چکیده:
مقدمه این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر افسردگی، اضطراب و تنظیم هیجان در بیماران مبتلا به کرونر قلب انجام شد. روش کار روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری 45روزه بود. بدین منظور 30 بیمار مبتلا به بیماری کرونر قلب به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به شیوه‌ی گمارش تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازهگیری پرسشنامه اضطراب و افسردگی و پرسشنامه تنظیم هیجان بود، که توسط شرکت‌کنندگان تکمیل گردید. همچنین در گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت طی 8 جلسه‌ی 90 دقیقهای اجرا شد. نتایج نتایج تحلیل کواریانس دادهها نشان داد، که درمان مبتنی بر شفقت خود افسردگی، اضطراب و تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به کرونر قلب را در گروه آزمایش در مرحله پس‌آزمون و پیگیری بهبود داده است (05/0> p). به عبارت دیگر درمان مبتنی بر شفقت در بهبود متغیرهای پژوهش مؤثر بوده و نتایج درمان در طول زمان پایداری خود را حفظ نمود. نتیجه گیری نتایج نشان میدهد، که تحصیلات با تنظیم هیجانی منفی و مثبت رابطه معناداری دارد (05/0>p). همچنین رابطه این سه متغیر جمعیت‌شناختی با سایر متغیرهای پژوهش غیر‌معنادار بوده است. بنابراین در بررسیهای مربوط به تنظیم هیجانی علاوه بر پیش‌آزمون متغیر تحصیلات کنترل گردیده است.
چکیده انگلیسی:
Introduction: The purpose of the present study was to determine the effectiveness of compassion focused therapy on depression, anxiety and emotion regulation in patients with coronary heart disease. Methods: A quasi-experimental design including pretest, posttest and follow-up assessments with control group was used in the study. For this purpose, 30 patients with coronary heart disease were selected using available sampling method and were randomly assigned to two experimental and control groups. The instrument for measuring Anxiety and depression scale and emotion regulation questionnaire which was completed by the participants. In the experimental group, Compassion-focused therapy was performed in 8 sessions of 90 minutes. Results: The results of covariance analysis showed that self-compassion therapy improved the scores of depression, anxiety and emotional regulation in patients with coronary heart disease in the experimental group in the post-test and follow up (P <0.05). In other words, compassion-focused therapy was effective in improving the variables of the study and the results of the therapy remained stable over time. Discussion and Conclusion: The results show that education has a significant positive correlation with negative and positive emotional regulation (P <0.05). Also, the relationship between these three demographic variables with other research variables has been irrational. Therefore, in the study of emotional regulation, in addition to the pre-test, the variable of education has been controlled.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
