چکیده:
زمینه‌‌ی مطالعه: زبان که نقش مهمی در دریافت غذا در مهره‌داران ایفا می‌کند تفاوت‌های ریختی چشم‌گیری نشان می‌دهد که نمایان‌گر سازگاری حیوان با شرایط محیطی موجود در زیستگاه مربوطه به‌شمار می‌رود. هدف: هدف از مطالعه‌ی حاضر بررسی ساختار زبان در مرغ عشق بالغ بود. روش کار: زبان ۱۲ مرغ عشق بالغ در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. نمونه‌هایی از رأس، بدنه و ریشه‌ی زبان با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی اسکنینگ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج: زبان در مرغ عشق بالغ (Melopsittacus undulatus) به‌وسیله‌ی میکروسکوپ نوری و الکترونی مورد مطالعه قرار گرفت. زبان در مرغ عشق حدود ۵ میلی‌متر طول دارد. بخش عمیق مقعر قدامی رأس زبان فاقد هرنوع ساختار غده‌ای بوده و در امتداد بخش خلفی نیم‌دایره‌ای این اندام قرار می‌گیرد. بخش خلفی رأس زبان با یک شیار طولی میانی به دو نیمه‌ی قرینه تقسیم شده است. بخش قدامی بدنه‌ی زبان با شیارهایی با عمق گوناگون به شمار زیادی نواحی نامنظم برآمده با اندازه‌های گوناگون تقسیم شده است. چندین پرز مخروطی‌شکل بزرگ در راستای خلفی روی انتهای خلفی بدنه‌ی زبان و در راستای لبه‌ی ضخیم موجود بین بدنه و ریشه‌ی اندام جای گرفته‌اند. شماری پرز مخروطی غول‌پیکر نیز روی برآمدگی حنجره‌ای یافت می‌شوند. غدد بزاقی لوله‌ای‌آلوئولی PAS-مثبت زبان را می‌توان برمبنای جایگاه در دو گروه پشتی و پشتی‌جانبی جای داد. غدد بزاقی زبانی پشتی زیر اپیتلیوم پشتی زبان جای گرفته‌اند. این غدد از انتهای خلفی شکاف موجود روی رأس زبان تا جلو شکاف حنجره‌ای امتداد یافته‌اند. غدد بزاقی پشتی‌جانبی در هر سو از ابتدای بدنه‌ی زبان آغاز شده و تا سطح شکاف حنجره‌ای امتداد می‌یابند. سطح شکمی زبان فاقد هر نوع ساختار غده‌ای است. ریخت‌شناسی و ابعاد زبان تفاوتی در دو جنس نشان نمی‌دهند. نتیجه‌گیری نهایی: ساختار زبان در مرغ عشق در مقایسه با پرندگانی که تا کنون مورد مطالعه قرار گرفته‌اند تفاوت‌های چشم‌گیری نشان می‌دهد.
چکیده انگلیسی:
BACKGROUND: The tongue, which plays a very important role in food intake by vertebrates, exhibits significant morphological variations that appear to represent adaptation to the current environmental conditions of each respective habitat. OBJECTIVES: The aim of the present investigation was to investigate lingual structure in adult budgerigar. METHODS: Tongues of 12 adult budgerigars were used in the investigations. Samples of the apex, body and root of the tongue were studied using light and electron microscopy. RESULTS: The tongue in budgerigar is about 5 mm in length. The deep concave rostral portion of the lingual apex is devoid of any glandular structure and is continuous with a semicircular caudal portion. The caudal portion of the lingual apex is divided into two symmetrical halves by a median longitudinal fissure. The rostral part of the lingual corpus is distinctly divided by fissures of varying depth into many irregular raised areas with different sizes. Several large caudally directed conical papillae are situated on the posterior end of the lingual corpus and along the thick border region between the lingual body and root. There are also some giant conical papillae on the laryngeal mound. According to their positions, the PAS-positive compound tubuloalveolar salivary glands can be classified as dorsal and dorsolateral salivary glands. The dorsal lingual salivary glands are situated beneath the dorsal lingual epithelium. They extended from the caudal end of the fissure on the caudal lingual apex to the front of the laryngeal cleft. The dorsolateral salivary glands on each side extend from the beginning of the body of the tongue to the level of the laryngeal cleft. The ventral side of the tongue is devoid of any glandular structure. Neither the morphology nor the dimensions of the tongue show sex-specific differences. CONCLUSIONS: lingual structure shows considerable differences in budgerigars in comparision to other birds studied so far.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
