چکیده:
چکیده: در این مقاله، فرضیه همگرایی درآمد سرانه در کشورهای منتخب عضو سازمان کنفرانس اسلامی طی دوره 2008-1960 بررسی شدهاست. بدین منظور از مدلهای سری زمانی و آزمون ریشه واحد تک متغیره با شکستهای ساختاری متعدد کیاتوسکی- فیلیپس- اشمیت- شین (آزمون ریشه واحد کرین سیلوستره و همکاران (2005)) استفاده شدهاست. یافتهها نشان میدهند که بیشتر کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی نتوانستهاند خود را به اقتصاد امریکا نزدیکتر کنند. اگرچه در برخی از زیر دورهها به دلیل شوکهای مثبت در مبادله تجاری این فرایند صورت گرفتهاست اما به دلیل عدم زیرساختهای مناسب این کشورها نتوانستهاند از این فرصتها برای فرار از این بنبست عقبماندگی استفاده نمایند.
چکیده انگلیسی:
Abstract In this paper, income per capita convergence hypothesis is tested in selected OIC countries. For this purpose, we use the time series model and univariate KPSS stationary test with multiple structural breaks (Carrion-i-Silvestre et al. (2005)) over the period 1950-2008. The results show that most OIC countries could not catch up toward USA. Although because of some positive term of trade shocks, they experienced catching up process in some sub- periods, they did not have appropriate infrastructure as, they could not use these opportunities and escape lag deadlock.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
