چکیده:
تحقیق پیش‌رو در صدد پاسخگویی به این پرسش اساسی برآمده که مهم‌ترین مانع فرهنگی که در دورۀ پهلوی دوم سبب عدم دستیابی جامعۀ ایران به توسعۀ سیاسی شد چه بوده است؟ دیگر اینکه پهلوی دوم به کمک چه اقدامات اساسی‌ای جامعۀ ایران را از دستیابی به توسعۀ سیاسی محروم کرد؟ این پژوهش با الهام از رویکرد وبری در اهمیت فرهنگ و همچنین رویکرد نوسازی بازنگری‌شدۀ اینگلهارت و با به کارگیری روش تحقیق تاریخی و اسنادی، با مراجعه به کتابخانه‌های حقیقی و مجازی و بررسی نقّادانه و فیش‌برداری از کتاب‌ها و اسناد معتبر مرتبط با موضوع این تحقیق و تحلیل و فراتحلیل آنها انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهند که فرهنگ اقتدارگرا و استبدادی حاکم و نظام سیاسی و مدیریت اقتدارگرایانه و استبدادی محمدرضاشاه بر نهادهای مختلف جامعه، باعث تضعیف جامعۀ مدنی، اعمال سانسور شدید در نشر کتاب‌ها و مطبوعات، انحلال تشکل‌های اجتماعی و فرهنگی مستقل و احزاب سیاسی منتقد وابسته به طبقۀ متوسط جدید و قطع جریان روشنفکری پویا، آزاد، نقّاد و پرسشگر در جامعه شد و به عنوان مهم‌ترین مانع فرهنگی توسعۀ سیاسی، مسبّب ناکامی جامعۀ ایران در دستیابی به توسعۀ سیاسی در دورۀ پهلوی دوم بود.
چکیده انگلیسی:
This research aims to answer this basic question that what was the most important cultural barrier in second Pahlavi era that impeded the Iran society in reaching political development? Also what were second Pahlavi´s main actions in depriving Iran society from achieving political development? This article inspired by Weber´s approach in importance of culture and also by Engelhardt´s revised renewal approach by using historical and documentary research methods. To do this research, we have referred actual and virtual libraries and we have done analytical inspection and taking notes from books and original documents related to the subject of this research and conducting analysis accompanied with Meta-analysis. Findings showed that dictatorship and authoritarian culture governing over society and political system and autocratic and dictatorship management of Mohammad Reza Shah toward different institutions in society, suppression of civil society, sever censorship over publishing books and newspapers, dissolution of independent cultural and social associations and critical political parties which dependent on new middle class, and also interrupting free dynamic, critical intellectual flow, were among the most important cultural barrier of political development and failure of Iran´s society in reaching political development in second Pahlavi’s era.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
