چکیده:
در این پژوهش رابطه سبک های دلبستگی عاشقانه (ایمن، پریشان و گسسته) و سبک های عشق (اروس، لودوس، استورگ، پراگما، مانیا و اگیپ) با رضایت زناشویی در کارکنان زن متاهل اداره های دولتی شهر اهواز در سال 1388 بررسی شد. شرکت کنندگان در این پژوهش 200 نفر بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های شیوه های رفتاری (BSQ)، سبک های عشق لی(LAS) ورضایت زناشویی انریچ (ENRICH)، جمع آوری شد. علاوه بر روش های توصیفی برای بررسی فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که: سبک دلبستگی ایمن، سبک های عشق اروس، استورگ، پراگما و اگیپ با رضایت زناشویی رابطه مثبت دارند. سبک های دلبستگی پریشان و گسسته و سبک های عشق لودوس و مانیا با رضایت زناشویی رابطه منفی دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین سبک دلبستگی گسسته و سبک های عشق اروس، مانیا و پراگما پیش بینی کننده معناداری برای رضایت زناشویی هستند.
چکیده انگلیسی:
The present study aims to investigate simple and multiple relationships between romantic attachment styles and love styles with marital satisfaction in administrative personnel offices in Ahvaz. The samples that included 200 subjects were randomly selected. The participants completed three questionnaires: Behavioral Systems Questionnaire (BSQ), Love Attitude Scale (LAS) and Enriching and Nurturing Relationship Issues in Communicating Happiness (ENRICH). The data were analyzed using Pearson correlation coefficients, and multiple regression method. The secure attachment style, Eros, Agape, Storge and Pragma love styles indicated a highly positive significant relationship with marital satisfaction. But the preoccupied attachment, dismissing attachment Styles and Loudos and Mania love style indicated a highly negative significant relationship with marital satisfaction. The result of multiple regressions showed dismissing attachment style and Eros, Mania and Pragma love styles were significant predictors for marital satisfaction.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
