چکیده:
سابقه: گله شامل 23 میش و 2 قوچ به اسارت گرفته شده بود که به همراه بره‌های خود نگهداری می‌شدند. دام‌ها وحشی بوده و از زادگاه طبیعی خود (استان اصفهان) آورده شده بودند. دام‌ها در یک محوطه کوچک با کفی از جنس بتون نگهداری می‌شدند. جیره شامل یونجه، سیلوی ذرت و یک کنساتنره تجاری بود. یافته‌های بالینی: کپسول شاخی انگشت رشد بیش از اندازه‌ای داشت و نشانه‌های التهاب تحت بالینی نسوج مورق همچون خونریزی کف و زرد شدگی نسوج شاخی قابل تائید بود. هر دو نشانه به شکل غیرقابل انتظاری میزان شیوعی برابر 9/73 درصد را از خود نشان دادند. آزمایشات تشخیصی: نمونه‌های مورد مطالعه در طول معاینات انجام شده طی 4 ماه برروی یک گله میش وحشی بدست آمده بودند و از نظر بالینی و پاتولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند. هیپرپلازی اپیدرمی پزودوکارسینوماتوزی که با تزاید بیش از اندازه سلول های اپیتلیالی با ساختارهای مارپیچی فاقد الگوی خاص مانند دیس کراتوزیس یا شاخی شدن مرکزی مشخص می شود، مشاهده شد. ارزیابی نهایی: یافته‌های این مطالعه با نتایج سایر تحقیقات که التهاب تحت بالینی نسج مورق را بیماری چند عاملی دانسته و با عواملی همچون تغذیه و مدیریت که در تقابل با یکدیگر هستند، همسو است. مدیریت جیره، طراحی مناسب محل نگهداری و سم چینی منظم به نظر می رسد در پیشگیری از التهاب نسج مورق که عاملی مستعدکننده در بروز ضایعات شدیدتر در سم است، موثر باشد.
چکیده انگلیسی:
The herd consisted of 25 captive Esfahan mouflons and their offspring. The mouflons were wild and originated from their natural habitat in Esfahan province. They had been kept in small enclosures with rough concrete floors. The diet consisted of alfalfa hay, corn silage, and a commercial concentrate. The mouflons showed severe claw overgrowth and detectable subclinical form of laminitis such as sole hemorrhage and yellow wax discoloration. Both prevalences were unexpectedly high (73.9%). The majority of foot lesion samples included in this study were taken from mouflons examined in the course of veterinary practice over a period of 4 months in a farm for clinical and histopathological purposes. Pseudocarcinomatous epidermal hyperplasia which are characterized by extreme proliferation of epithelial cells with large amounts of whorl-like structures that show no specific pattern, like dyskeratosis or central keratinization. Our findings were supportive of researchers who have suggested that subclinical laminitis is a multifactorial disease that involves a complex interaction between nutrition and management. Feeding management, proper design of facilities and routine trimming seems to prevent subclinical laminitis is predisposed for more serious lesions in Esfahan mouflons.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
