چکیده:
کیفیت مکان به عنوان یک مفهوم چند بعدی متأثر از عوامل مختلفی است که هر یک از آنها نقش تعیینکنندهای در پیشرفت و تعالی جوامع انسانی اعم از سکونتگاههای شهری، روستایی و عشایری دارد. به گونهای که عدم توجه به آن میتواند نتایج نامناسبی در فرآیند توسعه پایدار این دسته از جوامع داشته باشد. آنچه که در این راستا مهم میباشد؛ نقش و جایگاه مدیریت در زمینهسازی به منظور بهبودِ وضعیت کیفیت مکان در اینگونه مراکز جمعیتی است. پژوهش حاضر بر آن است با رویکردی کاربردی به مطالعه و تحلیل جایگاه نهاد مدیریتی دهیاریها در افزایش و بهبود کیفیت مکانی سکونتگاههای روستایی بخش دشمن زیاری از توابع شهرستان ممسنی بپردازد. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و جمعآوری دادهها به صورت بررسیهای میدانی با تأکید بر تهیه پرسشنامه میباشد. اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS مورد پردازش قرار گرفته است. حجم نمونه برابر با 220 خانوار روستایی میباشد. نتایج حاصل از آزمون T تک نمونهای نشان میدهد که بین روستاهای دارای دهیاری و فاقد دهیاری از لحاظ مؤلفههای کیفیت مکانی تفاوت معناداری وجود دارد. بطوریکه روستاهای دارای دهیاری با 8/30 و نقاط روستایی فاقد دهیاری با 59/10- درصد به ترتیب در مرتبه اول و دوم از اهمیت نظر کیفیت مکان زندگی قرار گرفتهاند. به عبارتی روستاهای دارای نهاد مدیریت دهیاری از نظر مکان زیست نسبتاً توسعه یافته تر بودهاند.
چکیده انگلیسی:
Abstract The quality of place is a multidimensional concept by several factors, each of which plays a decisive role in the progress and excellence of human societies, whether urban, rural and nomadic there. Due to the lack of results so that it can be inappropriate in sustainable development of these communities. What is important in this context, the role of management in the field of population centers is to improve the quality of places like this. The present study is an applied approach to studying and analyzing the role of managerial institution in the rural settlements spatial quality improvement of city functions mamasani pay Doshmanziare. The research method is analytical and data collection for field studies with an emphasis on preparing the questionnaire. The data collected was analyzed using SPSS software. The sample size is 220 rural households. Single-sample T-test results show that between VA and non-VA villages have a place where there are significant differences in terms of quality components. So that the villages and rural areas, lack of va va with 30/8 to -10/59 respectively in the first and second order of importance in terms of quality of life have taken place. In other words, the managerial terms of location friendly village has been relatively more developed.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.