چکیده:
هدف: پژوهش حاضر، با هدف تبیین وضعیت مدیریت خطر در موزههای سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی، و گردشگری انجام شد. روش/ رویکرد: پژوهش به روش پیمایشی توصیفی انجام شده و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه است. جامعة پژوهش، شامل80 نفر از مسئولان و مدیران موزههای وابسته به سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی، و گردشگری در سطح کشور است. روایی پژوهش حاضر صوری است و ضریب پایایی پرسشنامه85درصد است. یافته های پژوهش: آثار فلزی، بیشترین شیء موزهای موجود در موزه های مورد بررسی است(66/56 درصد). عمر ساختمان دو سوم موزه‌ها(80درصد) بیش از 30 سال و 60درصد ساختمان موزه‌ها جزء آثار تاریخی هستند. همچنین، 7/91 درصد ساختمان موزههای مورد پژوهش بیمه نشده بودند. تمامی موزه‌ها (100درصد) در منطقه ای واقع شده‌اند که مورد تهدید بلایای طبیعی یا دیگر انواع خطرها هستند و 7/71 درصد آنها فاقد برنامه مدون کنترل خطر بودند و از برنامه‌های آموزشی ضروری در حوزه مدیریت خطر به طور مستمر استفاده نمیشود. عدم پوشش بیمه ساختمان و مجموعه موزه‌ها، عدم برنامه مدون کنترل خطر، عدم ارتباط مؤثر و مستمر با افراد و سازمان‌های متخصص در حوزه مدیریت خطر، و عدم پیش‌بینی بودجه لازم از جمله مشکلات و موانع موجود مدیریت خطر در این موزه‌ها بود. نتیجه گیری: فرآیند اجرای مدیریت خطر در موزههای مورد پژوهش در شرایط مناسبی نیست. تشکیل کمیتة ملی آسیب‌شناسی و امکان‌سنجی شرایط اجرای فرآیند مدیریت خطر، تدوین برنامه‌های آموزشی مستمر، تدوین برنامه کنترل خطر برای موزه ها، تشکیل کارگروه تخصصی جهت امور بیمه‌ای موزه ها، و عضویت در شبکه های مختلف ملی یا منطقه‌ای مدیریت خطر جهت استفاده از خدمات خاص این سازمان‌ها از اهم راهکارهای پیشنهاد شده است.
چکیده انگلیسی:
Purpose: Aims to report the state of risk management at the museums of the Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization
Methodology: A questionnaire was used to gather data. Research population consisted of 80 managers and staff members of museums throughout the country. Reliability index of the questionnaire was 85%.
Findings: Metal objects are the most common objects held at the museums, more than other materials (56.66%). The age of 80% of museum buildings was more than 30 years, and 60% of buildings are listed as national heritage; 91.7% of the buildings lack an insurance policy; all are located in the zones prone to natural disasters and other kinds of risk; 71.7% lack witten risk control plans and continous training programs. Lack of insurance policies for buildings and museum collections, lack of risk control plans, and lack of budget are among the problems that museums face with regard to managing risks.
Conclusion: The process of risk management in the museums is not appropriate. We recommend that a national committee for identifying risk be established. The committee should carry out a feasibility study to implement a risk management process. A task force should appointed to work out problems regarding insurance and membership in national and regional networks.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
