چکیده:
چکیده
هدف: بررسی پاسخ IgA و کورتیزول بزاقی به کاهش ذخایر کربوهیدراتی بدن متعاقب فعالیت تناوبی پاروزنی در مردان قایقران رشتۀ کایاک بود.
روش پژوهش: آزمودنی‌ها شامل 10 مرد قایقران نخبۀ رشتۀ کایاک، با میانگین سنی 4/2±6/18 سال، قد 07/4±2/179 سانتی‌متر و وزن 6/9±3/68 کیلوگرم بودند که در دو جلسۀ مجزا به فاصلۀ حداقل 7 روز در دو آزمون شرکت کردند و مورد ارزیابی قرار گرفتند. در یک نوبت در شرایطی که سطوح گلیکوژن طبیعی بود، پروتکل فعالیت تناوبی شامل سه وهله پاروزنی به مسافت 1000 متر با فواصل استراحتی 5/1 برابر زمان پارو زدن با شدت 90% حداکثر ضربان قلب انجام شد و در نوبت دیگر، بعداز‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ظهر روز قبل از اجرای آزمون اصلی، به منظور کاهش ذخایر کربوهیدراتی بدن، یک آزمون پاروزنی با شدت %80 حداکثر ضربان قلب به مدت 60 دقیقه و نیز 4 وهله پاروزنی به مسافت 250 متر با شدت 90% حداکثر ضربان قلب و فواصل استراحت 5/1 برابر زمان پاروزدن انجام دادند. سپس وضعیت تغذیۀ آزمودنی‌ها کنترل شد و از آنها خواسته شد تا در شب قبل از آزمون ناشتا باشند. صبح روز بعد و پس از 12 ساعت ناشتایی، پروتکل فعالیت تناوبی اجرا شد. نمونه‌های بزاقی، قبل، بلافاصله و 3 ساعت پس از پایان فعالیت جمع‌آوری شد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی جهت تعیین محل تفاوت و از آزمون t مستقل برای مقایسۀ اختلاف در شرایط طبیعی و کاهش ذخایر کربوهیدراتی استفاده شد.
یافته‌ها: یک نوبت فعالیت تناوبی پاروزنی در شرایط سطوح طبیعی و کاهش ذخایر کربوهیدراتی موجب کاهش میزان IgA و افزایش کورتیزول بزاقی به‌طور معنی‌داری شد (05/0>P)، با این وجود تفاوت معنی‌داری بین پاسخ‌های IgA و کورتیزول در این دو شرایط مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد یک نوبت فعالیت تناوبی پاروزنی در شرایط سطوح طبیعی و کاهش ذخایر کربوهیدراتی موجب کاهش میزان IgA و افزایش کورتیزول بزاقی در کایاک‌رانان نخبه می‌شود.
واژگان کلیدی: عملکرد ایمنی، کاهش ذخایر کربوهیدراتی، ایمونوگلوبولین A، کورتیزول بزاقی، قایقرانان نخبه
چکیده انگلیسی:
Abstract
Aim: The Aim of present study was to investigate response of salivary IgA and cortisol to reduction body's carbohydrate reserves following paddling interval exercise in men kayakers.
Method: Subjects included 10 men elite kayakers, with a mean age of 18.6±4.2 years, height 179.2±4.07 and weight 68.3±9.6 kg, that participated in two separate session within 7 days in two tests and were evaluated. At first, when the glycogen levels were normal, they performed interval exercise protocol, including 3 time padlling for 1000 meters with 90% maximum heart rate intensity and the rest interval 1.5 fold of padlling time, then the day before main test, to reduce body carbohydrates reserves, they performed a test of padlling with 80% maximum heart rate and rate intensity for 60 minutes and a test including 4 times padlling for 250 meters wihe 90% maximum heart rate intensity and 1.5 fold rest interval were followed. Then, subject’s nutritional status was controlled and they were asked to stay fast overnight. In the morning, after 12 hours fasting, the interval exercise protocol was performed. Saliva samples were collected before, immediately and 3 hours after exercise. were used Analysis of variance with repeated measures and Bonferroni post hoc test to locate differences and the independent t-test to compare the differences in normal and reduction body's carbohydrate reserves conditions.
Results: One bout of paddling interval exercise significantly reduced salivary IgA and increased cortisol levels (P
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
