1396
- نویسندگان: غلامعلی صنیعی,محمد بوجارپور,جمال فیاضی,مجتبی زاهدی فر
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: پلت,جوجه گوشتی,پاسخ ایمنی,شاخص تولید,رقم جو
- چکیده: آزمایشی با روش فاکتوریل 2×2×3 با قالب کاملاً تصادفی در 12 تیمار ، 3 تکرار و 27 قطعه جوجه در هر تکرار برای بررسی تأثیر شکل خوراک، رقم جو و مکمل آنزیمی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی با استفاده از 972 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 اجرا شد. عاملهای اصلی و سطوح هر عامل شامل رقم جو (فجر، ریحانه و یوسف)، شکل خوراک (آردی و پلت) و سطح آنزیم (صفر و 05/0گرم در کیلوگرم) بودند. بر اساس نتایج حاصله در کل دوره پرورش، مقدار مصرف خوراک و سرعت رشد تحت تأثیر اثرات اصلی و اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (05/0> P). اثرات اصلی (به استثنای رقم) و اثرات متقابل شاخص کارآیی تولید را تحت تأثیر قرار_دادند (05/0> P). پلت نمودن جیره و استفاده از آنزیم، عملکرد و درصد وزن نسبی کبد و صفرا را به طور معنی داری بهبود داد (05/0> P). عیار پادتن تولیدی علیه گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و ایمنوگلوبولین نوعIgM تحت تأثیر اثرات اصلی و اثرات متقابل بین عوامل قرار نگرفت، اما غلظت ایمنوگلوبولین نوع IgG با افزودن آنزیم به جیرهها بطور معنیداری افزایش یافت (05/0> P). نتایج این تحقیق نشان داد استفاده از جو رقم ریحانه به شکل پلت و همراه با آنزیم بدون اثر منفی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی قابل توصیه است.
- چکیده انگلیسی: A 3*2*2 factorial experiment with a completely randomized design in 12 treatments, 3 replicates and 27 chickens in each replicates was conducted to evaluate the effects of physical form, barley variety and enzyme addition on growth performance; carcass characteristics and immune system response of broiler chickens with use of 927 one day of old Ross 308 broiler chickens. .Main effects and levels of Factors were barley varity (Fajr, Reyhaneh, and Yosef), diet form (mash or pellet) and enzyme level (0 and 0/05 g/kg dry matter).Results showed that feed intake and growth rate are affected by main effects and interaction effects over the entire raising period (P < 0.05). Main effects (Even though, variety) and interaction effects, affect production efficiency index (PEI). Pelleting of diets and utilizing enzyme significantly improved yield, increased abdominal fat and decreased relative weight of liver and gall (P < 0.05). antibody titers in response to sheep red blood cells (SRBC) and IgM no affected by main and interaction effects (P>0.05) but increased levels of IgG with the addition of enzymes to the diet(P <0/05). According to this result, the use of pellet diet containing Ryhaneh variety with enzyme recommended in poultry nutrition.
- انتشار مقاله: 29-01-1395
- نویسندگان: علی محمد هوشمندی,محمد بوجارپور,اکبر یعقوبفر,سمیه سالاری,حسن رکنی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: عملکرد,جوجههای گوشتی,ترئونین,پاسخهای ایمنی
- چکیده: بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی سویه آرین 386در دوره آغازین (1 تا 21 روزگی)، آزمایشی با استفاده از 600 قطعه جوجه گوشتی و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 5 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح 66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و 16/1 درصد ترئونین بودند. جهت جلوگیری از اثرات محدودکنندگی سایر اسیدهای آمینه، سطوح سایر اسیدهای آمینه بالاتر از توصیهها تنظیم گردید. فاکتورهای اندازهگیری شده شامل: افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و پاسخ به گلبول قرمز گوسفندی، ایمنوگلوبولین G , M بودند. نتایج نشان داد که صفات عملکردی و پاسخهای ایمنی تحت تاثیر سطوح افزایش ترئونین قرار گرفتند. به این صورت که افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و ایمنوگلوبولین M تفاوت معنیداری نشان داد (P<0/05). از طرفی، پاسخ به گلبول قرمز گوسفندی و ایمنوگلوبولین G تفاوت معنیدار نبود P>0/05)).
- چکیده انگلیسی: To investigation the effect of different levels of the threonine amino acid on performance and immune response of Arian strain broiler chickens in the first period (1 to 21 days), an experiment was conducted by using 600 broiler chicks in a completely randomized design with 6 treatments, 5 replications and 30 birds per each experimental unit (rep). Experimental treatments were consisting of 0.66, 0.76, 0.86, 0.96, 1.06 and 1.16 percent of threonine amino acid. To prevent the inhibitory effects of other amino acids, amino acids levels were adjusted higher than the recommendations. Factors measured were including daily gain, feed intake, feed efficiency and immune response. The results showed that yield and immune response in a non-linear responded to increased levels of threonine. So that the daily gain, feed intake, feed conversion ratio and immunoglobulin M showed a significant difference (p<0.05). On the other hand, the response to sheep red blood cells (SRBC) and immunoglobulin G were not statistically significant (p>0.05).
- انتشار مقاله: 05-08-1394
- نویسندگان: ابراهیم بحرینی,محمد بوجارپور,سید عبداله حسینی,سمیه سالاری,هدایت الله روشنفکر
- مشاهده