چکیده:
با توجه به توسعۀ گازرسانی در اغلب استانهای کشور طی سالهای اخیر و گسترش پروژههای خطوط انتقال گاز به موازات آن، لزوم توجه به زنجیرۀ تأمین چنین پروژههایی و ریسکهای مربوط به آن بیش از گذشته نمود یافته است. از آنجا که زنجیرۀ تأمین پروژهها بر اساس مقررات دولتی ساختار خاصی دارد، هدف این مقاله ارائۀ مدلی برای کاهش ریسکهای زنجیرۀ تأمین پروژهها در شرکتهای گاز استانی است. برای این منظور از روش پژوهش آمیخته استفاده شده است؛ به این صورت که ابتدا با استفاده از فراترکیب و روایی محتوایی، راهبردهای کاهندۀ ریسک شناسایی و گروهبندی میشوند و بهکمک مدلسازی تفسیری ساختاری، ارتباطات متقابل و میزان تأثیرگذاری هریک از راهبردها بر یکدیگر بهدست میآید. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که مدیران باید به آن دسته از راهبردهایی که قدرت تحریککنندگی بیشتری دارند در مقایسه با راهبردهایی که درجۀ وابستگی زیادی دارند، توجه بیشتری داشته باشند. در نتیجه با تمرکز بر متغیرهای کلیدی مهمتر، میتوان بهصورت مؤثرتر ریسکهای زنجیرۀ تأمین را کاهش داد.
چکیده انگلیسی:
According to gas development in most provinces in recent years and the expansion of gas transfer pipeline in parallel, paying attention to project supply chains and related risks is necessary more than past. Due to specific structure of project supply chain based on government regulations, this article is aimed at presenting a model to mitigate risks on projects supply chain in State gas companies. In order to do that, we have used a mixed methodology approach in this research. According to Meta-synthesis and content validity, risk mitigation strategies are identified and classified. Moreover, by using Interpretive Structural Modeling (ISM), mutual relationships and the degree of influences of each strategy on each other are recognized. Results show that managers must attend to those strategies that have high driving power and low dependency than low driving power and high dependency. As a result, by concentrate on key variable, supply chain risks can be mitigated effectively.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
