چکیده:
مطابق برخی شواهد نظری، تعمیم‌پذیری نظریه میلر و مودیلیانی مبنی بر بی‌ارتباط بودن سود تقسیمی و سرمایه‌گذاری، مقید به کیفیت گزارشگری مالی است، چراکه کیفیت گزارشگری مالی اثر مستقیمی بر عدم تقارن اطلاعاتی دارد. لذا هدف این پژوهش، بررسی نقشکیفیتگزارشگریمالیدرکاهشاثرمحدودکننده سیاستتقسیم سودبر سرمایه‌گذاری، با توجه به چارچوب ارائه‌شده توسط گگودا و همکاران (2013) است. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از اطلاعات مالی 72 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی سال‌های 1380 تا 1392 استفاده‌شده است. نتایج آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد که گزارشگری مالی باکیفیت بالا به میزان قابل‌توجهی اثر محدود کننده سودتقسیمی بر سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد. همچنین این اثر محدودکننده کیفیت گزارشگری مالی ـ درمیان شرکت‌هایی که بخش بیشتری از ارزش شرکت مربوط به فرصت‌های رشد (شاخص Q توبین) است ـ در مقایسه با سایر شرکت‌ها تفاوت معنیداری ندارد. این یافته‌ها نشان می‌دهد شواهد تجربی نیز مؤید مقید بودن نظریه مزبور است.
چکیده انگلیسی:
According to some theoretical evidence, generalization of the theory of Miller and Modigliani on the relationship between the dividend and investment, depend upon the quality of financial reporting due to its direct effect on information asymmetry and financial reporting. The purpose of this study is to evaluate the quality of financial reporting in reducing the impact of dividend policy on investment according to the framework provided by Gowdaand et al. (2013). We investigate the role of financial reporting quality in mitigating the constraining effect of dividend policy on investment using financial data of 72 companies listed on Tehran Stock Exchanges in the period of 1380-1392. We find that high quality financial reporting significantly mitigates the negative effect of dividend policy on investments. Further, this mitigating role of financial reporting quality is also confirmed for the firms with a larger portion of firm value attributable to growth opportunities.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
