مطالعه میگوی سفید سرتیز (Metapenaeus affinis ) سواحل بوشهر از نظر آلودگی به فلزات سنگین آهن، روی، مس ، منگنز و نیکل و تخمین ریسک برای مصرف کننده
مطالعه میگوی سفید سرتیز (Metapenaeus affinis ) سواحل بوشهر از نظر آلودگی به فلزات سنگین آهن، روی، مس ، منگنز و نیکل و تخمین ریسک برای مصرف کننده
عنوان فارسی :
مطالعه میگوی سفید سرتیز (Metapenaeus affinis ) سواحل بوشهر از نظر آلودگی به فلزات سنگین آهن، روی، مس ، منگنز و نیکل و تخمین ریسک برای مصرف کننده
عنوان انگلیسی :
Study of white shrimp ( Metapenaeus Affinis) from Bushehr coastal with the perspective of contamination by heavy metals Fe, Zn, Cu, Mn, and Ni and risk estimation for consumer
چکیده:
اکوسیستم‌های دریایی از طریق تخلیه صنعتی، رواناب کشاورزی و شهری و زباله های شهری به فلزات سنگین آلوده می-شوند. بنابراین موجودات آبزی این آب‌ها، احتمالا آلوده به فلزات سنگین بوده و برای مصرف ایمن نیستند. این تحقیق در سال 1395 با هدف تعیین غلظت فلزات سنگین) آهن، روی، مس، منگنز و نیکل (در بافت خوراکی میگو سفید سرتیز سواحل بوشهر و ارزیابی خطر غذایی ناشی از مصرف آنها انجام شد. نمونه‌های میگو از سواحل بوشهر به روش تصادفی و با استفاده از قایق و تور صیادی جمع آوری شد. از روش هضم اسیدی جهت آماده سازی نمونه‌ها استفاده شد و غلظت فلزات سنگین توسط دستگاه اسپکتروسکوپی جذب اتمی شعله‌ای (FAAS)تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری 19SPSS استفاده گردید. برآورد ﺟﺬب روزاﻧﻪ و ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﺧﻄﺮ فلزات سنگین ﻧﺎﺷﻲ از ﻣﺼﺮف اﻳﻦ گونه میگو بر اساس دستور کار EPA انجام ﺷﺪ. در این تحقیق میانگین غلظت فلزات آهن، روی، مس، منگنز و نیکل در بافت عضله میگو به ترتیب 05/85±92/130، 00/11±61/65، 29/34±81/35، 22/4±20/10، 49/7±66/10میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن خشک به دست آمد. بر اساس یافته‌ها، غلظت فلزات آهن، روی و مس در مقایسه با استانداردهای جهانی پایین تر بود. میزان فلز نیکل به طور معنی‌داری در مقایسه با استانداردFDA بالاتر اما در مقایسه با سایر استانداردها پایین‌تر بود. میزان جذب روزانه و هفتگی پایین تر از دوز مرجع EPA بود. در شرایط حاضر، گونه میگوی مورد مطالعه برای مصرف ایمن است و مصرف مداوم آن (70 سال) سبب ایجاد اثرات غیر سرطان زا نمی شود.
چکیده انگلیسی:
Marine ecosystems are contaminated with heavy metals through industrial discharge, agricultural and urban runoff, and municipal waste. Aquatic organisms in such waters, so, are presumably to be contaminated with heavy metals and unsafe for consumption. This research was done in the coastal regions of Bushehr in 2016 to determine the heavy metal (Fe, Zn, Cu, Mn, and Ni) concentrations in white shrimp (Metapenaeus Affinis) and their consumption risk. Shrimp samples were collected from several stations of Bushehr coastal regions randomly using the boat and fishing net. the Preparation and analysis of the shrimp samples were done based on the standard methodology and the concentrations of the heavy metals were determined using the flame atomic absorption spectroscopy. Estimation the daily intake and potential risk of heavy metals resulted from shrimp consumption were performed according to the program of the EPA. The concentrations of Fe, Zn, Cu, Mn, and Ni in shrimp muscle were 130.02, 65.61, 35.81, 10.2 and 10.66 mg/kg dry weight respectively. Based on the results, the concentration of Fe, Zn, and Cu were lower than world standards. The Ni concentration was significantly higher than the FDA but lower than other standards. The estimated daily and weekly intakes were observed lower than the reference dose presented by EPA. In the present situation, this shrimp species were found to be safe for consumption and continuous consumption (70 years) causes not non-carcinogenic effect.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
