در هنگام جستجو کلمه در قسمت عنوان میتوانید کلمات مورد جستجو را با کاراکتر (-) جدا کنید.
کاربرد نوع شرط:
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مدیریت آب در کشاورزی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: آبیاری قطرهای نواری,TDR,تغییرات رطوبت خاک
- چکیده: با توجه به محدودیت منابع آب کشور استفاده بهینه از منابع آب نامتعارف، موردتوجه قرارگرفته است. هدف این پژوهش، بررسی تغییرات رطوبت خاک تحت یک منبع خطی با شوریهای متفاوت آب در یک خاک سنگین لایهدار است. بدین منظور آبیاری با زمانهای 2، 3 و 4 ساعت برای حجمهای 10، 15 و 20 لیتر و شوریهای 279/1، 5/2 و 5 دسیزیمنس بر متر در سه تکرار اعمال شد. بهمنظور بررسی تغییرات رطوبت خاک، مقادیر آن با دستگاه TDR قرائت، و با نرمافزار SURFER به روش کریجینگ پهنهبندی شد. متوسط رطوبت حجمی خاک با افزایش حجم آبیاری، افزایش یافت. بیشترین میزان میانگین رطوبت حجمی در تیمار با شوری dSm-1 5 با مقدار 84/39 درصد و کمترین آن در تیمار با شوری dSm-1 279/1 با مقدار 49/37 درصد بود. با توجه به خروجیهای SURFER و متوسط رطوبت حجمی، در تیمار با شوری dSm-1 5 مقدار رطوبت در لایههای سطحی زیاد بوده که این امر بهعلت کاهش نفوذپذیری و هدایت هیدرولیکی خاک با افزایش شوری بوده است. با توجه بهقرار گرفتن متوسط رطوبت حجمی خاک در محدوده ظرفیت زراعی خاکهای رسسیلتی، میتوان گفت سامانه آبیاری قطرهای نواری در شرایط محدودیت منابع آب باکیفیت مناسب از کارایی لازم برخوردار میباشد.
- چکیده انگلیسی: Due to limited water resources utilization of unconventional water resources, is taken into consideration. The aim of this study was to evaluate changes in soil moisture under different irrigation water salinity under a line source in a layered heavy soil. For this purpose, irrigation times period of 2, 3 and 4 hours for volumes of 10, 15 and 20 liters and irrigation water salinity of 1.279, 2.5 and 5 dS/m were applied replicated three times. In order to evaluate changes in soil moisture values a TDR device was used; and then the SURFER software using kriging method was used for zoning. The average soil moisture content was increased by increasing the water volume. The highest average volumetric moisture was in 5 dS/m treatment with 39.84% and the lowest one was in 1.279 dS/m treatment with 37.49%. According to SURFER outputs and the average volumetric moisture, in 5 dS/m salinity treatment the soil moisture in the surface layers was high, which is due to reduced permeability and hydraulic conductivity because of soil salinity increase. As the average soil moisture content is about at the field capacity of the silty clay soil, it can be said that drip irrigation system under limited water resources with a relevant quality has the necessary performance.
- انتشار مقاله: 20-06-1395
- نویسندگان: فیروزه جوادزاده,محمدرضا خالدیان,مریم نوابیان,پریسا شاهینرخسار
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: تحقیقات مهندسی سازه های آبیاری و زهکشی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: دور آبیاری,گوجه فرنگی,بستر,پرلیت,کشت بدون خاک,کشت کیسهای,لیکا
- چکیده: این آزمایش به منظور تأثیر دور آبیاری و بستر کشت بر عملکرد و برخی پارامترهای رشد گوجهفرنگیگلخانهای(CV. Hamra) در سال زراعی 82-81 در گلخانة تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. آزمایش بر اساس طرح کرتهای خردشده در قالب کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. دور آبیاری در سطح 4، 8 و 12 بار در روز در کرتهای اصلی و سه بستر پرلیت، لیکا و مخلوط پرلیت و لیکا در کرتهای فرعی قرار گرفتند. فاکتورهایی نظیر تعداد گره، اندازة میانگره روی ساقه اصلی، طول و قطر ساقه، تعداد برگ بوته، وزن خشک ساقه و برگ، تعداد گلآذین، تعداد میوه، میانگین وزن میوه و عملکرد به ازای بوته اندازهگیری شد. به طور کلی بسیاری از پارامترهای رشد اندازهگیریشده تحت تأثیر تیمارهای مختلف دور آبیاری قرار نگرفتند. عملکرد و میانگین وزن میوه در هر بوته تحت تأثیر دور آبیاری قرار گرفت به طوری که میانگین وزن میوه و عملکرد در دور آبیاری 12 بار در روز، بیشترین مقدار بود. بین بسترهای مورد آزمایش از نظر کلیه صفات مورد مطالعه اختلاف معنیداری وجود نداشت. بیشترین عملکرد و میانگین وزن میوه مربوط به بستر لیکا با دور آبیاری 12 بار در روز بود که اختلاف معنیداری با دور آبیاری 8 بار در روز و بستر لیکا نداشت.
- چکیده انگلیسی:
- انتشار مقاله: 09-03-1384
- نویسندگان: پریسا شاهینرخسار,کامران داوری,غلامعلی پیوست,بیژن قهرمان,حسین نعمتی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: تحقیقات مهندسی سازه های آبیاری و زهکشی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: دور آبیاری,گوجه فرنگی,بستر,پرلیت,کشت بدون خاک,کشت کیسهای,لیکا
- چکیده: این آزمایش به منظور تأثیر دور آبیاری و بستر کشت بر عملکرد و برخی پارامترهای رشد گوجهفرنگیگلخانهای(CV. Hamra) در سال زراعی 82-81 در گلخانة تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. آزمایش بر اساس طرح کرتهای خردشده در قالب کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. دور آبیاری در سطح 4، 8 و 12 بار در روز در کرتهای اصلی و سه بستر پرلیت، لیکا و مخلوط پرلیت و لیکا در کرتهای فرعی قرار گرفتند. فاکتورهایی نظیر تعداد گره، اندازة میانگره روی ساقه اصلی، طول و قطر ساقه، تعداد برگ بوته، وزن خشک ساقه و برگ، تعداد گلآذین، تعداد میوه، میانگین وزن میوه و عملکرد به ازای بوته اندازهگیری شد. به طور کلی بسیاری از پارامترهای رشد اندازهگیریشده تحت تأثیر تیمارهای مختلف دور آبیاری قرار نگرفتند. عملکرد و میانگین وزن میوه در هر بوته تحت تأثیر دور آبیاری قرار گرفت به طوری که میانگین وزن میوه و عملکرد در دور آبیاری 12 بار در روز، بیشترین مقدار بود. بین بسترهای مورد آزمایش از نظر کلیه صفات مورد مطالعه اختلاف معنیداری وجود نداشت. بیشترین عملکرد و میانگین وزن میوه مربوط به بستر لیکا با دور آبیاری 12 بار در روز بود که اختلاف معنیداری با دور آبیاری 8 بار در روز و بستر لیکا نداشت.
- چکیده انگلیسی:
- انتشار مقاله: 09-03-1384
- نویسندگان: پریسا شاهینرخسار,کامران داوری,غلامعلی پیوست,بیژن قهرمان,حسین نعمتی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: پژوهش آب در کشاورزی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: دیم,رقم ویلیامز,رقم هابیت
- چکیده: بهمنظور بررسی اثر آبیاری محدود بر افزایش عملکرد و بهرهوری آب سویا، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال زراعی 1392 و 1393 در رشت اجرا شد. فاکتورها شامل آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل: دو نوبت آبیاری (I2): آبیاری در زمان گلدهی و تشکیل غلاف،سه نوبت آبیاری (I3): آبیاری در زمان گلدهی، تشکیل غلاف و در زمان پر شدن دانهها و کشت دیم (I0) بهعنوان شاهد، وسه تیمار ژنوتیپ شامل ویلیامز (V1)، L17 (V2)و هابیت (V3)بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. در طول مراحل حساس رشد گیاه طبق اعمال تیمارهای آبیاری با توجه به بارش باران و رسیدن رطوبت خاک به حد کافی در منطقه ریشه در سال زراعی 1392 فقط یک نوبت آبیاری (I1) صورت گرفت که ارقام ویلیامز و هابیت در مرحله غلاف و ژنوتیپ L17 در مرحله گلدهی بود، اما در سال زراعی 1393 با توجه به بارندگی کمتر تمامی تیمارهای آبیاری اعمال شدند. در زمان رسیدگی کامل، صفات مورد بررسی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که آبیاری محدود در دو سال زراعی باعث افزایش عملکرد و اجزا عملکرد در ژنوتیپهای سویا شد. بیشترین عملکرد دانه در سال 1392 مربوط به تیمار I1V2و در 1393 مربوط به تیمار I3V2به ترتیب برابر 4616 و 4198 کیلوگرم در هکتار بود. در سال زراعی 1392 و 1393 ژنوتیپ L17 نسبت به دو ژنوتیپ دیگر دارای بیشترین میانگین عملکرد دانه بهترتیب با وزن 3932 و 3000 کیلوگرم بر هکتار بود و برای کشت در منطقه رشت مناسب تشخیص داده شد. در دو سال زراعی1392 و 1393 بالاترین بهرهوری آب آبیاری بهترتیب مربوط به تیمار I1V2 و I3V2 به میزان 72/1 و 97/0 کیلوگرم بر متر مکعب بود.
- چکیده انگلیسی: In order to study the effect of limited irrigation on increasing the yield and water productivity of soybean, a split plot experiment based on a randomized complete block design with four replications was conducted in two cropping seasons of 2013 and 2014, in Rasht. Three irrigation treatments including two irrigations (I2): irrigation at flowering and pod formation stages, three irrigations (I3): irrigation at flowering, pod formation and ripening stages, and rainfed (I0): as control treatment were allocated to the main plots and three soybean genotypes including Williams (V1), L17 (V2), and Habbit (V3) to subplots. During the critical growth stages of the plant, based on the irrigation treatment and considering the precipitation and available moisture in the root zone, only one irrigation was applied (I1) in 2013 while Williams and Habbit genotypes were, respectively, at pod formation and at flowering stage. But, in 2014 crop season, considering the lower precipitation, all irrigation treatments were conducted. Yield and yield components were measured at seed ripening time. The results showed that the limited irrigation in both years improved yield and yield components of all soybeans genotypes. The highest average grain yield in both crop seasons were obtained with I1V2 and I3V2 treatments, being 4616 and 4198 kg/ha, respectively. In both cropping seasons of 2013 and 2014, L17 genotype had the highest average grain yield compared with the other two genotypes, being 3932 and 3000 kg/ha, respectively, therefore, it can be recommended for planting in Rasht region. In 2013 and 2014 crop seasons, respectively, I1V2 and I3V2 treatments had the highest water productivity, corresponding to 1.72 and 0.97 kg/m3.
- انتشار مقاله: 25-11-1394
- نویسندگان: سید اکبر موسوی,محمدرضا خالدیان,افشین اشرفزاده,پریسا شاهینرخسار
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: پژوهش آب در کشاورزی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی:
- چکیده: با توجه به اینکه نصب سامانه آبیاری بسیار هزینهبر و وقتگیر است، بهتر است قبل از اجرای سامانه آبیاری، مقدار رطوبت ایجاد شده توسط سامانه در پای گیاه بررسی شود.در این تحقیق عملکرد مدل HYDRUS-2D در برآورد رطوبت الگوی خیس شده تحت آبیاری قطرهای نواری در مزرعهای با بافت خاک سنگین و ناهمگن در منطقهی رشت بررسی شد. سه دبی 5/2، 5 و lit/hr/m 6 و چهار زمان آبیاری یک ، دو ، سه و چهار ساعت درنظر گرفته شد که این 12 تیمار در سه تکرار اجرا شدند. اختلاف نتایج شبیهسازی شده با نتایج اندازهگیری شده براساس شاخصهای RMSE و ضریب کارایی مدل(EF) هم برای کل نیمرخ خاک و هم برای رطوبتهای زیر تیپ برآورد شد که کارایی مدل، با دارا بودن میانگین RMSE و EF برابر باcm3/cm3 0123/0 و 77% برای کل نیمرخ خاک وcm3/cm30236/0 و 76% برای زیر تیپ در این نوع بافت خاک تأیید شد. درکل، با وجود بافت سنگین و ناهمگن خاک در منطقه، مدل توانست مقادیر رطوبت را در الگوی خیسشده به خوبی شبیهسازی نماید.
- چکیده انگلیسی: As irrigation system installation is expensive and time consuming, it would be better to have an estimate of the water content provided by the system in the active root zone before designing an irrigation system. In this study, HYDRUS-2D performance was assessed under a tape irrigating in-situ with a heavy textured and relatively heterogeneous soil in Rasht region. Three different flows i.e. 2.5, 5, and 6 L/h/m and four irrigation times i.e. 1, 2, 3, and 4 hours were considered as the main treatments with three replications. Measured data were compared with the simulated results for both the whole soil profile and the part under the tape using two statistical indices, i.e. RMSE and efficiency factor (EF). The model performance was evaluated as good, with a low average RMSE of 0.0123 and 0.0236 cm3/cm3 for the whole soil profile and under the tape, respectively, with the corresponding average EF values of 77% and 76%, for this soil texture. Overall, the model could satisfactorily simulate soil moisture in a heavy textured and heterogeneous soil.
- انتشار مقاله: 14-10-1393
- نویسندگان: هدیه پوریزدانخواه,محمدرضا خالدیان,محمدحسن بیگلویی,پریسا شاهینرخسار
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: پژوهش آب در کشاورزی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: دیم,رقم ویلیامز,رقم هابیت
- چکیده: بهمنظور بررسی اثر آبیاری محدود بر افزایش عملکرد و بهرهوری آب سویا، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال زراعی 1392 و 1393 در رشت اجرا شد. فاکتورها شامل آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل: دو نوبت آبیاری (I2): آبیاری در زمان گلدهی و تشکیل غلاف،سه نوبت آبیاری (I3): آبیاری در زمان گلدهی، تشکیل غلاف و در زمان پر شدن دانهها و کشت دیم (I0) بهعنوان شاهد، وسه تیمار ژنوتیپ شامل ویلیامز (V1)، L17 (V2)و هابیت (V3)بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. در طول مراحل حساس رشد گیاه طبق اعمال تیمارهای آبیاری با توجه به بارش باران و رسیدن رطوبت خاک به حد کافی در منطقه ریشه در سال زراعی 1392 فقط یک نوبت آبیاری (I1) صورت گرفت که ارقام ویلیامز و هابیت در مرحله غلاف و ژنوتیپ L17 در مرحله گلدهی بود، اما در سال زراعی 1393 با توجه به بارندگی کمتر تمامی تیمارهای آبیاری اعمال شدند. در زمان رسیدگی کامل، صفات مورد بررسی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که آبیاری محدود در دو سال زراعی باعث افزایش عملکرد و اجزا عملکرد در ژنوتیپهای سویا شد. بیشترین عملکرد دانه در سال 1392 مربوط به تیمار I1V2و در 1393 مربوط به تیمار I3V2به ترتیب برابر 4616 و 4198 کیلوگرم در هکتار بود. در سال زراعی 1392 و 1393 ژنوتیپ L17 نسبت به دو ژنوتیپ دیگر دارای بیشترین میانگین عملکرد دانه بهترتیب با وزن 3932 و 3000 کیلوگرم بر هکتار بود و برای کشت در منطقه رشت مناسب تشخیص داده شد. در دو سال زراعی1392 و 1393 بالاترین بهرهوری آب آبیاری بهترتیب مربوط به تیمار I1V2 و I3V2 به میزان 72/1 و 97/0 کیلوگرم بر متر مکعب بود.
- چکیده انگلیسی: In order to study the effect of limited irrigation on increasing the yield and water productivity of soybean, a split plot experiment based on a randomized complete block design with four replications was conducted in two cropping seasons of 2013 and 2014, in Rasht. Three irrigation treatments including two irrigations (I2): irrigation at flowering and pod formation stages, three irrigations (I3): irrigation at flowering, pod formation and ripening stages, and rainfed (I0): as control treatment were allocated to the main plots and three soybean genotypes including Williams (V1), L17 (V2), and Habbit (V3) to subplots. During the critical growth stages of the plant, based on the irrigation treatment and considering the precipitation and available moisture in the root zone, only one irrigation was applied (I1) in 2013 while Williams and Habbit genotypes were, respectively, at pod formation and at flowering stage. But, in 2014 crop season, considering the lower precipitation, all irrigation treatments were conducted. Yield and yield components were measured at seed ripening time. The results showed that the limited irrigation in both years improved yield and yield components of all soybeans genotypes. The highest average grain yield in both crop seasons were obtained with I1V2 and I3V2 treatments, being 4616 and 4198 kg/ha, respectively. In both cropping seasons of 2013 and 2014, L17 genotype had the highest average grain yield compared with the other two genotypes, being 3932 and 3000 kg/ha, respectively, therefore, it can be recommended for planting in Rasht region. In 2013 and 2014 crop seasons, respectively, I1V2 and I3V2 treatments had the highest water productivity, corresponding to 1.72 and 0.97 kg/m3.
- انتشار مقاله: 25-11-1394
- نویسندگان: سید اکبر موسوی,محمدرضا خالدیان,افشین اشرفزاده,پریسا شاهینرخسار
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: پژوهش آب در کشاورزی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی:
- چکیده: با توجه به اینکه نصب سامانه آبیاری بسیار هزینهبر و وقتگیر است، بهتر است قبل از اجرای سامانه آبیاری، مقدار رطوبت ایجاد شده توسط سامانه در پای گیاه بررسی شود.در این تحقیق عملکرد مدل HYDRUS-2D در برآورد رطوبت الگوی خیس شده تحت آبیاری قطرهای نواری در مزرعهای با بافت خاک سنگین و ناهمگن در منطقهی رشت بررسی شد. سه دبی 5/2، 5 و lit/hr/m 6 و چهار زمان آبیاری یک ، دو ، سه و چهار ساعت درنظر گرفته شد که این 12 تیمار در سه تکرار اجرا شدند. اختلاف نتایج شبیهسازی شده با نتایج اندازهگیری شده براساس شاخصهای RMSE و ضریب کارایی مدل(EF) هم برای کل نیمرخ خاک و هم برای رطوبتهای زیر تیپ برآورد شد که کارایی مدل، با دارا بودن میانگین RMSE و EF برابر باcm3/cm3 0123/0 و 77% برای کل نیمرخ خاک وcm3/cm30236/0 و 76% برای زیر تیپ در این نوع بافت خاک تأیید شد. درکل، با وجود بافت سنگین و ناهمگن خاک در منطقه، مدل توانست مقادیر رطوبت را در الگوی خیسشده به خوبی شبیهسازی نماید.
- چکیده انگلیسی: As irrigation system installation is expensive and time consuming, it would be better to have an estimate of the water content provided by the system in the active root zone before designing an irrigation system. In this study, HYDRUS-2D performance was assessed under a tape irrigating in-situ with a heavy textured and relatively heterogeneous soil in Rasht region. Three different flows i.e. 2.5, 5, and 6 L/h/m and four irrigation times i.e. 1, 2, 3, and 4 hours were considered as the main treatments with three replications. Measured data were compared with the simulated results for both the whole soil profile and the part under the tape using two statistical indices, i.e. RMSE and efficiency factor (EF). The model performance was evaluated as good, with a low average RMSE of 0.0123 and 0.0236 cm3/cm3 for the whole soil profile and under the tape, respectively, with the corresponding average EF values of 77% and 76%, for this soil texture. Overall, the model could satisfactorily simulate soil moisture in a heavy textured and heterogeneous soil.
- انتشار مقاله: 14-10-1393
- نویسندگان: هدیه پوریزدانخواه,محمدرضا خالدیان,محمدحسن بیگلویی,پریسا شاهینرخسار
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: پژوهش آب در کشاورزی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: مدلهای شبیهساز,خاک سیلتیرسی,مدل تجربی کندلوس
- چکیده:
امروزه استفاده از آبیاری قطرهای برای محصولاتی که بهصورت ردیفی کشت میشوند رایج است. یکی از انواع آبیاری قطرهای، تیپ زیرزمینی میباشد. بهمنظور طراحی و مدیریت سامانه آبیاری قطرهای دانستن ابعاد خیسشدگی ضروریست. با توجه به داشتن هزینه بالا و زمانبر بودن اندازهگیریهای مزرعهای، استفاده از مدلهای شبیهساز توصیه میشود.در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی سه مدل تجربیکندلوس و همکاران، تحلیلی WetUp و عددی HYDRUS-2Dدر آبیاری تیپ زیرزمینی با منبع خطی صورت گرفت. آبیاری در سه حجم 10، 15 و 20 لیتر در یک متر طول تیپ و سه عمق نصب تیپ 10، 20 و 30 سانتیمتر در سه تکرار انجام شد. مقایسه بین مقادیر اندازهگیری و شبیهسازی شده بهوسیله هر سه مدل با شاخصهای RMSE، nRMSE، CRM و MAE انجام شد. برای ابعاد خیسشدگی افقی مقدار RMSE برای مدل کندلوس و همکاران و مدل HYDRUS-2Dبهترتیب 051/0 و 066/0 متر و برای خیسشدگی عمودی بهترتیب 052/0 و 078/0 متر بدست آمد. برای خیسشدگی افقی مقدار nRMSEبرای مدل کندلوس و همکاران و مدل HYDRUS-2Dبهترتیب 46/15 و 71/19 درصد بهدست آمد که هر دو در رده خوب قرار گرفتند و برای خیسشدگی عمودی بهترتیب 99/15 و 74/23 درصد بهدست آمد که بهترتیب در رده خوب و متوسط قرار گرفتند. آمارههای بدست آمده برای مدل WetUp قابل قبول نبود. در خیسشدگی افقی و عمودی، شاخص CRM و MAE برای مدل کندلوس و همکاران کمترین مقدار را داشتند. در مجموع مدل کندلوس و همکاران بهترین برآورد را داشت.- چکیده انگلیسی: Today, use of drip irrigation systems for row crops is widespread. One of these systems is subsurface drip irrigation. Knowing the dimensions of the wetting pattern is essential for drip irrigation system design. To design a proper system, as field experiments are time consuming and expensive, using computer models is recommended. In this regard, the present study examined the performance of three models including empirical Kandelous et al. model, analytical WetUp, and numerical HYDRUS-2D models in subsurface tape irrigation. Treatments included three volumes of water i.e. 10, 15, and 20 liters per meter length of tape and three installation depths of 10, 20, and 30 cm, in three replications. Comparison between the measured and simulated wetting dimensions were made by using four statistical indices i.e. RMSE, nRMSE, CRM, and MAE. RMSE values of horizontal wetting extension for Kandelous et al and HYDRUS-2D models were 0.051 and 0.066 m, respectively, while for vertical wetting extension, the values of RMSE were 0.052 and 0.078 m, respectively. nRMSE values of horizontal wetting extension for Kandelous et al. and HYDRUS-2D models were 15.46% and 19.71 %, respectively, being in class ‘good’. nRMSE values of vertical wetting extension for Kandelous et al and HYDRUS-2D models were 15.99 and 23.74 %, respectively, considered as ‘good’ and ‘fair’, respectively. Statistical indices calculated for WetUp model was not in acceptable range. For horizontal and vertical wetting dimensions, CRM and MAE indices for Kandelous et al model were the lowest values. Overall, the Kandelous et al model had the best estimation.
- انتشار مقاله: 04-09-1394
- نویسندگان: محسن قره شیخبیات,محمدرضا خالدیان,محمدحسن بیگلویی,پریسا شاهینرخسار
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: پژوهش آب در کشاورزی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: مدلهای شبیهساز,خاک سیلتیرسی,مدل تجربی کندلوس
- چکیده:
امروزه استفاده از آبیاری قطرهای برای محصولاتی که بهصورت ردیفی کشت میشوند رایج است. یکی از انواع آبیاری قطرهای، تیپ زیرزمینی میباشد. بهمنظور طراحی و مدیریت سامانه آبیاری قطرهای دانستن ابعاد خیسشدگی ضروریست. با توجه به داشتن هزینه بالا و زمانبر بودن اندازهگیریهای مزرعهای، استفاده از مدلهای شبیهساز توصیه میشود.در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی سه مدل تجربیکندلوس و همکاران، تحلیلی WetUp و عددی HYDRUS-2Dدر آبیاری تیپ زیرزمینی با منبع خطی صورت گرفت. آبیاری در سه حجم 10، 15 و 20 لیتر در یک متر طول تیپ و سه عمق نصب تیپ 10، 20 و 30 سانتیمتر در سه تکرار انجام شد. مقایسه بین مقادیر اندازهگیری و شبیهسازی شده بهوسیله هر سه مدل با شاخصهای RMSE، nRMSE، CRM و MAE انجام شد. برای ابعاد خیسشدگی افقی مقدار RMSE برای مدل کندلوس و همکاران و مدل HYDRUS-2Dبهترتیب 051/0 و 066/0 متر و برای خیسشدگی عمودی بهترتیب 052/0 و 078/0 متر بدست آمد. برای خیسشدگی افقی مقدار nRMSEبرای مدل کندلوس و همکاران و مدل HYDRUS-2Dبهترتیب 46/15 و 71/19 درصد بهدست آمد که هر دو در رده خوب قرار گرفتند و برای خیسشدگی عمودی بهترتیب 99/15 و 74/23 درصد بهدست آمد که بهترتیب در رده خوب و متوسط قرار گرفتند. آمارههای بدست آمده برای مدل WetUp قابل قبول نبود. در خیسشدگی افقی و عمودی، شاخص CRM و MAE برای مدل کندلوس و همکاران کمترین مقدار را داشتند. در مجموع مدل کندلوس و همکاران بهترین برآورد را داشت.- چکیده انگلیسی: Today, use of drip irrigation systems for row crops is widespread. One of these systems is subsurface drip irrigation. Knowing the dimensions of the wetting pattern is essential for drip irrigation system design. To design a proper system, as field experiments are time consuming and expensive, using computer models is recommended. In this regard, the present study examined the performance of three models including empirical Kandelous et al. model, analytical WetUp, and numerical HYDRUS-2D models in subsurface tape irrigation. Treatments included three volumes of water i.e. 10, 15, and 20 liters per meter length of tape and three installation depths of 10, 20, and 30 cm, in three replications. Comparison between the measured and simulated wetting dimensions were made by using four statistical indices i.e. RMSE, nRMSE, CRM, and MAE. RMSE values of horizontal wetting extension for Kandelous et al and HYDRUS-2D models were 0.051 and 0.066 m, respectively, while for vertical wetting extension, the values of RMSE were 0.052 and 0.078 m, respectively. nRMSE values of horizontal wetting extension for Kandelous et al. and HYDRUS-2D models were 15.46% and 19.71 %, respectively, being in class ‘good’. nRMSE values of vertical wetting extension for Kandelous et al and HYDRUS-2D models were 15.99 and 23.74 %, respectively, considered as ‘good’ and ‘fair’, respectively. Statistical indices calculated for WetUp model was not in acceptable range. For horizontal and vertical wetting dimensions, CRM and MAE indices for Kandelous et al model were the lowest values. Overall, the Kandelous et al model had the best estimation.
- انتشار مقاله: 04-09-1394
- نویسندگان: محسن قره شیخبیات,محمدرضا خالدیان,محمدحسن بیگلویی,پریسا شاهینرخسار
- مشاهده