چکیده:
افزایش احتمال بروز طلاق از شومترین واقعیتها و مخاطرهآمیزترین پدیدههایی است که میتواند پویایی و سلامت هر جامعهای را با تهدیدهای جدی همراه نماید، بدین منظور پژوهش حاضر با هدف شناسایی و بازنمایی شناسههای فردی اثرگذار در احتمال آسیب طلاق انجامشده است که با رویکرد کیفی و به روش پدیدارشناسی از نوع توصیفی انجامشده است. میدان پژوهش دربرگیرندۀ همه زوجهای در شرف ازدواج مراجعهکننده به مرکز بهداشت استان خراسان رضوی و همه درخواستکنندگان طلاق مراجعهکننده به مراکز مداخلۀ بهزیستی است. شرکتکنندگان دربرگیرنده 15 زوج در شرف ازدواج، 20 زوج درخواستکننده طلاق که با روش نمونهگیری هدفمند از نوع ملاکی انتخاب شدند. ملاکهای ورود به این پژوهش در درخواستکنندگان ازدواج عبارت بود از: سن میان 18 سال تا 40 سال، تحصیلات سوم راهنمایی به بالا، ازدواج نخست و تمایل به مشارکت در پژوهش؛ در افراد درخواستکننده طلاق، افزون بر موارد فوق مدت زندگی زناشویی حداکثر 10 سال نیز لحاظ گردید. از فن مصاحبۀ، عمیق و نیمه ساختاریافته بهمنظور گردآوری دادهها استفاده شد. مصاحبهها در یک دورۀ ششماهه جمعآوری، ثبت و با بهکارگیری راهبرد هفت مرحلهای کلایزی تحلیل شد که سرانجام به شناسایی 579 کد اولیه، 25 مقولۀ فرعی و هفت مقولۀ اصلی اثرگذار در افزایش احتمال آسیب طلاق دربرگیرنده: خلقوخو، بلوغ فکری و روانی، مهارتهای فردی، باورهای فردی، شیوه زندگی، مسائل شخصیتی و ویژگی ظاهری منتج گردید.
چکیده انگلیسی:
Increasing the probability of getting divorce is one of the most ominous facts and most dangerous things that can really damage the health of each society. Therefore, the present study aims to identify and represent individual indicators affecting the probability of harming divorce, which in a descriptive and qualitative phenomenological method is used. The research sample includes all marriage couples referring to Khorasan Razavi Health Center and all divorce applicants referring to welfare intervention centers. Participants included 15 engaged couples, 20 couples applying for divorce, selected by targeted sampling method. The criteria for entering the study for marriage applicants were: aged 18 to 40 years old, upper secondary education, first marriage and Tend to participation in research, and in divorced applicants, in addition to the above, the duration of marital life was considered to be a maximum of 10 years. In- depth and semi-structured interviews were used to collect data. The interviews were collected and recorded in a 6-month period and analyzed using the seven-step strategy that resulted to analysis of 579 primary codes, 25 sub-components and 7 main components affecting the probability of harming divorce including temperament, intellectual and psychological maturity, individual skills, individual beliefs, lifestyle, personality disorders, and characteristics appearance.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.