چکیده:
توسعه ی یکپارچه ی منطقهای از موضوعات بسیار مهم در برنامهریزی منطقهای است. استانهای ایران در سطوح متفاوتی از توسعه قرار دارند که درعین حال، نابرابریهای درون منطقهایِ آشکاری نیز در داخل آنها وجود دارد. علیرغم سیاست منطقهای در ایران مبنی بر کاهش شکاف توسعه بین مناطق مختلف و ایجاد تعادل نسبی در توسعهی مناطق، هنوز برخی از مناطق با کمبود شدید خدمات و امکانات پایه و اولیه روبرو هستند. به منظور اتخاذ سیاستها و اجرای برنامههای مناسب برای توسعهی متعادل مناطق، برنامهریزان نخست باید وضعیت موجود سطح توسعه را بررسی و تحلیل نمایند. هدف از پژوهش حاضر، تحلیل شاخصهای توسعه در شهرستانهای استان مازندران میباشد؛ بدین منظور، 50 شاخص توسعه با استفاده از روش تحلیل عاملی مورد ارزیابی قرار گرفت که نتیجهی آن، استخراج 5 عامل مرتبط با 33 شاخص بود که عبارتند از: عامل زیربنایی، کشاورزی-صنعتی، درمانی، آموزشی و ارتباطی که تقریباً 76 درصد واریانس را توضیح میدهند. نتایج نشان داد که نابرابریهای آشکاری در میزان توسعهیافتگی شهرستانهای استان مازندران وجود دارد. بنابراین، ارتقاء شاخصهای توسعه به ویژه در شهرستانهای محروم و کمتر توسعه یافته ضروری است که مطالعهی حاضر، شهرستانهای گلوگاه و جویبار را به عنوان محرومترین شهرستانهای استان قلمداد مینماید.
چکیده انگلیسی:
Integrated regional development is an important issue in regional planning. The Ostans of Iran are in different levels of development in which interregional and intraregional inequality is obvious, and Mazandaran Ostan is a salient example for intraregional inequality. In spite of Iranۥs regional policy based on reducing the development gap between different regions and creating a relative balance in regional development, yet some regions suffer from lack of basic services and facilities. To adopt appropriate development actions for a region, planners should first evaluate sub-regions as regards existent level of development. The aim of this study is to analyze the Shahrestans of Mazandaran Ostan with respect to indicators of development. For this purpose, fifty indicators were chosen, submitted to factor analysis, of which five factors were extracted related to 33 indicators: infrastructural factor, industrial-agricultural factor, health factor, educational factor and communicative factor- which account for nearly 76% of the variance. Results showed that there are obvious differentiations among Shahrestans in development level; so, it is urgent to improve some indicators -especially in which inequity is critical- in low-level Shahrestans which are the Shahrestans of Galoogah and Jooybar in this study.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
