بررسی نقش میانجی مدیریت دانش بر رابطه بین هوش سازمانی با اثر بخشی سازمانی در سازمان بنادر و دریانوردی استان تهران
بررسی نقش میانجی مدیریت دانش بر رابطه بین هوش سازمانی با اثر بخشی سازمانی در سازمان بنادر و دریانوردی استان تهران
عنوان فارسی :
بررسی نقش میانجی مدیریت دانش بر رابطه بین هوش سازمانی با اثر بخشی سازمانی در سازمان بنادر و دریانوردی استان تهران
عنوان انگلیسی :
The Mediating Role of Knowledge Management on The Relationship Between Organizational Intelligence And Effectiveness at Ports And Maritime Organization of Tehran Province
چکیده:
هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی مدیریت دانش بر رابطه بین هوش سازمانی با اثربخشی سازمانی در سازمان بنادر و دریانوردی استانتهران است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان شاغل در سازمان بنادر و دریانوردی استان تهران تشکیل میدهند. با روش نمونهگیری تصادفی ساده به حجم 257 نفر از کارکنان انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه مدیریت دانش 42 سؤالی (سالیس و جونز،2002) که دارای ابعاد: رهبری و مدیریت، کار تیمی و جوامع یادگیرنده، تقسیم دانش، خلق دانش، عدالت دیجیتالی، ایده‌ها و مأموریت، استراتژی، فرهنگ‌سازمانی، سرمایه فکری، سازمان یادگیرنده 87 /0=α و برای سنجش هوش سازمانی از پرسشنامه 49 سؤالی (آلبرخت،2002) که دارای ابعاد چشم‌انداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، کاربرد دانش، فشار عملکرد 90/0 =α و برای سنجش اثربخشی سازمانی از پرسشنامه 28 سؤالی (پارسونز، 1979) که دارای ابعاد (انطباق یا نوآوری)، (تعهد سازمانی یا کسب هدف)، (رضایت شغلی یا یگانگی)، (سلامت سازمانی یا حفظ الگو) 83/0 =α مورد استفاده قرار گرفته است. پردازش حاصل از داده‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری نشان می‌دهد که نقش میانجی مدیریت دانش بر رابطه بین هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی مورد تایید است. این یافته به آن معناست که تأکید بر مدیریت دانش و رعایت آن از سوی سازمان‌ها می‌تواند منجر به تأثیر هرکدام از متغیرهای هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی در پیاده‌سازی موفق دیگری در سازمان باشد.
چکیده انگلیسی:
The basic objective of this study was to mediate the relationship between organizational intelligence, knowledge management and organizational effectiveness at Ports and Maritime Organization of Tehran Province. The population of the research were the staff in the PMO of Tehran. 257 employees were selected through random sampling. A questionnaire consisting of 42 questions of knowledge management (Sales and Jones, 2002), with leadership and management, teamwork and learning communities, knowledge sharing, knowledge creation, digital justice, ideas and mission, strategy, culture, intellectual capital, organization learning dimensions (α=0.87) and to measure organizational intelligence, a questionnaire of 49 questions (Albrecht, 2002) and dimensions of strategic vision, shared fate, appetite for change, spirit, unity and agreement, application knowledge and performance pressure (α= 0.90) was used and to assess organizational effectiveness a questionnaire with 28 questions (Parsons, 1979), and the dimensions of (adaptation or innovation), (organizational commitment or target acquisition), (job satisfaction or unity), (organizational health or maintain the pattern) (α=0.83) were used. Processing of the data using structural equation modeling showed that the mediation role of knowledge management in the relationship between organizational intelligence and organizational effectiveness is approved. This means that the emphasis on knowledge management and its compliance from organizations causes the effect of each of the variables of organizational intelligence and organizational effectiveness on the successful implementation of the other in the organization.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
