چکیده:
روانشناسی اخلاقی یکی از مباحث مهم در فلسفه اخلاق است که امروزه فیلسوفان اخلاق توجه خاصی بدان می‌کنند. تعدادی از شارحان اخیر فلسفه نیچه می‌کوشند تا با تقریر موضع نیچه در روانشناسی اخلاقی، در مقام موضعی نو و قابل‌توجه، آن را در برابر موضع روانشناسی اخلاقی کانتی و این ادعای او قرار دهند که تبیین‌های سوم‌شخصیِ روانشناسی اخلاقی هیچ نسبت و ربطی با اخلاقی که بنا به ادعا از موضعی اول شخصی رفتارها و اعمال ما را هدایت می‌کند ندارد. یکی از مؤلفه‌های اصلی روانشناسی اخلاقی کانت مفهوم اراده و تأمل برای عمل است. در این مقاله نشان داده می‌شود چگونه، به نظر تعدادی از مفسران اخیر، نیچه با تبیین این مفاهیم بر اساس نظامی از امیال و بدون هیچ گونه توسل به فاعل یا اراده‌ای مستقل و مجزا آنها را از روانشناسی اخلاقی خود طرد می‌کند. نتیجه روانشناسی اخلاقی نیچه - اگر تحلیل او درست باشد- این است که تبیین‌های سوم شخصی روانشناسی اخلاق نشان می‌دهند که موضع کانتی قابل دفاع نیست.
چکیده انگلیسی:
Moral psychology is an important part of ethics. Some of the recent interpreters of Nietzsche’s philosophy have tried to elaborate a Nietzschean naturalistic moral psychology based on his remarks and pose it against other positions in moral psychology, especially the Kantian one with its fundamental claim that third-person accounts of moral psychology have no bearing on a morality which purportedly guides us from the first-person perspective.Two of the main related constituents of Kant’s moral psychology are the concepts of will and deliberation,which in this paper I will try to show how, according to these recent interpreters, Nietzsche explains them entirely in terms of a system of desires, without any appeal to a separate will. If the Nietzschean account is correct, then the Kantian view that deliberation proceeds from a standpoint detached from all desires could not be maintained.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
