در هنگام جستجو کلمه در قسمت عنوان میتوانید کلمات مورد جستجو را با کاراکتر (-) جدا کنید.
کاربرد نوع شرط:
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مجله دامپزشکی ایران
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: عملکرد رشد,قابلیت هضم,بزغاله,جمعیت پروتوزوآ,فراسنجه شکمبه
- چکیده: استفاده از منابع خوراکی غیر معمول در هر منطقه، به تولید محصولات دامی اقتصادی برای رفع نیاز جامعه کمک میکند و باعث کاهش رقابت غذایی دام با انسان میشود. آزمایش حاضر با هدف بررسی امکان استفاده از مغز میوهی بلوط و اثرات آن به عنوان یک منبع نشاستهای و دارای تانن به عنوان یک مادهی ضد تغذیهای، به صورت جایگزین با بخش دانهای در جیرهی بزغالههای پرواری انجام شد. در این آزمایش از 36 رأس بزغاله نر ترکی با میانگین وزن 2± 15 کیلوگرم استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیرههای حاوی ۲۱ و ۴۲ درصد مغز میوهی بلوط و جیرهی شاهد بودند. بزغالهها به مدت 90 روز با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند. مصرف خوراک، قابلیت هضم ظاهری، فرآسنجههای تخمیری شکمبه نظیر اسیدهای چرب فرار و جمعیت پروتوزوآی شکمبه، فرآسنجههای خونی و فعالیت جویدن بزغالهها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد استفاده از مغز میوهی بلوط تأثیری بر مادهی خشک مصرفی کل دورهی آزمایشی، قابلیت هضم ظاهری مادهی خشک، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شویندهی خنثی و شویندهی اسیدی نداشت. افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر جیرههای غذایی قرار نگرفتند. غلظت گلوکز، اوره، کلسترول و تریگلیسیرید خون، pH، غلظت نیتروژن آمونیاکی، کل اسیدهای چرب فرار، نسبت اسیداستیک به اسید پروپیونیک و جمعیت پروتوزوآی شکمبه تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. مدت زمان خوردن و جویدن (دقیقه در روز) در مورد جیرههای حاوی مغز میوهی بلوط افزایش یافت. بنابراین، استفاده از مغز میوهی بلوط اثر نامطلوبی بر شاخصههای مورد مطالعه در این پژوهش نداشت و در بعضی موارد باعث بهبود عددی در نتایج آزمایش شد. از طرفی، با توجه به کاهش قیمت جیرههای حاوی مغز میوهی بلوط و هزینههای تمام شده پایینتر، میتوان از این مادهی خوراکی به عنوان بخشی از جیرهی غذایی بزغالههای پرواری استفاده کرد.
- چکیده انگلیسی: The use of unusual feed resources in each region will be beneficial to economical livestock production to meet the needs of the human community, and to reduce the food competition between farm animals and human. The present experiment was conducted to investigate the possibility of using the oak kernel and its effect as a source of starch and tannin (as an anti-nutritional factor), alternatively with grain portion in the diet of fattening kids. Thirty-six male Turkish kids with an average weight of 15±2 kg were used in this experiment. Experimental treatments consisted of diets containing 21 and 42% oak kernel and control diet. The kids were fed with experimental diets for 90 days. Feed intake, apparent digestibility, rumen fermentation parameters, such as volatile fatty acids and rumen protozoal population, blood parameters and chewing activity of kids were measured. The results were shown that the use of oak kernel had no effect on dry matter intake, apparent digestibility of dry matter, crude protein, ADF and NDF in whole of experimental period. The daily weight gain and feed conversion ratio were not affected by diets. The concentration of blood glucose, urea, cholesterol and triglyceride, and rumen pH, ammonia nitrogen, total volatile fatty acids concentration, acetate to propionate ratio and rumen protozoan population were not affected by experimental treatments. The eating and chewing times (minutes per day) increased for diets containing oat kernel. Therefore, not only feeding oak kernel had no adverse effect on the parameters evaluated in this experiment, but also, in some cases caused numerical improvement of the results. In conclusion, considering to lower total cost of the rations containing oak kernel, this material can be used as part of the diet of fattening goat kids.
- انتشار مقاله: 24-09-1396
- نویسندگان: حسین حسینپور محمدابادی,مرتضی چاجی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مجله دامپزشکی ایران
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: تانن,اسپرس,عمل آوری,جمعیت میکروبی,تولید گاز
- چکیده: این آزمایش با هدف اثر اسپرس آبی و دیم عملآوری شده با آب یا اوره بر جمعیت میکروبی شکمبه، فراسنجههای تولیدگاز و خصوصیات تخمیر برونتنی انجام شد.تیمارها شامل علوفه اسپرس عملآوری شده (با آب یا اوره) و بدون عملآوری بودند. دادههای روش گاز در قالب طرح اندازهگیریهای تکرارشونده و سایر دادهها در قالب طرح کامل تصادفی آنالیز شد. نتایج نشان داد عملآوری با اوره و آب باعث کاهش درصد ماده خشک شد. بیشترین میزان درصد پروتئین خام مربوط به عملآوری با اوره(25/14درصد) بود. اثر عملآوری با آب و اوره بیشترین درصد کاهش ترکیبات فنولی، تاننکل و تاننمتراکم را در اسپرس آبی داشت (05/0>P). نتایج نشان داد اسپرس آبی عملآوری شده با آب و اوره دارای پتانسیل تولیدگاز و نرخ تولید گاز بالاتری بود. افزایش گاز تولیدی در تیمارهای عملآوری اسپرسآبی با آب یا اوره نشان دهنده اثر تانن-زدایی عملآوری با آب یا اوره بر اسپرس بود. بیشترین و کمترین میزان ماده آلی هضم شده واقعی مربوط به تیمارهای اسپرس آبی عملآوری با آب و اسپرس دیم بدون عملآوری (به ترتیب با 296 و 105میلیگرم) بود. در مورد فاکتور جداکننده تیماراسپرس آبی عملآوری با آب (01/6 میلیلیتر بر میلی گرم) اختلاف معنیدار با دیگر تیمارها داشت(05/0>P). کمترین و بیشترین غلظت نیتروژن آمونیاکی به ترتیب مربوط به اسپرس دیم بدون عملآوری و اسپرس آبی و دیم عملآوری شده با اوره بود (05/0>P). اثر تیمارها بر جمعیت کل باکتریهای شکمبه، باکتریهای سلولولایتیک و پروتوزوآها معنیدار شد (05/0< P). تانن اسپرس موجب کاهش تولید گاز در کل فرآیند تخمیر شکمبه در پایان انکوباسیون شد. در مجموع، عملآوری اسپرس با آب و اوره موجب تغییر جمیت باکتریهای کل، سلولولیتیک، پروتوزوآها و در نهایت افزایش سنتز توده میکروبی شد. به طور کلی عملآوری اسپرس با آب روش موفق و ارزانتری نسبت به روش استفاده از اوره بوده و قابل توصیه میباشد.
- چکیده انگلیسی: This experiment with aim to determine the effect of the tannins in dry land and irrigated sainfoin forage treated by water or urea on gas production (GP) parameters, in vitro fermentation characteristics and microbial population was carried out. Treatments were consist of untreated irrigated sainfoin (UNIS), untreated dry land sainfoin (UNDS), irrigated sainfoin by water (ISTW),dryland sainfoin treated by water (DSTW), irrigated sainfoin treated by urea (ISTU) and dry land sainfoin treated by urea (DSTU). Data of GP method were analyzed by Repeated Measurement and data other analyzed with CRD design. The results showed that treated by water or urea was due to reduce dry matter (DM). The most crude protein (CP) was relation to treated by urea (14.25%). The effect of treated by water or urea had the most decreasing of total phenolic compounds, total and condensed tannin in irrigated sainfoin (P<0.05).The results showed ISTW and ISTU treatments were highly on potential of GP and gas production rate (GPR).Increasing of GP in ISTW and ISTU treatments indicated detanning effect of treated by water or urea. The most truly degraded substrate )TDS) was related to ISTW treatment and the least UNDS (296 and 105mg, respectively). Partitioning factor in ISTW treatment (6.01) was significantly difference other treatments (P<0.05). Sainfoin tannin was due to decrease GP in total process of ruminal fermentation.The least N-NH3 concentrations was related to UNDS and the most were ISTU and DSTU treatments (P<0.05). The effect of treatments on the total number of rumen bacteria, cellulolytic bacteria and protozoa were significant (P<0.05). Overall, treated sainfoin by urea or water was due to no change of total number of rumen bacteria, cellulolytic bacteria and protozoa and increasing of the microbial biomass efficiency and synthesis. Generally, treated by water was more successful and cheaper method than the use of urea.
- انتشار مقاله: 12-08-1394
- نویسندگان: بهروز یاراحمدی,مرتضی چاجی,محمد بوجارپور,خلیل میرزاده,مرتضی رضایی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مجله دامپزشکی ایران
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: فلور میکروبی,متابولیتهای خونی,مرغان تخمگذار,پودر خرفه,موادمعدنی استخوان
- چکیده: این مطالعه به منظور بررسی اثرات پودر خرفه بر جمعیت میکروبی، فراسنجههای خونی و خصوصیات استخوان درشتنی مرغان تخمگذار با یک صد و بیست قطعه مرغ تخمگذار لگهورن سویهی تجاری هایلاین (W36) از سن 44 تا 52 هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار انجام شد و جیرههایی با سطوح صفر (شاهد)، 1، 2 و 3 درصد پودر خرفه دریافت کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که در اثر افزودن پودر خرفه به جیرهی مرغان تخمگذار جمعیت باکتریهای اشریشیاکلی و کلیفرم موجود در سکوم به طور معنیداری نسبت به گروه شاهد کاهش و جمعیت باکتریهای لاکتوباسیل افزایش یافت (05/0P≤). استفاده از سطوح مختلف پودر خرفه تأثیر قابل ملاحظهای بر غلظت تریگلیسرید و کلسترول سرم خون نداشت (05/0
P). این مطالعه نشان داد که افزودن پودر خرفه به جیره میتواند اثرات مثبتی بر جمعیت میکروبی سکوم و وضعیت استخوان درشتنی مرغان تخمگذار داشته باشد.
- چکیده انگلیسی: the aim of present study was investigat the effect of Purslane powder on cecal microbial population, blood parameters and tibia characteristics of laying hens. One hundred and twenty Leghorn Hy-Line (W36) strain in 44 to 52 weeks of age used in a completely randomized design with 4 treatments and 5 replicates to receive diet supplemented with 0 (control), 1, 2 and 3 % of dried purslane. The results showed that Purslane powdered supplementation was significantly reduced E.coli and coliform bacteria (P<0.05). Lactobacillus bacteria population affected by the experimental treatments were significantly higher than controls (P<0.05). Use purslane powder of different levels to diet had no significant effect on blood cholesterol and triglyceride concentrations (P>0.05) but significantly decreased of glucose (P<0.05). These experiments showed that the addition of purslane powder in the diet of laying hens had no significant effect on the weight of bone, epiphysis diameter, outside diameter, inside diameter and thickness of the tibia (P>0.05). Volume weight, dry weight and tibia ash were significantly affected by the experimental treatments (P<0.05). The results showed that the purslane powder had positive effects on cecal microbial populations have and led to better tibia bone mineralization in caged laying hens.
- انتشار مقاله: 13-02-1394
- نویسندگان: محمدرضا جمالی,محمدرضا قربانی,احمد طاطار,سمیه سالاری,مرتضی چاجی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مجله دامپزشکی ایران
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: تخمیر,فراسنجه های خونی,گوسفند عربی,هضم پذیری,سوبابل
- چکیده: هدف از این آزمایش بررسی تأثیر استفاده از سوبابل (منبع غنی از پروتئین) به جای یونجه در جیره بر خصوصیات هضم پذیری، تخمیر شکمبهای و برخی فراسنجههای خونی در گوسفند عربی بود. دامها با جیرهی شاهد (بدون سوبابل) و جیرهی حاوی سوبابل (سوبابل به میزان 50 درصد جایگزین یونجه شد) برای مدت 40 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که تفاوت بین تیمارهای شاهد و حاوی سوبابل در مادهی خشک مصرفی (به ترتیب 50/1190 و 00/954 گرم در روز)، قابلیت هضم مادهی خشک (به ترتیب 88/66 و 41/56 درصد)، الیاف نامحلول در شویندهی خنثی (به ترتیب 49/33 و 36/39 درصد) و پروتئین خام (به ترتیب 32/61 و 07/69 درصد) معنیدار نبود (05/0P>). نیتروژن آمونیاکی و pH شکمبه، مدت زمان خوردن، نشخوار، جویدن و هر کدام از این فاکتورها به ازای مادهی خشک، NDF و پروتئین خام بین دو جیرهی شاهد و سوبابل متفاوت نبود (05/0P>). هیچ تفاوتی بین تیمارها برای گلوکز، ازت اورهی خون، کلسترول و تریگلیسیرید وجود نداشت (05/0P>). پتانسیل تولید گاز، تولید تودهی میکروبی و پارتیشنینگ فاکتور کاه گندم و کنجالهی سویا در تیمار شاهد و سوبابل تفاوتی نداشت (05/0P>). همچنین قابلیت هضم مادهی خشک و NDF کاه گندم و کنجالهی سویا بین دو تیمار شاهد و سوبابل متفاوت نبود (05/0P>). بر طبق نتایج، استفاده از گیاه سوبابل به میزان 50 درصد یونجه در جیره تأثیری بر قابلیت هضم و تخمیر، فعالیت نشخوار و فراسنجههای خونی دامها نداشت، بنابراین شاید بتوان گیاه سوبابل را با وجود داشتن مواد سمی تانن و میموزین به میزان 50 درصد جایگزین یونجه در جیرهی گوسفند عربی استفاده نمود.
- چکیده انگلیسی: The purpose of this experiment was to investigate the effect of using of subabul (rich of protein) as a replacement with alfalfa on digestibility, rumen fermentation characteristics and some blood parameters of Arabi sheep. Animals were fed with the control diet (without subabul) and diet containing subabul (subabul was replaced by 50 percent of alfalfa) for 40 days. The result showed the difference between treatments of control and subabul in dry matter intake (1190.50 and 954.00 g/d, respectively), digestibility of dry matter (66.88 and 56.41%, respectively), NDF (33.49 and 39.36%, respectively) and crude protein (61.32 and 69.07%, respectively) was not significant (P>0.05). Rumen ammonia nitrogen and pH, time of eating, ruminating and chewing and each of these factors for DM, NDF and crude protein was not different between control and subabul diets (P>0.05). There was no difference between treatments for blood glucose, urea nitrogen, cholesterol and triglyceride (P>0.05). Potential of gas production, microbial biomass production and partitioning factor of wheat straw and soybean meal in control and subabul groups were not different (P>0.05). Also, the digestibility of DM and NDF of wheat straw and soybean meal did not differ between control and subabul diet (P>0.05). According to the result, the using of the subabul plant by 50 percent alfalfa had no effect on digestibility and fermentation rumination and blood parameters of sheeps. Therefore subabul containing poisonous tannin and mimosin can be used as a replacement with 50% alfalfa in the diet of Arabi sheep.
- انتشار مقاله: 24-07-1394
- نویسندگان: مکیه عبادی,طاهره محمدابادی,صالح طباطبایی,مرتضی چاجی,خلیل میرزاده
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: هضم آزمایشگاهی,تولید گاز,توده زنده میکروبی,باکتری شکمبه,عامل تفکیک
- چکیده: آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر استفاده از مقادیر مختلف تفالهزیتون به جای دانه جو در جیره گوسفندان بر فعالیت میکروارگانیسمها یا باکتریهای جداشده از مایع شکمبه آنها در گوارش کاهگندم (منبع الیافی) و کنجالهسویا (منبع پروتئینی) انجام شد. برای این منظور از تعداد 12 راس گوسفند عربی نر بالغ با میانگین وزنی ۳۳ کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل مایع حاصل از شکمبه گوسفندان تغذیه شده با سه جیره آزمایشی مشتمل بر چهار تکرار بود: 1-جیره شاهد (فاقد تفالهزیتون)، 2- جیره حاوی 8/7 درصد تفاله زیتون و 3- جیره حاوی ۶/15 درصد تفالهزیتون. پتانسیل تولید گاز کاهگندم کشت شده با باکتریهای جدا شده از مایع شکمبه گوسفندان تغذیه شده با جیره حاوی ۶/۱۵ درصد تفاله زیتون به طور معنیداری نسبت به شاهد کاهش یافت (۹۲/۷۶ در برابر ۴۸/۴۷ میلیلیتر). گوارشپذیری ماده آلی کاه گندم توسط جمعیت کامل میکروارگانیسمهای شکمبه حاصل از گوسفندان تغذیه شده با ۸/۷ درصد تفالهزیتون در جیره، نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (۱۲/۲۱ در برابر ۹۰/۳۰ درصد). نرخ تولید گاز کاهگندم و کنجالهسویای تخمیر شده با مایع شکمبه گوسفندان تغذیه شده با جیرهی حاوی 8/7 درصد تفالهزیتون در مقایسه با سایر جیرهها بیشترین مقدار بود (بهترتیب ۰۱۷/۰ و ۰۵/۰ میلیلیتر در ساعت). مقدار عامل جداکننده (PF)، بازده تولید توده میکروبی و تجزیه دیواره سلولی کاه گندم کشت شده با باکتریهای جداسازی شده از مایع شکمبه گوسفندان دریافت کننده جیره حاوی ۶/15 درصد تفالهزیتون نسبت به بقیه جیرهها کمتر بود. گوارشپذیری ماده خشک کاه گندم و کنجالهسویا توسط جمعیت کامل میکروارگانیسمهای
- چکیده انگلیسی: The present experiment was conducted to determine the effect of different amounts of olive pulp replaced with barley grain in the diet of sheep, on whole microorganisms or bacteria activity isolated from their rumen, in digestion of wheat straw (fiber feed source) or soybean meal (protein feed source). The experiment was conducted with 12 Arabi male sheep (weight 33 kg) in a completely randomized design. The experimental treatments were the liquor taken from rumen of sheep fed three diets containing: 1- Control (without olive pulp), 2- 7.8 and 3- 15.6% of the olive pulp. Potential of gas production of wheat straw that was incubated by isolated bacteria from rumen fluid of sheep fed with diet contain 15.6% olive pulp, decreased significantly in compared to control (76.92 vs. 47.48 ml). Organic matter digestibility of wheat straw by whole microorganisms of sheep fed with diet containing 7.8% olive pulp was increased in compared to the control diet (21.12 vs. 30.90%). Gas production rate of wheat straw and soybean meal fermented with rumen fluid of the sheep fed diet containing 7.8% olive pulp was maximum amount among all diets (0.017 and 0.05 ml/h, respectively). Partitioning factor (PF), the efficiency of microbial biomass, and cell wall degradability of wheat straw incubated by isolated bacteria from the rumen fluid of sheep receiving diet contain 15.6% olive pulp were lower than other diets.
- انتشار مقاله: 18-09-1396
- نویسندگان: آزاده گراوند,مرتضی چاجی,محسن ساری,طاهره محمدآبادی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: pH,تریتیکاله,نیتروژن آمونیاکی,سیلاژ,افزودنی باکتریایی
- چکیده: تریتیکاله یک غله هیبرید مشتق از تلاقی گندم با چاودار است. در مناطقی که آب و خاک به عنوان عوامل محدود کننده برای رشد گیاه باشند، از سیلاژ تریتیکاله میتوان به عنوان جایگزین مناسبی برای سیلاژ ذرت استفاده نمود. این مطالعه به منظور بررسی اثر افزودنی میکروبی بر خصوصیات ظاهری، ترکیبات شیمیایی و آزمون گاز سیلاژ علوفه تریتیکاله، در قالب یک طرح آماری کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 5 تکرار انجام شد. تیمارها شامل: سیلاژ تریتیکاله بدون تلقیح باکتری (شاهد)، سیلاژ تریتیکاله با تلقیح باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و سیلاژ تریتیکاله با تلقیح باکتریهای انتروکوکوس فاسیوم، لاکتوباسیلوس برویس و لاکتوباسیلوس پلانتاروم بودند. ماده خشک، پروتئین خام، pH، آزمون تولید گاز، نیتروژن آمونیاکی، نیتروژن کل، میزان پساب و آزمون حسی سیلاژها تعیین شد. میانگین ماده خشک، پروتئین خام، نیتروژن کل، میزان پساب، خصوصیات ظاهری، میزان گاز تولیدی در زمان 96 ساعت وفراسنجههای تولید گاز (B, C) در گروههای آزمایشی اختلاف معنیداری نشان ندادند (05/0P>). همچنین، میانگین pH سیلاژهایی که در تهیه آنها از افزودنی میکروبی استفاده شده بود به طور معنیداری کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). ضایعات ماده خشک گروه آزمایشی که در آن از باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم استفاده گردید به طور معنیداری کمتر از گروههای آزمایشی دیگر بود (05/0P<). میتوان نتیجه گرفت سیلاژهای تریتیکاله که دارای تنها باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم بودند در مقایسه با سیلاژهای دیگر به دلیل کمتر بودن ضایعات ماده خشک بهتر بودند.
- چکیده انگلیسی: Triticale is a hybrid cereal derived from crossing wheat with rye. In areas where soil and water were as limiting factors for plant growth, the silage of triticale can be used as a substitute for corn silage. This study was conducted to evaluate the effect of microbial additives on the morphological characteristics, chemical composition and gas test of triticale silage, in a completely randomized design with 3 treatments and 5 replications. The treatments were included of triticale silage without bacterial inoculation (control), triticale silage inoculated with Lactobacillus plantarum and triticale silage inoculated with Enterococcus faecium, Lactobacillus brevis and Lactobacillus plantarum. Dry matter, crude protein, pH, gas test, ammonia nitrogen, total nitrogen, effluent and sensory test of silages were determined. The average of dry matter, crude protein, total nitrogen, the amount of effluent, morphological characteristics, the amount of gas production at the time of 96 hour and the parameters of gas production (B,C) showed no significant differences in all treatments (P>0.05). Also, the average of pH of silages which microbial additives were used in the preparation of them, were significantly lower than the control group (P<0.05). Dry matter lesions in experimental group which inoculated with lactobacillus plantarum was significantly less than other experimental groups (P<0.05). It can be concluded that because of low dry matter waste and ammonia nitrogen, triticale silages with only Lactobacillus plantarum were better, compared with other silages.
- انتشار مقاله: 13-09-1395
- نویسندگان: عزیز کرودنی,بهاءالدین عالم زاده,بهاره طاهری دزفولی,مرتضی چاجی,سیدمجید حسینی,ایرج لک زاده
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: تولید گاز,قابلیت هضم,باکتریهای تجزیه کننده لیگنوسلولز,روده موریانه
- چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر انتقال باکتریهای باسیلوس لیچنیفورمیس، آکروباکتریوم اینترمدیوم و میکروباکتریوم پالادیکولا جدا شده از روده موریانه به شیرابه شکمبه بر فراسنجههای تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی کاه گندم و سرشاخه خرما به روش برونتنی بود. هر سوبسترای تلقیح شده با ایزولههای باکتریایی گرمخانهگذاری شد و با تیمار شاهد (بدون تلقیح باکتریایی) مقایسه گردید. فراسنجههای تولید گاز، قابلیت هضم شکمبهای ماده خشک و ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم، ضریب تفکیک، pH و قابلیت هضم آزمایشگاهی ماده خشک، ماده آلی، فیبر نامحلول در شوینده خنثی و فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (به روش دو مرحلهای) در همه تیمارهای آزمایشی مشابه بود (05/0
P)، به طوری که بیشترین و کمترین میزان آن به ترتیب در تیمار تلقیح شده با گونه آکروباکتریوم و تیمار شاهد مشاهده گردید. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، تلقیح باکتریهای تجزیهکننده لیگنوسلولز جدا شده از روده موریانه به شیرابه شکمبه تأثیری بر فراسنجههای تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی کاه گندم و سرشاخه خرما نداشت، هرچند آنها سبب افزایش غلظت نیتروژن آمونیاکی شدند.
- چکیده انگلیسی: This experiment was conducted to investigate the effect of transferring bacteria Bacillus licheniformis, Ochrobactrum intermedium and Mycobacterium paludicola, with degrading lignin and lignocellulose potential isolated from termite gut to the rumen liquor, on in vitro gas production parameters and digestibility of nutrients in wheat straw and date leaves as a substrate. Each substrate was incubated with rumen liquor that was inoculated with each of the isolated bacteria using completely randomized design, and compared with control treatment (rumen liquor without inoculation). In both substrates, gas parameters, ruminal dry matter (DM) and organic matter (OM) digestibility, estimated metabolizable energy, partitioning factor, pH and two step digestibility of DM, OM, neutral detergent fiber and acid detergent fiber were similar (P>0.05) between the experimental treatments. Inoculation of isolated bacteria to the rumen liquor in both substrates significantly increased (P<0.05) ammonia nitrogen concentration in compared to control treatment. In both substrates, highest and lowest ammonia nitrogen was observed in treatment inoculated with Ochrobactrum and control treatment, respectively. Results of the present study indicated that inoculation of lignocellulosic degrading bacteria isolated from termite gut to rumen liquor did not improve in vitro gas production parameters and nutrient digestibility of wheat straw and date leaves. However, they increased ammonia nitrogen concentration.
- انتشار مقاله: 28-12-1394
- نویسندگان: ایوب عزیزی,طاهره محمدآبادی,حسین معتمدی,مرتضی چاجی,حسن فضایلی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: هضم آزمایشگاهی,تولید گاز,توده زنده میکروبی,باکتری شکمبه,عامل تفکیک
- چکیده: آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر استفاده از مقادیر مختلف تفالهزیتون به جای دانه جو در جیره گوسفندان بر فعالیت میکروارگانیسمها یا باکتریهای جداشده از مایع شکمبه آنها در گوارش کاهگندم (منبع الیافی) و کنجالهسویا (منبع پروتئینی) انجام شد. برای این منظور از تعداد 12 راس گوسفند عربی نر بالغ با میانگین وزنی ۳۳ کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل مایع حاصل از شکمبه گوسفندان تغذیه شده با سه جیره آزمایشی مشتمل بر چهار تکرار بود: 1-جیره شاهد (فاقد تفالهزیتون)، 2- جیره حاوی 8/7 درصد تفاله زیتون و 3- جیره حاوی ۶/15 درصد تفالهزیتون. پتانسیل تولید گاز کاهگندم کشت شده با باکتریهای جدا شده از مایع شکمبه گوسفندان تغذیه شده با جیره حاوی ۶/۱۵ درصد تفاله زیتون به طور معنیداری نسبت به شاهد کاهش یافت (۹۲/۷۶ در برابر ۴۸/۴۷ میلیلیتر). گوارشپذیری ماده آلی کاه گندم توسط جمعیت کامل میکروارگانیسمهای شکمبه حاصل از گوسفندان تغذیه شده با ۸/۷ درصد تفالهزیتون در جیره، نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (۱۲/۲۱ در برابر ۹۰/۳۰ درصد). نرخ تولید گاز کاهگندم و کنجالهسویای تخمیر شده با مایع شکمبه گوسفندان تغذیه شده با جیرهی حاوی 8/7 درصد تفالهزیتون در مقایسه با سایر جیرهها بیشترین مقدار بود (بهترتیب ۰۱۷/۰ و ۰۵/۰ میلیلیتر در ساعت). مقدار عامل جداکننده (PF)، بازده تولید توده میکروبی و تجزیه دیواره سلولی کاه گندم کشت شده با باکتریهای جداسازی شده از مایع شکمبه گوسفندان دریافت کننده جیره حاوی ۶/15 درصد تفالهزیتون نسبت به بقیه جیرهها کمتر بود. گوارشپذیری ماده خشک کاه گندم و کنجالهسویا توسط جمعیت کامل میکروارگانیسمهای
- چکیده انگلیسی: The present experiment was conducted to determine the effect of different amounts of olive pulp replaced with barley grain in the diet of sheep, on whole microorganisms or bacteria activity isolated from their rumen, in digestion of wheat straw (fiber feed source) or soybean meal (protein feed source). The experiment was conducted with 12 Arabi male sheep (weight 33 kg) in a completely randomized design. The experimental treatments were the liquor taken from rumen of sheep fed three diets containing: 1- Control (without olive pulp), 2- 7.8 and 3- 15.6% of the olive pulp. Potential of gas production of wheat straw that was incubated by isolated bacteria from rumen fluid of sheep fed with diet contain 15.6% olive pulp, decreased significantly in compared to control (76.92 vs. 47.48 ml). Organic matter digestibility of wheat straw by whole microorganisms of sheep fed with diet containing 7.8% olive pulp was increased in compared to the control diet (21.12 vs. 30.90%). Gas production rate of wheat straw and soybean meal fermented with rumen fluid of the sheep fed diet containing 7.8% olive pulp was maximum amount among all diets (0.017 and 0.05 ml/h, respectively). Partitioning factor (PF), the efficiency of microbial biomass, and cell wall degradability of wheat straw incubated by isolated bacteria from the rumen fluid of sheep receiving diet contain 15.6% olive pulp were lower than other diets.
- انتشار مقاله: 18-09-1396
- نویسندگان: آزاده گراوند,مرتضی چاجی,محسن ساری,طاهره محمدآبادی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: pH,تریتیکاله,نیتروژن آمونیاکی,سیلاژ,افزودنی باکتریایی
- چکیده: تریتیکاله یک غله هیبرید مشتق از تلاقی گندم با چاودار است. در مناطقی که آب و خاک به عنوان عوامل محدود کننده برای رشد گیاه باشند، از سیلاژ تریتیکاله میتوان به عنوان جایگزین مناسبی برای سیلاژ ذرت استفاده نمود. این مطالعه به منظور بررسی اثر افزودنی میکروبی بر خصوصیات ظاهری، ترکیبات شیمیایی و آزمون گاز سیلاژ علوفه تریتیکاله، در قالب یک طرح آماری کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 5 تکرار انجام شد. تیمارها شامل: سیلاژ تریتیکاله بدون تلقیح باکتری (شاهد)، سیلاژ تریتیکاله با تلقیح باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و سیلاژ تریتیکاله با تلقیح باکتریهای انتروکوکوس فاسیوم، لاکتوباسیلوس برویس و لاکتوباسیلوس پلانتاروم بودند. ماده خشک، پروتئین خام، pH، آزمون تولید گاز، نیتروژن آمونیاکی، نیتروژن کل، میزان پساب و آزمون حسی سیلاژها تعیین شد. میانگین ماده خشک، پروتئین خام، نیتروژن کل، میزان پساب، خصوصیات ظاهری، میزان گاز تولیدی در زمان 96 ساعت وفراسنجههای تولید گاز (B, C) در گروههای آزمایشی اختلاف معنیداری نشان ندادند (05/0P>). همچنین، میانگین pH سیلاژهایی که در تهیه آنها از افزودنی میکروبی استفاده شده بود به طور معنیداری کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). ضایعات ماده خشک گروه آزمایشی که در آن از باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم استفاده گردید به طور معنیداری کمتر از گروههای آزمایشی دیگر بود (05/0P<). میتوان نتیجه گرفت سیلاژهای تریتیکاله که دارای تنها باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم بودند در مقایسه با سیلاژهای دیگر به دلیل کمتر بودن ضایعات ماده خشک بهتر بودند.
- چکیده انگلیسی: Triticale is a hybrid cereal derived from crossing wheat with rye. In areas where soil and water were as limiting factors for plant growth, the silage of triticale can be used as a substitute for corn silage. This study was conducted to evaluate the effect of microbial additives on the morphological characteristics, chemical composition and gas test of triticale silage, in a completely randomized design with 3 treatments and 5 replications. The treatments were included of triticale silage without bacterial inoculation (control), triticale silage inoculated with Lactobacillus plantarum and triticale silage inoculated with Enterococcus faecium, Lactobacillus brevis and Lactobacillus plantarum. Dry matter, crude protein, pH, gas test, ammonia nitrogen, total nitrogen, effluent and sensory test of silages were determined. The average of dry matter, crude protein, total nitrogen, the amount of effluent, morphological characteristics, the amount of gas production at the time of 96 hour and the parameters of gas production (B,C) showed no significant differences in all treatments (P>0.05). Also, the average of pH of silages which microbial additives were used in the preparation of them, were significantly lower than the control group (P<0.05). Dry matter lesions in experimental group which inoculated with lactobacillus plantarum was significantly less than other experimental groups (P<0.05). It can be concluded that because of low dry matter waste and ammonia nitrogen, triticale silages with only Lactobacillus plantarum were better, compared with other silages.
- انتشار مقاله: 13-09-1395
- نویسندگان: عزیز کرودنی,بهاءالدین عالم زاده,بهاره طاهری دزفولی,مرتضی چاجی,سیدمجید حسینی,ایرج لک زاده
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: علوم دامی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: تولید گاز,قابلیت هضم,باکتریهای تجزیه کننده لیگنوسلولز,روده موریانه
- چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر انتقال باکتریهای باسیلوس لیچنیفورمیس، آکروباکتریوم اینترمدیوم و میکروباکتریوم پالادیکولا جدا شده از روده موریانه به شیرابه شکمبه بر فراسنجههای تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی کاه گندم و سرشاخه خرما به روش برونتنی بود. هر سوبسترای تلقیح شده با ایزولههای باکتریایی گرمخانهگذاری شد و با تیمار شاهد (بدون تلقیح باکتریایی) مقایسه گردید. فراسنجههای تولید گاز، قابلیت هضم شکمبهای ماده خشک و ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم، ضریب تفکیک، pH و قابلیت هضم آزمایشگاهی ماده خشک، ماده آلی، فیبر نامحلول در شوینده خنثی و فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (به روش دو مرحلهای) در همه تیمارهای آزمایشی مشابه بود (05/0
P)، به طوری که بیشترین و کمترین میزان آن به ترتیب در تیمار تلقیح شده با گونه آکروباکتریوم و تیمار شاهد مشاهده گردید. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، تلقیح باکتریهای تجزیهکننده لیگنوسلولز جدا شده از روده موریانه به شیرابه شکمبه تأثیری بر فراسنجههای تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی کاه گندم و سرشاخه خرما نداشت، هرچند آنها سبب افزایش غلظت نیتروژن آمونیاکی شدند.
- چکیده انگلیسی: This experiment was conducted to investigate the effect of transferring bacteria Bacillus licheniformis, Ochrobactrum intermedium and Mycobacterium paludicola, with degrading lignin and lignocellulose potential isolated from termite gut to the rumen liquor, on in vitro gas production parameters and digestibility of nutrients in wheat straw and date leaves as a substrate. Each substrate was incubated with rumen liquor that was inoculated with each of the isolated bacteria using completely randomized design, and compared with control treatment (rumen liquor without inoculation). In both substrates, gas parameters, ruminal dry matter (DM) and organic matter (OM) digestibility, estimated metabolizable energy, partitioning factor, pH and two step digestibility of DM, OM, neutral detergent fiber and acid detergent fiber were similar (P>0.05) between the experimental treatments. Inoculation of isolated bacteria to the rumen liquor in both substrates significantly increased (P<0.05) ammonia nitrogen concentration in compared to control treatment. In both substrates, highest and lowest ammonia nitrogen was observed in treatment inoculated with Ochrobactrum and control treatment, respectively. Results of the present study indicated that inoculation of lignocellulosic degrading bacteria isolated from termite gut to rumen liquor did not improve in vitro gas production parameters and nutrient digestibility of wheat straw and date leaves. However, they increased ammonia nitrogen concentration.
- انتشار مقاله: 28-12-1394
- نویسندگان: ایوب عزیزی,طاهره محمدآبادی,حسین معتمدی,مرتضی چاجی,حسن فضایلی
- مشاهده