چکیده:
در بسیاری از معاهدات و قرارداد‌های سرمایهگذاری به‌منظور جلب نظر سرمایه گذار و همچنین ایجاد شرایط و زمینه‌های مساعد سرمایهگذاری، این اختیار به سرمایه گذار داده میشود تا در صورت بروز هر نوع اختلاف نسبت به اصل قرارداد، تفسیر یا اجرای مفاد آن، دعوای خود را در مراجع قضاوتی داخلی کشور میزبان، دیوانهای داوری بینالمللی و یا سایر مراجع پیش‌بینی‌شده در متن قرارداد یا معاهده ثبت کند. پیش‌بینی هم‌زمان چند مرجع قضاوتی گرچه این امکان را برای خواهان دعوا مهیا می‌کند تا با بررسی بیشتر، مرجع مناسب‌تر رسیدگی‌کننده را برای ثبت خواسته خود انتخاب کند، اما صدور آرای متفاوت، ایجاد جریان رسیدگی موازی، ابهام در اجرای آرای متفاوت صادرشده، طولانی شدن روند حل‌وفصل اختلاف، تاخیر در اجرای مفاد قرارداد و ... ازجمله معایبی است که صالح بودن هم‌زمان چند مرجع رسیدگی‌کننده به همراه دارد. شرط تعیین مرجع رسیدگی، شرطی است که دولت‌ها با درج آن در معاهده یا قرارداد از سرمایهگذار می‌خواهند تا در صورت بروز هر نوع اختلاف، از میان مراجع مختلف صالح به رسیدگی دست به انتخاب زده و به‌صورت قطعی تنها یک مرجع را جهت ثبت دعوای خود انتخاب کند.
چکیده انگلیسی:
In many bilateral investment treaties, the investor is allowed to submit its claim to domestic courts, arbitration or any other agreed tribunals. Offering different options to the investor for the method of dispute resolution could lead to some problems, such as conflicting decisions and ambiguous interpretations. Because of these problems, some states have placed some restrictions upon investors and prohibited them from submitting their claims in different courts or tribunals at the same time. Fork in the road is a specific clause requiring the investor to make a final decision and choose a specific court or tribunal, among all competent courts and tribunals, to submit its claim. Choosing any tribunal prevents other tribunals from having jurisdiction. This article aims to examine international arbitration practice regarding fork in the road clause by focusing on ICSID awards.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
