چکیده:
مقالهی حاضر در پی آن است تا به این پرسش اساسی پاسخ دهد که ساخت پیادهراه خیابان 15خرداد (واقع در منطقهی 12 شهرداری تهران) چه پیامدهای اجتماعی به دنبال خواهد داشت و با چه تغییرات یا تعدیلهایی میتوان به بهترین وجه نظر ذینفعان و متاثرین را تامین نمود. این پژوهش از نظر مسیر توصیفی و از نظر هدف کاربردی بوده و برای گردآوری اطلاعات نیز از روش میدانی و اسنادی استفاده گردیده است. در بخش اسنادی، کلیهی اسناد موجود تمام‌شماری شده و در بخش میدانی نیز 880 نفر از بین ساکنان، کسبهی فعال در محدودهی اجرای طرح و مراجعان به بازار به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامهی مد نظر برروی آنها اجرا گردیده است. در عین حال با مدیران محلی و نهادهای ذینفع نیز به صورت هدفمند و در دسترس و با گروههای مردمی به صورت گلولهبرفی مصاحبه صورت پذیرفته است. ابزار به کار رفته در این پژوهش، فیشهای اطلاعاتی، پرسشنامهی پژوهشگر ساخته، مصاحبهی نیمهباز و مشاهده بوده است. یافتههای پژوهش گویای آن است که اگر چه این پیادهراه میتواند به رونق اقتصادی محدوده و یا گسترش فضاهای فراغتی، سیاحتی و فعالیتی منجر گردد، در عین حال میتواند به انتقال آلودگیهای زیستمحیطی به دیگر نقاط شهر و تغییر هویت محلههای اطراف نیز دامن زند. در انتها ایجاد پهلوگاه جهت بارگیری، استفاده از مبلمان و المانهای تاریخی تهران قدیم و... نیز به عنوان راهکار جهت حصول به اهداف پروژه به عنوان فضای عمومی قابل بیان خواهند بود.
