در هنگام جستجو کلمه در قسمت عنوان میتوانید کلمات مورد جستجو را با کاراکتر (-) جدا کنید.
کاربرد نوع شرط:
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: پژوهش ادبیات معاصر جهان
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: ادبیّات فارسی,رئالیسم جادویی,رئالیسم,اونوماستیک
- چکیده: اونوماستیک علمی است که بر اساس آن می توان به رابطة بین شیء و نامی که بر آن نهاده شده است یا‘ به دیگر تعبیر ‘ به رابطة میان دال و مدلول پرداخت‘ نامگذاری شخصیت ها و هنچنین پاره ای از مکان های داستان می تواند به موضوع این علم بدل شود. چنین رابطه ای همواره در ادبیات جهانی به عنوان شگردی که نویسنده از طریق آن ناگفته هایی را در مورد شخصیت های داستانش با خواننده در میان می نهاد مطرح بوده است. ادبیات معاصر ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست. در این مقاله تلاش کرده ایم تا با تکیه بر تحقیقی از مقولة اونوماستیک به دو شیوة نگرش متفاوت از دو داستان پرداز مطرح ایرانی ‘ احمد محمود و محمود دولت آبادی ‘ بپردازیم.
- چکیده انگلیسی: -
- انتشار مقاله: 11-10-1348
- نویسندگان: آذین حسین زاده,آذین حسین زاده,
- مشاهده
- جایگاه : پژوهشی
- مجله: پژوهش ادبیات معاصر جهان
- نوع مقاله: Journal Article
- کلمات کلیدی: سعدی,لافونتن,روایت شناسی,ادبیات اخلاق گرا,گفتمان استدلالی واستبدادی
- چکیده: نحوة انتقال پیام های اخلاقی در ادبیات ایران و فرانسه‘ از پاره ای جهات با یکدیگر تشابه و از برخی جوانب نیز با هم تنافر دارند. تشابهات اصلی در فحوای پیام هاست و این که‘ در هر دو حوزة ادبی ‘ استناد به گفتمان استدلالی argumentatif discourse به منظور تثبیت هر چه بیشتر صحت پیام‘ اساس کار تلقی می شود. اما در کنار این نوع گفتمان ‘ گفتمان دیگری نیز حضور دارد که با تکیه بر استبداد نویسنده عمل می کند؛ حضور این گفتمان(dictatorial ( discourse باعث می شود تا خواننده خود را‘ از همان بدو امر‘ تابع نویسنده احساس کند. از سوی دیگر ‘ از دیدگاه روایت شناختی و نظام گزاره گزاری (enunciation ) بین این دو فرهنگ ادبی تفاوت هایی از حیث گزاره ها ‘ نحوة عملکرد گزاره گزارها و همچنین نوع مخاطب وجود دارد. در این مقاله تلاش شده است تا با اتکا بر این نکات‘ به بررسی دو نمونه (سعدی و لافونتن) در ادبیات اخلاق گرای ایران و فرانسه بپردازیم و روند گزاره گزاری و عملکرد انواع گفتمان را در این دو تبیین کنیم و ببینیم آیا راوی/ نویسندگا ن در پی باوراندن پیام خودند یا در اندیشة مجاب کردن خواننده.
- چکیده انگلیسی: The manner of transferring ethic-bound messages in Iranian and French literature are similar in some areas and different in others. The main similarities are in the way of clarifying the subjects, in which both are based on «argumentative speech» to be more clear. But on the other hand, there is another way in which the writer imposes his thoughts to the readers. This makes the reader see himself under the writer's control, from the very early moment. In this article, attempt has been made to analyze two examples of Persian and French ethic-bound literature (Saadi and La Fontaine) and see if both s_em to make their readers belieY_ in what th_ev believe or merelv¬ 6 Pazhuhesh-e Zabanha-ye Khareji 28 convince them to accept.
- انتشار مقاله: 11-10-1348
- نویسندگان: آذین حسین زاده,آذین حسین زاده,
- مشاهده