چکیده:
حفظ بستر طبیعی و تنوع زیستی شهر جهت ایجاد ارتباط با طبیعت و ارتقاء کیفیت زندگی در شهر با توجه به افت کیفیت محیط زیست و از هم‌گسیختگی بنیان‌های اکولوژیک شهری، نیازمند یکپارچه‌سازی دانش بومشناسی با فرآیند برنامه‌ریزی و توسعه شهری است. هدف تحقیق، تبیین نظری رویکرد جدید بوم شناسی شهری از طریق بررسی سیر تحول مفهوم بومشناسی و ریشه‌های شکل‌گیری دانش بومشناسی شهری است. همچنین این مقاله در‌صدد پاسخ دادن به این پرسش است که چگونه با بکارگیری بوم شناسی شهری به عنوان رویکردی نو در فرآیند برنامه‌ریزی و توسعه‌ی شهرها، می-توان فرصت‌هایی را برای ایجاد پیوند میان نظام اکولوژیک با محیط‌های شهری و فعالیت‌های انسانی پدید آورد. تحقیق حاضر از لحاظ روش با اتکا به شیوه‌های توصیفی و تحلیلی انجام گرفته و تلاش شده است که با انجام مطالعات کتابخانه‌ای و تحلیل نگرش‌های مرتبط با بومشناسی شهری و مباحث مربوطه در برنامه‌ریزی و طراحی شهری، بتوان به ریشه‌های نظری موضوع و نحوه‌ی بکارگیری آن در علوم شهری از جمله شهرسازی با بررسی مصادیق کاربردی آن پی‌برد. با توجه به یافته‌های پژوهش، بومشناسی شهری به عنوان رویکردی نوین در شهرسازی امروزه از جایگاه مناسبی برخوردار شده است. بازیابی شبکه‌های اکولوژیک شهری و طراحی و برنامه‌ریزی زیست‌بوم محور از مصادیق کاربردی دانش بومشناسی شهری در سطوح مختلف محسوب می‌شوند و از این طریق متخصصان توانسته‌اند در جهت تقویت محیط طبیعی و ایجاد الگوهای توسعه مبتنی برحفظ ارزشهای اکولوژیکی شهر، گام‌های روبه جلویی بردارند. نتایج نشان می‌دهد، کاربرد دانش بومشناسی شهری در برنامه‌ریزی و طراحی شهرها در قالب راهبردی نظری و عملی، بایستی به عنوان یک اولویت ملی جهت دستیابی به شهرهای پایدار و تاب‌آور مد نظر قرار گیرد. دستیابی به این امر مستلزم کارگروهی میان متخصصان مختلف، حمایت از برنامه‌های آموزشی و ایجاد تغییر در نحوه‌ی ارتباط میان سیاستگذاران و متخصصان می‌باشد.
چکیده انگلیسی:
Nowadays, development of cities resulting from increasing urbanization has reduced the quality of the environment and disruption of ecological foundations. Preserving the natural environment and biodiversity in city in order to have relation with nature and improve the quality of life requires integration of ecology knowledge with urban development and planning process. The purpose of this research is theoretical explanation of new approach to urban ecology, its evolution and roots of shaping urban ecology science. In addition, this article tries to respond to the question that how we can create link between ecological system with urban environments and human activities by using urban ecology as a new approach in the process of urban planning. This study was conducted by descriptive and analytical methods. It attempted to study the theoretical roots of urban ecology and the way to use it in urban sciences such as urbanization through investigation of its applied applications by doing library studies, analysis of attitudes related to urban ecology and topics related to urban development and planning. According to the findings, urban ecology has proper place as a new approach in today urbanization, so that the recovery of urban ecological networks as well as Ecological planning and design are considered as practical examples of urban ecology knowledge at different levels. Using this method, experts have been able to take steps toward enhance the natural environment and create urban models based on maintaining the ecological values of the cities. The results suggest that the use of urban ecology science as a theoretical and practical strategy in planning and design of cities, must be a national priority in order to achieve sustainable and resilient cities. Achieving this goal requires teamwork between various experts, support of educational programs and changing in the way of communications between policy makers and experts.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
