چکیده:
در این مطالعه رژیم غذایی و ترکیبات تقریبی گونه خیار دریایی Stichopus herrmanni در استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری ها به صورت ماهانه فصلی در پاییز و زمستان سال 1395 و بهار و تابستان سال 1396 با عملیات غواصی از سه ایستگاه انحام گرفت. در هر ایستگاه در هر یک سه نمونه و جمعاً 36 نمونه انجام و جهت زیست سنجی و مطالعات رژیم غذایی و آنالیز ترکیبات تقریبی رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر به آزمایشگاه منتقل گردیدند. شاخص طول نسبی روده (RLG) این خیار دریایی برابر 0/3±2/2 بوده که نشان دهنده همه چیزخوار بودن گونه S. herrmanni آن می باشد. از کل نمونه های مطالعه شده 65/89 درصد دارای معده پر و بقیه (34/11 درصد) دارای معده خالی بودند. میزان خوردن غذا از زمستان شروع و در تابستان فصل تخم ریزی، به حداکثررسید به طوری که بیش ترین مقدار شاخص شدت تغذیه در فصل تخم ریزی 1/01±7/866 به دست آمد. بعد از آنالیز محتویات روده مشخص شد که شاخص ارجحیت تغذیه براساس نوع محتویات موجود در لوله گوارش به ترتیب: شن و گل و لای، فرامینفرا، شکم پایان، دیاتومه ها، دوکفه ای ها، جلبک ها، آمفی پودها، رسوبات آلی، تماتودها، فلس و به ندرت سخت پوستان کوچک بوده از پلانکتون ها: Chlorella stigmatophora, Skeletonema costatum, Oocystis lacustris, Coscinodis cuscentralis و بسیار معدود از سایر گونه ها تغذیه می کند که بسیار تحت تاثیر تراکم و زمانی و گونه ای این پلانکتون ها در آب محیط پیرامونی است. گرچه در پاییز و زمستان نیز تغذیه دارند ولی شاخص پر بودن معده در آن ها عمده تغذیه را به دو فصل بهار و به خصوص تابستان نسبت می دهد و این موضوع رابطه تنگاتنگ شرایط دمایی با تغذیه فعال این خارپوست را نشان می دهد. در بررسی ماهانه ترکیبات تقریبی، بیش ترین سطح پروتئین بر حسب درصد وزن خشک (47/36±0) بیش ترین درصد رطوبت (9/33±88/3)، بالاترین درصد چربی (0/02± 0/8) و بالاترین درصد خاکستر (9/33±37/0) مشاهده گردید.
چکیده انگلیسی:
In this study, proximate composition of Stichopus herrmanni divers from Hormozgan province which were caught by diving, during autumn and winter 2016 and spring and summer 2017, determined. For this, one station was selected in each province, three specimens from each three replication of different seasons sampled. In nutrition laboratory, all specimens from replication of each season of separated province, minced and analyzed proximate compositions protein, lipid, Ash and Humidity based on standard methods. Results showed that the studied sea cucumber species compromised relative high protein level (P<0.05). The highest protein content was found in Hormozgan at summer season (15±3.69) and lowest not significantly in Bushehr at autumn season (10±1.73) at spring season (10±1.8), caused by higher WT. and consequently higer chlorophyll a contents in Hormozgan water at summer season compare to samples from other studies provinces at the same seasons. Humidity percentage were the highest in the sea cucumber caught at winter (86.1±8.43) and not significantly (P>0.05), while the lowest (P<0.05) was obtained from Hormozgan samples at spring season (81.1±5.63). Lipid contents with low levels in this species showed the highest in winter season (0.29±0.08) and the lowest lipid content was obtained from sampled in Hormozgan province at Summer time (0.12±0.02) (P<0.05).
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
