در هنگام جستجو کلمه در قسمت عنوان میتوانید کلمات مورد جستجو را با کاراکتر (-) جدا کنید.
کاربرد نوع شرط:
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: Rostaniha
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: Ascomycota,Phylogenetics,Ectomycorrhizal fungi,internal transcribed spacer of rDNA
- چکیده: نمونههایی از سه گونه دنبلان کوهی از مناطق مختلف جغرافیایی ایران جمعآوری شد. منطقه ITS شامل ژنS 8/5 از rDNA با استفاده از آغازگرهای عمومی ITS4 وITS1 تکثیر و توالییابی شد. توالیهای به دست آمده با سایر آرایههای معتبرِ مستخرج از بانک ژن مقایسه شد. در میان 12 نمونه مطالعه شده، هفت جدایه با نمونههای Terfezia claveryi گزارش شده توسط سایر محققان، مطابقت داشت. نمونههای T. claveryi ایرانی به طور میانگین 4/99% (با دامنه 7/98-100%) با یکدیگر تشابه داشتند، در حالی که میانگین تشابه کلیه T. claveryi های مورد مطالعه2/95% (با دامنه 2/87-100%) بود. چهار نمونه مطابق با Trimania pinoyi، به صورت آرایه خواهری Tirmania nivea خود را نشان دادند که از گونه اخیر تنها یک نمونه یافت شد. نمونههای T. pinoyi ایران دارای 9/99% میانگین تشابه (با دامنه 8/99-100%) در بین خود و 2/97% (با دامنه 1/93-100%) میانگین تشابه در بین کلیه توالیهای مورد مقایسه بودند.
- چکیده انگلیسی: The ITS region including the 5.8S gene of rDNA of three desert truffle species were amplified using ITS4 and ITS1 primers. The ITS sequences were compared to those of other related authentic sequences obtained from GenBank. Among 12 specimens studied, seven isolates corresponded to Terfezia claveryi reported by other authors. Iranian T. claveryi specimens had an average similarity of 99.4% (range 98.7–100%) among themselves, while all T. claveryi sequences analyzed had an average of 95.2% (range 87.2–100%) similarity. Four specimens corresponded to Trimania pinoyi, being a sister taxon to Tirmania nivea, of whichonly one specimen could be studied. Iranian T.pinoyi specimenshad an average of 99.9% similarity (range 99.8–100%) among themselves, and 97.2% (range 93.1– 100%) between all T. pinoyi sequences compared.
- انتشار مقاله: 08-02-1389
- نویسندگان: R. Mostowfizadeh-Ghalamfarsa,S. Jamali,Z. Banihashemi
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: Rostaniha
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: Ascomycota,Phylogenetics,Ectomycorrhizal fungi,internal transcribed spacer of rDNA
- چکیده: نمونههایی از سه گونه دنبلان کوهی از مناطق مختلف جغرافیایی ایران جمعآوری شد. منطقه ITS شامل ژنS 8/5 از rDNA با استفاده از آغازگرهای عمومی ITS4 وITS1 تکثیر و توالییابی شد. توالیهای به دست آمده با سایر آرایههای معتبرِ مستخرج از بانک ژن مقایسه شد. در میان 12 نمونه مطالعه شده، هفت جدایه با نمونههای Terfezia claveryi گزارش شده توسط سایر محققان، مطابقت داشت. نمونههای T. claveryi ایرانی به طور میانگین 4/99% (با دامنه 7/98-100%) با یکدیگر تشابه داشتند، در حالی که میانگین تشابه کلیه T. claveryi های مورد مطالعه2/95% (با دامنه 2/87-100%) بود. چهار نمونه مطابق با Trimania pinoyi، به صورت آرایه خواهری Tirmania nivea خود را نشان دادند که از گونه اخیر تنها یک نمونه یافت شد. نمونههای T. pinoyi ایران دارای 9/99% میانگین تشابه (با دامنه 8/99-100%) در بین خود و 2/97% (با دامنه 1/93-100%) میانگین تشابه در بین کلیه توالیهای مورد مقایسه بودند.
- چکیده انگلیسی: The ITS region including the 5.8S gene of rDNA of three desert truffle species were amplified using ITS4 and ITS1 primers. The ITS sequences were compared to those of other related authentic sequences obtained from GenBank. Among 12 specimens studied, seven isolates corresponded to Terfezia claveryi reported by other authors. Iranian T. claveryi specimens had an average similarity of 99.4% (range 98.7–100%) among themselves, while all T. claveryi sequences analyzed had an average of 95.2% (range 87.2–100%) similarity. Four specimens corresponded to Trimania pinoyi, being a sister taxon to Tirmania nivea, of whichonly one specimen could be studied. Iranian T.pinoyi specimenshad an average of 99.9% similarity (range 99.8–100%) among themselves, and 97.2% (range 93.1– 100%) between all T. pinoyi sequences compared.
- انتشار مقاله: 08-02-1389
- نویسندگان: R. Mostowfizadeh-Ghalamfarsa,S. Jamali,Z. Banihashemi
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: Iranian Journal of Veterinary Research
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: Sugar beet pulp,Fermentation,Trichoderma reesei,Orange peel,Trichoderma viride
- چکیده: این آزمایش با هدف افزایش درصد پروتئین پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند از طریق تخمیر حالت جامد با استفاده از تریکودرما ویریدی و تریکودرما ریسه ایی انجام شد. گوارشپذیری برون تنی، بر اساس تکنیک تولید گاز، و تغییرات در ترکیب شیمیایی محصولات تخمیر شده بعد از هفت روز کشت قارچی تعیین شدند. کشت تریکودرما ریسه ایی و تریکودرما ویریدی بر روی پوسته پرتقال باعث کاهش درصد ماده محلول در شوینده خنثی (P<0.01) و افزایش درصد سلولز، همی سلولز و لیگنین شد، و تغییرات در بخشهای فیبری با تریکودرما ویریدی چشمگیرتر بود. کشت تریکودرما ریسه ایی و تریکودرما ویریدی بر روی تفاله چغندر قند باعث افزایش درصد ماده محلول در شوینده خنثی (P<0.01) و کاهش درصد سلولز، همیسلولز و لیگنین شد (P<0.01) و این تغییرات با تریکودرما ریسه ایی چشمگیرتر بود. کشت تریکودرما ریسه ایی و تریکودرما ویریدی بر روی پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند باعث افزایش (P<0.01) درصد پروتئین در مقایسه با مادههای تخمیر نشده شد ولی، این افزایش برای پوسته پرتقال فرآوری شده با تریکودرما ویریدی با در نظر گرفتن درصد کاهش وزن چشمگیرتر بود .(P<0.05) کاهش معنیداری (P<0.01) در میزان تولید گاز تجمعی پس از 24 و 48 ساعت انکوباسیون در نمونههای تخمیر شده در مقایسه با نمونههای تخمیر نشده مشاهد شد. فرآوری با قارچ باعث کاهش (P<0.01) گوارشپذیری برون تنی ماده آلی، انرژی قابل متابولیسمی، متوسط نرخ تخمیر و نرخ تولید گاز شد. دادههای این آزمایش نشان دادند که تخمیر حالت جامد پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند با تریکودرما ریسه ایی یا تریکودرما ویریدی برای مدت هفت روز میتواند درصد پروتئین خام آنها را افزایش دهد.
- چکیده انگلیسی: The present experiment aimed at increasing orange peel and sugar beet pulp protein content through solid-state fermentation by Trichoderma reesei and Trichoderma viride. In vitro digestibility and changes in the chemical composition of the fermented products were determined after seven days of fungal cultivation using gas production tests. The cultivation of T. reesei and T. viride on orange peels decreased neutral detergent soluble content (P<0.01) and increased cellulose, hemicellulose and lignin contents (P<0.01).
Changes in fiber fractions were found to be more pronounced with T. viride. The cultivation of T. reesei and T. viride on sugar beet pulp increased neutral detergent soluble content (P<0.01) and decreased cellulose and hemicellulose contents (P<0.01). These changes were more pronounced with T. reesei. The cultivation of T. reesei or T. viride on orange peels or sugar beet pulp increased crude protein content (P<0.01) compared with the unfermented materials; however, the increase was more pronounced for orange peels fermented with T. viride when corrected for weight loss (P<0.05). After 24 and 48 h of incubation, significant decreases in cumulative gas production (P<0.01) were observed in fermented sugar beet pulp and orange peels compared with the unfermented materials. Fungal treatment of orange peels and sugar beet pulp reduced the digestibility of in vitro organic matter, metabolizable energy and average fermentation and gas production rates (P<0.01). The data showed that seven days of solid-state fermentation of orange peels and sugar beet pulp by T. reesei or T. viride can increase their crude protein content.- انتشار مقاله: 18-09-1392
- نویسندگان: F. Ahmadi,M. J. Zamiri,M. Khorvash,Z. Banihashemi,A. R. Bayat
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: Iranian Journal of Veterinary Research
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: Sugar beet pulp,Fermentation,Trichoderma reesei,Orange peel,Trichoderma viride
- چکیده: این آزمایش با هدف افزایش درصد پروتئین پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند از طریق تخمیر حالت جامد با استفاده از تریکودرما ویریدی و تریکودرما ریسه ایی انجام شد. گوارشپذیری برون تنی، بر اساس تکنیک تولید گاز، و تغییرات در ترکیب شیمیایی محصولات تخمیر شده بعد از هفت روز کشت قارچی تعیین شدند. کشت تریکودرما ریسه ایی و تریکودرما ویریدی بر روی پوسته پرتقال باعث کاهش درصد ماده محلول در شوینده خنثی (P<0.01) و افزایش درصد سلولز، همی سلولز و لیگنین شد، و تغییرات در بخشهای فیبری با تریکودرما ویریدی چشمگیرتر بود. کشت تریکودرما ریسه ایی و تریکودرما ویریدی بر روی تفاله چغندر قند باعث افزایش درصد ماده محلول در شوینده خنثی (P<0.01) و کاهش درصد سلولز، همیسلولز و لیگنین شد (P<0.01) و این تغییرات با تریکودرما ریسه ایی چشمگیرتر بود. کشت تریکودرما ریسه ایی و تریکودرما ویریدی بر روی پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند باعث افزایش (P<0.01) درصد پروتئین در مقایسه با مادههای تخمیر نشده شد ولی، این افزایش برای پوسته پرتقال فرآوری شده با تریکودرما ویریدی با در نظر گرفتن درصد کاهش وزن چشمگیرتر بود .(P<0.05) کاهش معنیداری (P<0.01) در میزان تولید گاز تجمعی پس از 24 و 48 ساعت انکوباسیون در نمونههای تخمیر شده در مقایسه با نمونههای تخمیر نشده مشاهد شد. فرآوری با قارچ باعث کاهش (P<0.01) گوارشپذیری برون تنی ماده آلی، انرژی قابل متابولیسمی، متوسط نرخ تخمیر و نرخ تولید گاز شد. دادههای این آزمایش نشان دادند که تخمیر حالت جامد پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند با تریکودرما ریسه ایی یا تریکودرما ویریدی برای مدت هفت روز میتواند درصد پروتئین خام آنها را افزایش دهد.
- چکیده انگلیسی: The present experiment aimed at increasing orange peel and sugar beet pulp protein content through solid-state fermentation by Trichoderma reesei and Trichoderma viride. In vitro digestibility and changes in the chemical composition of the fermented products were determined after seven days of fungal cultivation using gas production tests. The cultivation of T. reesei and T. viride on orange peels decreased neutral detergent soluble content (P<0.01) and increased cellulose, hemicellulose and lignin contents (P<0.01).
Changes in fiber fractions were found to be more pronounced with T. viride. The cultivation of T. reesei and T. viride on sugar beet pulp increased neutral detergent soluble content (P<0.01) and decreased cellulose and hemicellulose contents (P<0.01). These changes were more pronounced with T. reesei. The cultivation of T. reesei or T. viride on orange peels or sugar beet pulp increased crude protein content (P<0.01) compared with the unfermented materials; however, the increase was more pronounced for orange peels fermented with T. viride when corrected for weight loss (P<0.05). After 24 and 48 h of incubation, significant decreases in cumulative gas production (P<0.01) were observed in fermented sugar beet pulp and orange peels compared with the unfermented materials. Fungal treatment of orange peels and sugar beet pulp reduced the digestibility of in vitro organic matter, metabolizable energy and average fermentation and gas production rates (P<0.01). The data showed that seven days of solid-state fermentation of orange peels and sugar beet pulp by T. reesei or T. viride can increase their crude protein content.- انتشار مقاله: 18-09-1392
- نویسندگان: F. Ahmadi,M. J. Zamiri,M. Khorvash,Z. Banihashemi,A. R. Bayat
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: Iranian Journal of Science and Technology A:Science
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: Fars,Pythium species,soil mycoflora,taxaonomy
- چکیده:
- چکیده انگلیسی: During 2000-2001, soil Pythium species were studied in Fars province. Soil samples were
collected from various parts of the province (Abadeh, Bajgah, Bayza, Borazjan, Darab, Estahban, Fasa,
Khafr, Sepidan, Shiraz, Moharloo, and Zarghan). Isolates were recovered from soil by baiting. Species
were identified based on morphological characters of sexual and asexual organs, growth rate at different
temperatures, and colony morphology on various media. From 270 isolates of Pythium recovered, 12
species and two groups were identified as: P. aphanidermatum*, P. aquatile, P. deliense, P. diclinum, P.
echinulatum, P. inflatum, P. okanoganense, P. oliganderum, P. orthogonon, P. ostracodes, P. rostratum,
P. vexans, Pythium Group “G”*, and Pythium Group “HS”* (species with asterisk were predominant).
P. aquatile, P. diclinum, P. echinulatum, P. inflatum, P. okanoganense, P. oliganderum, P.
orthogonon, P. ostracodes, P. rostratum, and P. vexans are new for Fars, and P. aquatile, P.
echinulatum, P. inflatum, P. okanoganense, P. orthogonon, P. ostracodes, and P. rostratum are new for
Iran flora.
A key is also presented for identification of Fars Pythium species.- انتشار مقاله: 01-06-1382
- نویسندگان: R. MOSTOWFIZADEH-GHALAMFARSA,Z. BANIHASHEMI
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: Iran Agricultural Research
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: Almond,Root rot,Keywords:,high temperature,pathogenicity
- چکیده: چکیده-در این مطالعه، اثرات غلظت های مختلف مایه و دماهای مختلف، بر شدت بیماری زایی گونهPhytophthora parsiana روی بادام مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور بذور بادام (ارقام ربیع و کاغذی)در ورمی کولیت مرطوب در دمای°C4 به مدت 45 روز نگهداری شد. بذور جوانه زده در گلدان های حاوی خاک ماسه به نسبت 1:2 کشت داده شد و در گلخانه در دمای °C 25-18 تا رشد کامل نگهداری شدند. یک ماه پس از رشد، نهال ها به اتاقک های رشد با دماهای 15، 18، 20، 25، 30 و °C 32 منتقل و گلدان ها به دو روش، با ریختن عصاره شاهدانه– ورمی کولیت حاوی بلوک های کشت بیمارگر در پای طوقه و یا با غلظت های مختلف زئوسپور شامل 103، 104، 105 و 106 اسپور در میلی لیتر به روشroot dip مایه زنی شدند. نتایج نشان داد افزایش دما و تراکم مایه و برهمکنش آنها به طور معنی داری بر مرگ و میر دانهال ها تاثیر دارد . دامنه دمایی°C32-30 سبب مرگ و میر 100 درصدی دانهال های بادام شد، در حالیکه در دامنه دمایی ºC 20-15، هیچگونه مرگ و میر دانهال های بادام مشاهده نگردید. با افزایش دما از 20 به °C30 و افزایش غلظت زئوسپور از 103 به 106 در میلی لیتر، وقوع بیماری به طور معنیداری افزایش یافت. دماهای بالا و مقدار مایه بالاتر 106در میلی لیتر سبب کاهش معنی دار وزن تر و خشک ریشه و نیز درصد آلودگی ریشههای فرعی، اصلی و طوقه گردید.
- چکیده انگلیسی: ABSTRACT- The effects of inoculum density and temperature on the disease intensity of Phytophthora parsiana on almond seedlings were investigated. Almond seeds (Rabie and Kaghazi cultivars) were placed in moist vermiculite at 4°C for 45 days. Germinated seeds were sown in a soil: sand mixture (2:1 v/v) and grown in greenhouse (18°C-25°C). One-month-old seedlings were transferred from the greenhouse to the growth chambers set at 15, 18, 20, 25,30 and 32°C. The seedlings were subsequently inoculated either with mycelium of P. parsiana grown for 4-6 weeks on vermiculite amended with hemp seed extract or with zoospore (103, 104, 105 and 106 ml-1) by root dip method. The effect of temperature, inoculum density and their interaction on seedling mortality was measured. The results indicated that all three factors had significant effects on seedling mortality. While the highest disease incidence (100% mortality in almond seedlings) occurred at 30°C and 32°C, no mortality was observed at 15°C and18°C. Increasing temperature from 20°C to 30°C and inoculum rate from 103 to 106 zoospores ml-1 increased disease incidence significantly. Higher temperatures and inoculum densities also caused significant increases in the colonization level of the crown, main and lateral roots as well as reductions in the fresh and dry root weights of the seedlings.
- انتشار مقاله: 08-09-1394
- نویسندگان: V. Rafiei,Z. Banihashemi,H. Hamzehzarghan
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: Iran Agricultural Research
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: Keywords: Ectomycorrhiza,Internal Transcribed Spacer of rDNA,Species-Specific Primer,Truffle
- چکیده: چکیده- دنبلانهای کوهی، آسکوکارپ زیرزمینی برخی آسکومیستهای قارچریشهای هستند که در زیستبومهای نیمه خشک یافت میشوند برای شناسایی سه دنبلان کوهی عمدهی ایرانی: Terfezia claveryi، Tirmania pinoyi و Tirmania nivea روشی مبتنی بر واکنش زنجیرهای پلیمراز بر اساس توالیهای جداکنندهی نسخهبرداری شدهی داخلی در دیاِناِی ریبوزومی ابداع گردید. دو آغازگر اختصاصی برای Terfezia claveryi، چهار آغازگر اختصاصی برای Tirmania pinoyi و دو آغازگر اختصاصی برای Tirmania nivea طراحی شد. کلیهی آغازگرها نسبت به گونهی خودیشان اختصاصی بودند و هیچکدام دیاِناِی خالص شده از سایر دنبلانها و از برخی از ریزقارچهای خاکبرد را تکثیر نکردند. در واکنش زنجیرهای پلیمراز سنتی، حد ردیابی دیاِناِی 10 تا500 پیکوگرم اندازهگیری شد. مجموعه آغازگر ITS-Tfc1 با استفاده از واکنش زنجیرهای پلیمراز تودرتو و به کمک آغازگرهای عمومی ITS1 و ITS4 قادر به ردیابی گونهی مربوطه در بافت گیاه میزبان بود
- چکیده انگلیسی: ABSTRACT- Desert truffles are hypogeous ascomyceteous ectomycorrhizal fungi, occurring in arid and semi-arid ecosystems. A PCR-based method was developed for the identification of 3 major desert truffles of Iran: Terfezia claveryi, Tirmania pinoyi and Tirmania nivea based on internal transcribed spacers of rDNA. Two specific PCR primers were designed for T. claveryi, 4 for T. pinoyi, and 2 for T. nivea. All primers were specific to their homologous species and neither set amplified purified DNA from other truffle species or soil-borne micromycetes. In conventional PCR, the limits of detection were 10-500 pg DNA. ITS-Tfc1 primers detected the species in host tissues using a nested-PCR method by ITS1 and ITS4 universal primers as external set.
- انتشار مقاله: 05-11-1390
- نویسندگان: R. MOSTOWFIZADEH-GHALAMFARSA,Z. BANIHASHEMI,S. JAMALI
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: Iran Agricultural Research
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: Growth,Water stress,Fusarium oxysporum,Nitrogen Content,Tomatoes seedlings
- چکیده: به منظور مطالعه اثر تنش آبی و قارچ فوزاریوم (Fol) بر رشد گوجه فرنگی در شرایط گلخانه ای از تیمارهای با دورهای آبیاری ۱، ۳، ۵، ۷ و ۹ روز استفاده گردید. در این بررسی از خاک آلوده به قارچ فوزاریوم به میزان ۴۰۰ کلامیدوسپور در هر گرم خاک و خاک بدون آلودگی به قارچ استفاده شد. تیمارها در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی هر یک با ۸ تکرار (۴تکرار خاک آلوده به قارچ و ۴ تکرار خاک سالم) تحت شرایط گلخانه ای و در دمای بین ۱۸ تا ۳۵ درجه سانتیگراد در نظر گرفته شد. گیاه گوجه فرنگی گونه پوریمو در زمان ۶ هفتگی به گلدان های دارای خاک آلوده و سالم منتقل شدند. در طول دورهی رشد، سطح برگ، ارتفاع گیاه، وزن ماده خشک و مقدار نیتروژن اندام هوایی اندازه گیری شد. علائم بیماری در گیاه در تیمارهای با تنش آبی بیشتر نسبت به سایر تیمارها زودتر آشکار گردید. نتایج نشان داد که سطح برگ، ارتفاع گیاه، وزن ماده خشک و میزان نیتروژن اندام هوایی گیاه در خاک آلوده به قارچ و با افزایش دور آبیاری کاهش پیدا کرده است. میزان کلونیزاسیون قارچ فوزاریوم در ریشه در تیمارهایی که تحت تنش آبی بیشتری قرار داشتند بیشتر از تیمارهای با دور آبیاری کمتر بود اما اختلاف ها معنی دار نبودند.
- چکیده انگلیسی: Effects of water stress and Fusarium oxysporum f. sp. lycoperseci (Fol) on the growth of tomatoes were studied in a greenhouse experiment. Treatments consisted of five levels of water stress (1, 3, 5, 7 and 9 day irrigation intervals). Infested soil consisting of 400 chlamydospores g1 of Fol and non infested soil were used. Experiments arranged in a completely randomized design with 8 replications (4 infested and 4 non infested soil) under greenhouse conditions (18-35 0C). Six week old tomato seedlings, cultivar Porimo, were exposed to water stress after transferring to infested and non infested soils. During the experiment, leaf area, final plant height, shoot dry weight and shoot nitrogen content were measured. Disease symptoms appeared earlier in treatments with high water stress than the other t reatments. Results showed that leaf area, final plant height, shoot dry weight and shoot nitrogen content were reduced both with increasing irrigation intervals and in infested soils. Root colonization by Fol increased with increasing irrigation intervals, but differences were not significant.
- انتشار مقاله: 06-04-1391
- نویسندگان: A. GHAEMI,A. RAHIMI,Z. BANIHASHEMI
- مشاهده