چکیده:
هدف این مقاله بررسی ساختیابی الگوهای مشارکتسیاسی در جمهوری اسلامی است. رویکرد نظری این بررسی مبتنی بر دیدگاه ساختیابی گیدنز است. روش تحقیق این مقاله روش تطبیقی و تکنیک گردآوری اطلاعات به شیوه اسنادی است. در این مقاله ابتدا به بررسی ساختار نظام سیاسی در جمهوری اسلامی پرداخته شده و بر آن است که بنیادیترین ویژگی نظام سیاسی جمهوری اسلامی که بر مشارکتسیاسی موثر بوده، حق حاکمیت الهی است. به واسطه همین ویژگی بنیادین بوده که نظام جمهوری اسلامی در پی تقویت جامعه دینی در ایران بوده است. زیرا نیروهای سیاسی هوادار نظام سیاسی، برآمده از همین جامعه دینیاند. اما در کنار جامعه دینی، جامعه مدنی نیز حیات داشته که از دل آن نیرویهای سیاسی برآمدهاند که لزوما هوادار نظام سیاسی موجود نیستند. به واسطه عملکرد نظام سیاسی و بر اساس نظریه ساختیابی گیدنز سه الگوی مشارکتسیاسی در ایران شناسایی شده است. این الگوها عبارتند از: الف) الگوی رابطه تخاصم که پیروان آن بیرون از فرآیند مشارکتسیاسی قرار گذاشته شدهاند؛ ب) الگوی حمایتی که برآمده از جامعهدینی بوده و در پی صیانت از حق حاکمیت الهی هستند و به دلیل حمایت نظام سیاسی از پیروان این جریان فکری، بر اساس سلسله مراتب مشارکتسیاسی دارای الگوی مشارکتی فراگیر و چرخه کامل مشارکتسیاسی بودهاند؛ ج) الگوی سوم الگوی مشارکتسیاسی غیرحمایتی و برآمده از جامعهمدنی بوده که بر اساس سلسه مراتب مشارکتسیاسی دارای الگوی مشارکتی ناقص است و به طور مداوم در حال جذب و طرد از جریان اصلی قدرت سیاسی در ایران هستند.
چکیده انگلیسی:
The purpose of this Article is to investigate the Structuration of participatory patterns in the Islamic Republic of Iran. Theoretical approach is based on the viewpoint of the Giddens Structuration. This study is comparative research method and documentary technique. The article believes that the most fundamental feature of the political system of the IRI is the rule of God. Due to, the political system sought to strengthen the religious community in Iran, because the political forces that supported the political system came from this religious community. But civil society has also survived, because of those political forces that are not necessarily proponents of the existing political system. According to the Structuration theory, three participatory patterns have been observed: (a) the pattern of conflict; (b) the pattern of support C) an unprotected pattern that has an incomplete participatory pattern and is constantly attracting and rejecting the mainstream of political power in Iran.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.