چکیده:
هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تعییین سهم امیدواری و بهزیستی فردی در رضایت از زندگی سالمندان تهران است. روش بررسی: برای نیل به هدف مذ کور، با مراجعه به مکانهای عمومی مانند مراکز خرید، بوستانها و فرهنگسراها یک نمونهمشتمل بر 220 سالمند (122 زن و 98 مرد) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. سپس افراد سالمند به وسیله مقیاس های امیدواری، بهزیستی فردی و رضایت از زندگی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (روش همبستگی پیرسون ) و آمار استنباطی (روش رگرسیون چندگانه) استفاده شد. یافتهها: نتایج این تحقیق نشان دادند که بین امیدواری و بهزیستی فردی در رضایت از زندگی از سالمندان تهران همبستگی مثبتمعنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: امیدواری و بهزیستی فردی با رضایت از زندگی سالمندان رابطه مثبت وجود دارد.
چکیده انگلیسی:
Aim: This study is aimed at investigating the role of hopefulness and social well-being in life satisfaction of the elderly in Tehran. Methodology: In order to achieve the foregoing aim, a sample of 220 elderly people (122 women and 98 men) were selected from among the people at public places such as shopping centers, parks and cultural centers using simple random sampling method. Then, the elderly were studied by means of the scales of hopefulness, social well-being and life satisfaction. In order to analyze the data, the researchers employed descriptive statistics (Pearson correlation) and inferential statistics (multiple regression method). Findings: Research results suggest that there is a significant positive correlation between the elderly people's hopefulness, social well-being and life satisfaction. Conclusion: There is a positive relation between the elderly people's hopefulness and social well-being and life satisfaction.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
