چکیده:
در رسائل مشرقی ابن‌سینا استفاده از زبان استدلال را کنار نهاده و حکمت خود را به صورت تمثیل و با استفاده از زبان داستانی بیان می‌دارد. مقالۀ حاضر در بررسی دلایل استفادۀ وی از هنر برای طرح مسائل فلسفی، ابتدا به کارکرد خاص صورت داستانی برای بوعلی پرداخته و نشان می‌دهد که زبان مخیل شعر در هدایت اخلاقی مخاطبین حکمت ابن‌سینا از جایگاه خاصی برخوردار است. در ادامه، با بررسی اشتراکات بین هنر و اخلاق در نگاه فلسفی ابن‌سینا، مبانی نظری طرح مسائل اخلاقی در محملی فراهم آمده از هنر بررسی و ذیل توضیح نقش خیال در فرآیند معرفتی تجرید، استفادۀ بوعلی از این نوع زبان برای پرداخت به اخلاق مستدل خواهد شد. در انتها نیز، با توسل به نقش واسط خیال بین ادراک از محسوسات و معقولات، پیوند بین ساحات گوناگون اخلاق ابن‌سینا به عنوان دیگر نتیجۀ استفادۀ وی از زبانی مخیل و تمثیلی معرفی خواهد گردید.
چکیده انگلیسی:
In his Oriental Essays, Ibn-Sina puts away the languge of argument, and presents his philosophy by using fictional language and metaphors. To investigate why Ibn-Sina has used such an artistic language, in this paper, first, we will consider the special function of genere of fiction in Ibn-Sina’s opinion. It will be shown that for Ibn-Sina the imaginary language of poem has exceptional role in moral guiding the addressees of his philosophy. Then, by focusing on the common points between art and morality from Ibn-Sina’s philosophical point of view, the theoretical foundations of studying ethical problems in a framework of art will be examined. After explaining the role of imaginal power in the epistemic process of abstraction, we will show how Ibn-Sina has used an imaginary language to make his moral principles acceptable. Finally, by appealing to imagination as a mediator between sense-perception and intellectual discernment, the relation between vrious aspects and fields of Ibn- Sina’s moral philosophy as another consequence of his use of metaphors and imaginative language will be introduced.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
