چکیده:
زمینه مطالعه: استفاده بی رویه از دیازینون می‌تواند آلودگی‌های زیست محیطی و اثرات سوء بهداشتی بر روی انسان و حیوانات را بدنبال داشته باشد. هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثرات سمی دیازینون و تعیین میزان آن در بافت‌های مختلف خرگوش پس از تماس تحت بالینی با سم انجام شده است. روش کار: خرگوش‌های نژاد نیوزیلندی با دوزهای مختلفی به طور روزانه، از طریق پوست گوش و به صورت افزایشی به مدت 4 هفته در معرض دیازینون قرار گرفتند. نمونه‌های خون در شروع آزمایش و در پایان هر هفته و همچنین نمونه‌هایی از مغز، ماهیچه، کلیه و کبد در روز 28 با کشتن خرگوش‌ها به روش مرگ آسان، جمع آوری گردیدند.، میزان دیازینون در نمونه‌های خون و بافت ها با استفاده از سامانه فاز معکوس HPLC اندازه گیری شد. نتایج: مشاهدات بالینی از ایجاد مسمومیت در خرگوش‌های مواحهه شده با دیازینون حکایت داشت که به صورت اسهال و کاهش وزن در روز بیستم نمایان شد. میزان دیازینون خون با افزایش میزان سم افزایش پیدا کرد و به بـالاتـریـن سـطـح خـود در پـایـان هفتـه چهارم رسید ppm( 26/0±620/0.) بالاترین میزان دیازینون در بافت‌های مغز دیده شد ppm( 015/0±314/0.) هم میزان سم تجویز شده و هم نوع بافت به طور معنی‌داری در میزان دیازینون موجود در بافت‌های مختلف مؤ ثر بوده است (001/0p<.) نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه تاکیدی بر تجمع بافتی و امکان بروز اثرات سمی دیازینون در صورت قرار گرفتن در تماس تحت بالینی با سم می‌باشد. این نتایج حاکی از آن است که تعیین میزان سم در سرم یا بافت ها به صورت انفرادی می‌تواند به عنوان یک روش هشدار دهنده برای تعیین آلودگی سم بکار رود.
چکیده انگلیسی:
BACKGROUND:Uncontrolled application of diazinon (DZN) can cause environmental contamination and adverse health effects on humans or animals. OBJECTIVES:This study aimed to investigate the toxic effects and the level of DZN in serum and tissues of rabbits following a sub acute dermal exposure to toxicant. METHODS:Different doses of DZN were applied daily to New Zealand rabbits through the ear skin in incremental doses for 4 weeks. Blood samples were collected at the beginning and the end of each dose-week period. Tissue samples were collected from brain, muscle, kidney and liver on day 28, after euthanizing the rabbits. DZN contents of the blood and tissue samples were measured using a reversed phase HPLC system. RESULTS: Clinical observations indicated signs of toxicity in the animals exposed to DZN as shown by diarrhea and body weight loss from day twenty. The level of DZN in the blood elevated with enhancing exposure time and reached the highest level at the end of the fourth week (0.620±0.26ppm). The highest level of DZN was found in the brain tissue (0341±0.015 ppm). CONCLUSIONS: The results of this study revealed the tissue accumulation and subsequent toxic effects of DZN following the subacute dermal exposure to the toxicant. It suggests that the determination of the toxicant level in the serum or tissue can be a monitoring method for the detection of the contamination rate.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
