در هنگام جستجو کلمه در قسمت عنوان میتوانید کلمات مورد جستجو را با کاراکتر (-) جدا کنید.
کاربرد نوع شرط:
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مدیریت دارایی و تامین مالی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: ریسک سیستمی,مؤسسههای مالی,تحلیل مؤلفههای اساسی,علیت گرنجر غیرخطی
- چکیده: هدف: وقوع بحرانهای مالی 2007 تا 2009 موجب توجه دوباره به موضوع ریسک سیستمی شد. ریسک سیستمی پیامد روابط سیستمی بین مؤسسههای مالی است. در نظام مالی هر کشوری تشخیص روابط سیستمی بین خردهنظامهای مالی آن (بانکها، شرکتهای سرمایهگذاری و بیمه)، با هدف جلوگیری از بروز شکستهای سیستمی ضرورتی انکارناپذیر است.
روش: در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل مؤلفههای اساسی میزان ارتباط بین خردهنظامهای مالی کشور شامل بانکها، شرکتهای سرمایهگذاری و بیمه در فاصلۀ زمانی 1390 تا 1395 ارزیابی و سپس با استفاده از روش گرنجر غیرخطی رابطۀ علی بین آنها تبیین شد.
نتایج: نتایج نشان میدهد از بین خردهنظامهای مالی کشور، بخش بانکی و بیمه به ترتیب بیشترین و کمترین میزان ریسک سیستمی را دارند. بهعلاوه مشخص شد میزان ارتباط سیستمی بین مؤسسههای مالی متعلق به هر کدام از خردهنظامهای مالی کشور در گذر زمان تغییر کرده است. نتایج بهدستآمده از یک سو به نهادهای نظارتی در زمینۀ بهینهکردن نظارت بر نظام مالی و ازسوی دیگر به سرمایهگذاران در مدیریت ریسک سبد سرمایهگذاری به شیوهای کارآمد کمک میکند.- چکیده انگلیسی: Objective: The Financial Crisis of 2007–2009 has created a renewed interest in systemic risk. The systemic risk is the result of a systemic relationship among financial institutions (Banks, Brokers, and Insurers). Recognition of systemic relationships among financial sub-systems of each country is an indispensable necessity for the purpose of preventing systematic failure.
Method:The present study seeks to assess the relationship among the financial sub-systems in Iran, including banks, investment, and insurance companies during 2011-2017, using the Principal Components Analysis method. Then, the causal relationship between them is explained, applying the nonlinear Granger method.
Results:According to the results, banking and insurance sectors have the highest and lowest systemic risk, respectively. It is also found that the systemic relationship alters from one financial institution to another over time. The results of this study can be useful for both regulatory bodies in order to optimize the regulation of the financial system and, on the other hand, for investors to effectively manage the portfolio risk.- انتشار مقاله: 16-05-1397
- نویسندگان: علی رحیمی باغی,مهدی عربصالحی نصرآبادی,محمد واعظ برزانی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مدیریت دارایی و تامین مالی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: ریسک سیستمی,مؤسسههای مالی,تحلیل مؤلفههای اساسی,علیت گرنجر غیرخطی
- چکیده: هدف: وقوع بحرانهای مالی 2007 تا 2009 موجب توجه دوباره به موضوع ریسک سیستمی شد. ریسک سیستمی پیامد روابط سیستمی بین مؤسسههای مالی است. در نظام مالی هر کشوری تشخیص روابط سیستمی بین خردهنظامهای مالی آن (بانکها، شرکتهای سرمایهگذاری و بیمه)، با هدف جلوگیری از بروز شکستهای سیستمی ضرورتی انکارناپذیر است.
روش: در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل مؤلفههای اساسی میزان ارتباط بین خردهنظامهای مالی کشور شامل بانکها، شرکتهای سرمایهگذاری و بیمه در فاصلۀ زمانی 1390 تا 1395 ارزیابی و سپس با استفاده از روش گرنجر غیرخطی رابطۀ علی بین آنها تبیین شد.
نتایج: نتایج نشان میدهد از بین خردهنظامهای مالی کشور، بخش بانکی و بیمه به ترتیب بیشترین و کمترین میزان ریسک سیستمی را دارند. بهعلاوه مشخص شد میزان ارتباط سیستمی بین مؤسسههای مالی متعلق به هر کدام از خردهنظامهای مالی کشور در گذر زمان تغییر کرده است. نتایج بهدستآمده از یک سو به نهادهای نظارتی در زمینۀ بهینهکردن نظارت بر نظام مالی و ازسوی دیگر به سرمایهگذاران در مدیریت ریسک سبد سرمایهگذاری به شیوهای کارآمد کمک میکند.- چکیده انگلیسی: Objective: The Financial Crisis of 2007–2009 has created a renewed interest in systemic risk. The systemic risk is the result of a systemic relationship among financial institutions (Banks, Brokers, and Insurers). Recognition of systemic relationships among financial sub-systems of each country is an indispensable necessity for the purpose of preventing systematic failure.
Method:The present study seeks to assess the relationship among the financial sub-systems in Iran, including banks, investment, and insurance companies during 2011-2017, using the Principal Components Analysis method. Then, the causal relationship between them is explained, applying the nonlinear Granger method.
Results:According to the results, banking and insurance sectors have the highest and lowest systemic risk, respectively. It is also found that the systemic relationship alters from one financial institution to another over time. The results of this study can be useful for both regulatory bodies in order to optimize the regulation of the financial system and, on the other hand, for investors to effectively manage the portfolio risk.- انتشار مقاله: 16-05-1397
- نویسندگان: علی رحیمی باغی,مهدی عربصالحی نصرآبادی,محمد واعظ برزانی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: مدیریت دارایی و تامین مالی
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: ریسک سیستمی,مؤسسههای مالی,تحلیل مؤلفههای اساسی,علیت گرنجر غیرخطی
- چکیده: هدف: وقوع بحرانهای مالی 2007 تا 2009 موجب توجه دوباره به موضوع ریسک سیستمی شد. ریسک سیستمی پیامد روابط سیستمی بین مؤسسههای مالی است. در نظام مالی هر کشوری تشخیص روابط سیستمی بین خردهنظامهای مالی آن (بانکها، شرکتهای سرمایهگذاری و بیمه)، با هدف جلوگیری از بروز شکستهای سیستمی ضرورتی انکارناپذیر است.
روش: در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل مؤلفههای اساسی میزان ارتباط بین خردهنظامهای مالی کشور شامل بانکها، شرکتهای سرمایهگذاری و بیمه در فاصلۀ زمانی 1390 تا 1395 ارزیابی و سپس با استفاده از روش گرنجر غیرخطی رابطۀ علی بین آنها تبیین شد.
نتایج: نتایج نشان میدهد از بین خردهنظامهای مالی کشور، بخش بانکی و بیمه به ترتیب بیشترین و کمترین میزان ریسک سیستمی را دارند. بهعلاوه مشخص شد میزان ارتباط سیستمی بین مؤسسههای مالی متعلق به هر کدام از خردهنظامهای مالی کشور در گذر زمان تغییر کرده است. نتایج بهدستآمده از یک سو به نهادهای نظارتی در زمینۀ بهینهکردن نظارت بر نظام مالی و ازسوی دیگر به سرمایهگذاران در مدیریت ریسک سبد سرمایهگذاری به شیوهای کارآمد کمک میکند.- چکیده انگلیسی: Objective: The Financial Crisis of 2007–2009 has created a renewed interest in systemic risk. The systemic risk is the result of a systemic relationship among financial institutions (Banks, Brokers, and Insurers). Recognition of systemic relationships among financial sub-systems of each country is an indispensable necessity for the purpose of preventing systematic failure.
Method:The present study seeks to assess the relationship among the financial sub-systems in Iran, including banks, investment, and insurance companies during 2011-2017, using the Principal Components Analysis method. Then, the causal relationship between them is explained, applying the nonlinear Granger method.
Results:According to the results, banking and insurance sectors have the highest and lowest systemic risk, respectively. It is also found that the systemic relationship alters from one financial institution to another over time. The results of this study can be useful for both regulatory bodies in order to optimize the regulation of the financial system and, on the other hand, for investors to effectively manage the portfolio risk.- انتشار مقاله: 16-05-1397
- نویسندگان: علی رحیمی باغی,مهدی عربصالحی نصرآبادی,محمد واعظ برزانی
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: دانش مالی تحلیل اوراق بهادار
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: ربا,نرخ بهره ثابت,سرمایه گذاری در بازار سرمایه,الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای
- چکیده: هدف اصلی این پژوهش بررسی یکی از اثرات زیان بار اقتصادی ربا، با رویکردی مالی- حسابداری می باشد. از اینرو، پژوهش حاضر در پی یافتن پاسخی برای این پرسش است که آیا پدیده ربا می تواند دارای اثرات زیانبار اقتصادی باشد یا خیر؟ در این پژوهش به شیوه ای قیاسی، اثر منفی ربا بر حجم سرمایه گذاری با رویکردی مالی-حسابداری مورد بررسی قرار گرفته است؛ به این ترتیب که با رویکردی قیاسی در قالب مدلهای مالی، شامل؛ الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، نظریه پرتفوی بهینه اثرات زیان بار(اقتصادی) ربا تشریح و سپس در قالب روشهای مختلف ارزیابی طرح های سرمایه گذاری، مانند خالص ارزش فعلی، دوره بازگشت تنزیلی و نرخ بازده داخلی، اثرات منفی آن بر حجم سرمایه گذاری تبیین شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که نرخ بهره ثابت(بدون ریسک) به عنوان جایگزینی برای ربا،موجب کاهش حجم سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه و به تبع آن افزایش بیکاری در جامعه می شود.
- چکیده انگلیسی: Therefore, the present study seeks to find an answer to the question that whether riba phenomenon have harmful effects economic or not? In this research, with deductive manner, the negative impact of riba on the volume of investment with the financial-accounting approach is studied; Such that, with the deductive approach, in the form of financial models, including; the Capital asset pricing model and optimal portfolio theory, economic hurmful effects of riba will be described. Then in the investment project assessment methods, such as net present value, discounted payback period and internal rate of return, the negative effects on the volume of investment will be explained. The results show that, the fixed interest rate (risk-free) as an alternative to riba, thereby reducing the volume of investments in the capital markets and the consequent increase in unemployment
- انتشار مقاله: 29-10-1394
- نویسندگان: مهدی عربصالحی,علی رحیمی باغی
- مشاهده