چکیده:
هدف از این مقاله، مطالعه نسبت بین هنر و زنان در تاریخ و تحول این نسبت در آغاز قرن بیست و یکم، با استفاده از نظریه وارثان پی یر بوردیو است. این مقاله از دو بخش تشکیل شده است: بخش اول به سیری تاریخی درباره زن در تاریخ هنر و زنانه شدن میدان هنر اختصاص دارد و نشان می دهد که چگونه با تحولات اجتماعی، حضور زنان در عرصه هنر روز به روز پررنگ تر شده است، بخش دوم با استفاده از یافته های یک پژوهش میدانی نشان می دهد که عواملی همچون خانواده، طبقه اجتماعی، آموزش و کارفرما تا چه حد در افزایش نقش زنان در عرصه فرهنگ و هنر تعیین کننده هستند. در حالی که از مهم ترین پرسش های تاریخ هنر، غیبت زنان در میان هنرمندان بزرگ است، تصرف میدان هنر در آغاز این قرن از جانب زنان، نشانه آن است که شرایط تاریخی نامساعد (نابرابری حقوق مدنی) و عوامل اجتماعی ای چون ممنوعیت آموزش هنری زنان، می توانند به عنوان مهم ترین دلایل غیبت زنان در تاریخ هنر محسوب شوند.
چکیده انگلیسی:
To study the relationship between art and women in history and to scan the evolution of such relationship at the beginning of the 2Ith century is what this article takes on to study. It uses Pierre Bourdieu's theory of heirs. The article consists of two parts; the first part deals with a historical overview of women in art history and with feminization of art domain showing that as social developments progress, the presence of women in art becomes more pronounced. The second part, using the findings of a survey research, will show the extent to which social factors such as family, social class, education and entrepreneurship, determine the increasing role women play role in the fields of art and culture. While one of vital questions in art history is the absence of women among great artists, the women's siege of the art domain at the beginning of this century is indicative of the fact that unfavorable historical conditions (discriminatory civil law) and social factors such as banning art education for women, can be regarded as the most important factors for such absence.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
