چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی سیستمی تلفیقی در افزایش سازگاری زناشویی زوج های دارای صدمه دلبستگی اجرا شد. نمونه شامل 30 زوج داوطلب شرکت در مطالعه بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. هر سه گروه به مقیاس سازگاری زن و شوهری(DAS) وابزار صدمه دلبستگی (AIM) به عنوان پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری پاسخ دادند. نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار بین هر دو روش زوج درمانی هیجان مدار و زوج درمانی سیستمی تلفیقی در افزایش سازگاری زناشویی زوج های دارای صدمه دلبستگی در مقایسه با گروه کنترل بود. اما بین این دو روش درمانی تفاوت معناداری یافت نشد. همچنین نتایج نشان دهنده پایدار بودن اثر درمان بعد از گذشت 3 ماه بود.
چکیده انگلیسی:
This study examined the effects of emotionally focused couple therapy (EFT) and integrated systemic couple therapy (1ST) enhancing marital adjustment in attachment injured couples. To this purpose 30 couples were randomly selected and based on their pretests were assigned in two experimental and one control groups. Research instruments were Attachment Injury Measure (AIM; Millikin, 2000), and The Dyadic Adjustment Scale (DAS; Spanier, 1976). Nine sessions of EFT were conducted for one experiment group and eight sessions of 1ST were done for the other. The control group did not receive any treatment. These three groups completed post-test at the end of the experiment, and follow-up test after three months later. Results indicated that EFT and 1ST significantly increased marital adjustment in attachment injured couples, and the treatment effect was consistent after a three-month follow-up.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
