مقایسه اثر دو حجم متفاوت تمرینات موازی بر برخی شاخص‌های آمادگی جسمانی و تغییرات سطوح سرمی کورتیزول و پروتئین واکنشی C فوتبالیست‌های نوجوان
مقایسه اثر دو حجم متفاوت تمرینات موازی بر برخی شاخص‌های آمادگی جسمانی و تغییرات سطوح سرمی کورتیزول و پروتئین واکنشی C فوتبالیست‌های نوجوان
عنوان فارسی :
مقایسه اثر دو حجم متفاوت تمرینات موازی بر برخی شاخص‌های آمادگی جسمانی و تغییرات سطوح سرمی کورتیزول و پروتئین واکنشی C فوتبالیست‌های نوجوان
عنوان انگلیسی :
Comparison the effect of two different volumes of concurrent training on some physical fitness factors, cortisol and hs-CRP serum level changes in adolescent soccer players
چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه دو حجم شش و هشت هفته‌ای تمرینات موازی بر شاخص‌های آمادگی جسمانی، تغییرات کورتیزول و پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا (CRP-hs) در فوتبالیست‌های نوجوان بود. روش‌شناسی: بیست فوتبالیست (سن: 91/0 ± 15 سال، وزن: 07/10 ± 10/61 کیلوگرم) با حداقل 5 سال سابقه فوتبال، به‌صورت تصادفی به دو گروه 10 نفری شش و هشت هفته تقسیم شدند. دوره تمرینی شامل تمرینات عمومی (سه هفته) و اختصاصی بود و به‌صورت سه جلسه در هفته به مدت 90 دقیقه برگزار شد. نوع و شدت تمرینات برابر بوده و فقط حجم تمرینی بین گروه‌ها متفاوت بود. قبل و بعد از دوره، توان هوازی (آزمون 1609 متر)، سرعت (دوی 60 متر) و استقامت عضلانی (شنا سوئدی و دراز و نشست) در ساعت 8:45-8 عصر و نمونه‌های خون وریدی برای اندازه‌گیری کورتیزول و CRP-hs در شرایط ناشتا (8:30-8 صبح) از آزمودنی‌ها اخذ شد. یافته‌ها: مقادیر VO2max، سرعت، دراز و نشست و شنا سوئدی هر دو گروه نسبت به مقادیر پایه بهبود معنی‌داری نشان داد. حجم تمرینی هشت هفته در خصوص کاهش غلظت کورتیزول موثرتر بود (%77/16، 033/0=P)، اما سرعت گروه شش هفته با اندازه اثر بزرگتری (11/0- =r) بهبود یافته بود (%27/5). همچنین، در مورد سایر متغیرها تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد افزایش تدریجی شدت تمرینات آماده‌سازی در مدت هشت هفته نسبت به افزایش مشابهی در طول شش هفته، منجربه کاهش موثرتر مقادیر سرمی کورتیزول فوتبالیست‌های نوجوان می‌شود، اما در مورد سطوح hs-CRP و بهبود متغیرهایی نظیر VO2max، سرعت و استقامت عضلانی مزیت بیشتری ندارد.
چکیده انگلیسی:
Aim: The purpose of present study was to compare the effect of two volumes six- and eight-week of concurrent training on physical fitness factors, cortisol, and high-sensitivity C-reactive protein (hs-CRP) level changes in adolescent soccer players. Method: Twenty players (age: 15 ± 0.91 years; weight: 61.10 ± 10.07 kg; soccer experience: at least 5 years) randomly divided into 6-week or 8-week group (n=10). The training protocol had two phases including general (three weeks) and specific in three days a week for 90 min. The type and intensity were same for both groups and only the volume was different between them. Aerobic power (1609 m), speed (60 m), muscular endurance (push up and sit up), and fasted venous blood samples (cortisol and hs-CRP) were collected before and after training period at 8-8:45 P.M and 8-8:30 A.M, respectively. Results: The values of VO2max, speed, push up, and sit up were improved compared to pre-training values in both groups. Eight-week volume was more effective regarding the reduction of cortisol (%16.77; P=0.033), but the speed of six-week group was improved (%5.27) with a large effect size (r = -0.11). With respect to other variables, there was no significant difference between the two groups. Conclusion: Gradual increase in intensity of conditioning training within eight weeks compared to the same increase within six weeks lead to more effective reduction in serum cortisol of adolescent soccer players, but in relation to hs-CRP levels and improve in VO2max, speed and muscular endurance, it has no more advantage.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
