چکیده:
افزایش جمعیت، کمبود زمین و شیوههای معماری نوین، طراحان را به ساخت مجتمع‌های مسکونی سوق داد. در ایران ساخت کوی‌های مسکونی برای اقشار مختلف اجتماع از دورهی پهلوی دوم آغاز شد. رابطه بین بنیان‌های اجتماعی و فرهنگی قشر ساکن در مجتمع‌های مسکونی و معماری مسکن از مسائل اساسی است که عدم توجه به آن می‌تواند فعالیت‌های ساکنان را مختل نماید. هدف پژوهش بررسی نقش گروه‌های اجتماعی-فرهنگی در چگونگی شکلگیری کوی‌های مسکونی دوره پهلوی دوم در تهران است. گروه‌های اجتماعی- فرهنگی در شکلگیری فضاهای شهری و به تبع آن معماری نقش داشتهاند. این پژوهش چگونگی این تأثیرگذاری را به روش تاریخی-تفسیری تحلیل می‌کند. منابع اطلاعاتی، مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی بوده و نمونه کوی‌های مسکونی پهلوی دوم در تهران بر اساس گروه اجتماعی- فرهنگی ساکنان آن اعم از کارگری (پایین)، کارمندی (متوسط) و مرفه (بالا) گزینش شده و با توجه به شاخص‌های اجتماعی-فرهنگی مسکن مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحولات دوره پهلوی دوم و ویژگی‌های فرهنگی معیشتی ساکنان کوی‌های مسکونی بر معماری خانه‌ها تأثیر گذاشته است. در مسکن گروه‌های پایین با درآمد کم، برنامه‌های دولتی و توان مالی اندک ساکنان باعث بروز سادگی در شکلگیری فضاهای مسکونی و کاهش کمیت و کیفیت شاخص‌های اجتماعی- فرهنگی مسکن شده است. در مسکن گروه‌های متوسط و مرفه تحول در طرح خانه‌ها به صورت دوبلکس نمایانگر تمایز اجتماعی این گروه بوده و شاخص‌های کمی و کیفی مسکن افزایش یافته است.
چکیده انگلیسی:
Population increase, lack of land and styles of new architecture led architects to design residential complexes. In Iran, designing residential neighborhoods for different strata of society began since the second Pahlavi. The relationship between social and cultural foundations of people who are living in residential complexes and architecture is one of the most important issues which paying no attention to them, can lead to disrupting the activity of residents. The purpose of this research is surveying the role of socio-cultural groups in the formation of residential neighborhoods of the second Pahlavi in Tehran. According to sociologist theories, socio-cultural groups have always had a role in the formation of architecture and this research has investigated this matter by the historical- interpretive method. Research data sources are library studies. Sample residential neighborhoods are selected according to the socio-cultural class of residents who are worker (low), employee (medium) and affluent (high) and then they are evaluated. The results show government programs and low financial strength in house types of the low class have been caused to create simplicity in interior design and the quantity and quality of socio-cultural indicators of housing have been decreased. Designing duplex plan for medium and affluent classes have caused social distinctions. Also the quantity and quality of socio-cultural indicators of housing have increased in these types.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
