چکیده:
در این تحقیق از دو روش مک‌هارگ منطبق بر مدل اکولوژیکی مخدوم و روش شبکه‌ها به منظور ارزیابی توان اکولوژیک در راستای بررسی کاربری طبیعت‌گردی محدوده‌ای از رودخانه دز (در بازه سد تنظیمی دزفول تا بندقیر) در استان خوزستان استفاده شد. با توجه به کارایی مؤثر در امر تجزیه و تحلیل و مدیریت داده‌ها از سیستم اطلاعات جغرافیایی به عنوان ابزاری مناسب برای ارزیابی توان اکولوژیک استفاده شد. در قالب این فرایند، در روش مخدوم برای تعیین واحدهای زیست‌محیطی، ابتدا منابع اکولوژیکی محدودة مورد مطالعه شناسایی شد، سپس با تلفیق و روی‌هم‌گذاری لایه‌های اطلاعاتی و تجزیه و تحلیل آنها در سامانة مذکور، ارزیابی توان بر مبنای طبیعت‌گردی صورت پذیرفت و مناطق مستعد به صورت متمرکز و گسترده مشخص شد. نتایج نشان داد منطقه برای تفرج به‌صورت متمرکز توان بالایی نداشته و در واقع از مجموع کل مساحت منطقه که حدود 78459 هکتار است و شامل 1211 واحد، یا یگان زیست‌محیطی است، فقط 44/15 درصد دارای توان طبقة 2 مناسب و حدود 57/84 درصد فاقد توان مناسب برای جهانگرد متمرکز است. در این محدوده سنگ بستر و خاک از عوامل محدودکنندة تفرج متمرکزند، همچنین حدود 28/26 درصد از منطقه دارای توان طبقه 1 گسترده و مابقی آن، یعنی 72/73 درصد نامناسب برای جهانگرد گسترده است. در روش شبکه ابتدا منطقه مطالعاتی به 21 شبکه تقسیم و سپس منابع اکولوژیکی مرتبط شناسایی و بر اساس مشخصه‌های متعددی نمره دهی شدند. به این صورت که منطقه از لحاظ کاربری طبیعت گردی فاقد توان عالی و فقط دارای توان متوسط و ضعیف است. در این محدوده عدم اختلاف ارتفاع، عامل محدود کننده است.
چکیده انگلیسی:
In order to evaluate the ecological potential for assessing the ecotourism application a region was confined to Dez River. McHarg method and Networks method were applied. According to Makhdoum’s method, to determine environmental units, the ecological resources of the region were surveyed. Then evaluation of the ecological potential was carried out on the basis of ecotourism and qualified regions for ecotourism application was marked both intensively and extensively. From all 78459 hectares, including 1211 environmental units only 15.44 percent retained potential of level two and approximately 84.57 percent of it was devoid of proper potential for local tourism where soil and the bedrock are the restrictive factors for local outdoor recreation. Also around 26.28 percent of the region recognized with the potential level one and the rest, i.e. 73.72 percent, was not appropriated for extensive tourism purposes. Research area was first divided into 21 nets or squares, then ecological sources related to intended application was identified among the nets and scored. The results revealed that the region did not retain a high quality and measured as a medium to weak region in terms of ecotourism application.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
