چکیده:
اهداف: نگرش به ازواج یک پدیده شناختی است که بر رغبت به ازدواج، سن ازدواج و پایداری آن تاثیر قابل توجهی دارد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر الگوی نگرش به ازدواج انجام شد.
ابزار و روش‌ها: این مطالعه مقطعی با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای ۲مرحله‌ای در سال ۱۳۹۴-۱۳۹۳ در ۷۵۰ نفر از پرسنل نیروی انتظامی شهر تهران انجام شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه خودساخته نگرش به ازدواج استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل عاملی، ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل مسیر در قالب نرم‌افزار SPSS ۲۳ و AMOS ۲۳ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: شاخص‌های تعداد برادر و خواهر، سابقه کار و تعداد ایده‌آل فرزندان همبستگی مثبت معنادار و سن ایده‌آل نیز همبستگی منفی معناداری با شاخص نگرش به ازدواج داشتند. همبستگی شاخص‌های سن و وضعیت اقتصادی با شاخص نگرش به ازدواج معنادار نبود (۰/۰۵p>). شاخص نیکویی برازش با مقادیر ۰/۰۰=RMSEA، ۰/۹۹=GFI، ۰/۹۹=NFI و ۰/۷۳=CMIN/DF نشان‌دهندۀ مناسب‌بودن مدل مسیر بود. در آزمون تحلیل مسیر مشخص شد که جنسیت، سن ایده‌آل برای ازدواج و تعداد خواهر و برادر اثر مستقیم بر نگرش به ازدواج و سن، سابقه کار، تعداد ایده‌آل فرزند و وضعیت اقتصادی نیز اثر غیرمستقیم بر نگرش به ازدواج داشتند.
نتیجه‌گیری: ایجاد فرهنگ داشتن فرزند بیشتر در خانواده، ثبات‌بخشیدن به وضعیت استخدامی افراد و داشتن سابقه کار مناسب نگرش به ازدواج را افزایش می‌دهد.
چکیده انگلیسی:
Abstract
Aims: Marriage attitude is a cognitive phenomenon that has a considerable influence on willingness to get married, age when married and the stability of marriage. This study was done with the aim of exploration affecting factors on marriage attitude pattern.
Instrument & Methods: This cross sectional study was done with using two-stage cluster sampling in year 2015-2016, on 750 Tehran, Iran, police personnel. Self-made questionnaire on marital attitude was used to data collection. Data was analyzed using factor analysis Spearman correlation coefficient and path analysis in SPSS 23 and AMOS 23.
Findings: The number of siblings, work experience and the ideal number of children indicators had a positive significant correlation and the ideal age had a significant negative correlation with the marital attitude. The correlation between age and economic situation indicators with marital attitude was not significant (p>0.05). The goodness of fit index with values of RMSEA=0.00, GFI=0.99, NFI=0.99 and CMIN/DF=0.73, showed that the path model is suitable. In the path analysis test it was determined that gender, the ideal age for marriage and the number of siblings had direct effects and age, years of work experience, the ideal number of children and the economic situation had indirect effects on marital attitude.
Conclusion: Creating the culture of having more children in the family, stabilize the employment situation and having appropriate work experience increase attitudes toward marriage.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
