چکیده:
هدف تحقیق جاری بررسی رابطه و شناسایی سهم هر یک از متغیرهای یادگیری خودتنظیمی، انگیزه پیشرفت تحصیلی و خودپنداره در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه مراکز آموزش از راه دور شهرستان کاشان بود. پژوهش حاضر از نوع مقطعی با رویکرد توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه مراکز آموزش از راه دور شهرستان کاشان در سال تحصیلی95-1394تشکیل می دادند. بر این اساس نمونه ایی به حجم 270 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایی چندمرحله ای انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ(1990)، پرسشنامه‌انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس(1970) و مقیاس خودپنداره تحصیلی بک و استیر(1990) بود. نتایج حاکی از آن بود که متغیرهای یادگیری خودتنظیمی ،انگیزه پیشرفت تحصیلی و خودپنداره به صورت مثبت پیش بینی کننده های معناداری برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بوده و در این بین سهم متغیر راهبردهای شناختی بیش از سایر متغیرها است.
چکیده انگلیسی:
This study investigated the relationships among self-regulated learning, motivation for academic achievement and self-concept in prediction of academic achievement of male high school students studying through distance education system in Kashan Province, Iran. A cross-sectional, descriptive- correlational design was conducted among all male high schools students in Kashan’s distance education centers during 2015-2016(n=718). Using a multistage cluster sampling, 270 students were selected. Data were collected using Herman’s achievement motivation questionnaire (1970), the Pintrich & De Groot self-regulated learning scale (1990) and Becks self-concept scale (1990). Stepwise regression analysis was employed in the SPSS version 20. The results showed that self-regulated learning, motivation for academic achievement and self-concept had significant positive relationships and predicted academic achievement statistically (p
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
