چکیده:
به علت اهمیت شادی و نقش آن در زندگی جوانان، هدف تحقیق حاضر بررسی میزان احساس شادی جوانان شهر بابلسر و تأثیر سه نوع سرمایه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بر آن است. نوع روش تحقیق پیمایشی است. تعیین میزان تأثیر هر یک از این سه نوع سرمایه بر میزان احساس شادی، از مهمترین فرضیههای این تحقیق هستند. برای انجام این پژوهش، از یک نمونة 380 نفری از ساکنان 29- 15 سال بابلسر، استفاده شده است. یافتههای تحقیق گویای آن است که میزان شادی پاسخگویان به طور کلی در حد متوسط است. از بین متغیرهای زمینهای و جمعیتشناختی مورد مطالعه، هیچ کدام با شادی رابطه معناداری نداشتند. متغیرهای سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی و سرمایه اقتصادی به ترتیب اهمیت، تبیینکنندههای شادی در این تحقیق بودهاند. مدل به دست آمده از متغیرهای مؤثر بر اساس رگرسیون چند متغیره نیز، 5/22 درصد از واریانس احساس شادی در جامعه آماری را تبیین میکند. به طور کلی، تمام انواع ذکر شده سرمایه با همدیگر وابستگی متقابل دارند و در طول زمان با داشتن درجات معینی به یکدیگر تبدیل میگردند و هر شکلی از آن به گونهای میتواند آفریننده شادی باشد.
چکیده انگلیسی:
Happiness refers to the cognitive and affective evaluations of one’s own life and is defined in terms of life satisfaction, presence of positive affect and absence of negative affect. Being happy is a response to how to live, especially for the young people, who build the future of this country and follow a purposeful life. Happiness produces passion, emotion, motivation, seeking and effort in youth's life. Importance of happiness and its role on youth’s life is the reason behind doing this research. Also it can play an accelerating role on the process of society’s development. Almost everyone has thoughts about happiness and it seems that everybody has created their own idea of it. Likewise, in science, each discipline has developed its especial view on happiness: psychologists see it as matter of personality, biologists as the result of chemical processes, philosophers see it mostly in a moral context, and sociologists think of it as a social condition. What is remarkable about the sociological view towards happiness is that it provides a common understanding. Where happiness is usually defined as a purely individual or psychological phenomenon, sociologists insist that happiness is socially grounded. Here we consider the effect of three independent variables, namely, economic capital, cultural capital and social capital on happiness. Most of the people believe that having money and a good job can increase their happiness and life satisfaction. Aristotle believed that wealth is a necessary ingredient of happiness (1991). Stoics, in contrast, believed that material possessions and wealth are in no way required for happiness. Research, all in all, suggests that an adequate amount of money is a necessary condition for happiness, albeit not a sufficient one. Diener and Seligman (2002) found in their study on very happy individuals that every single one of them had excellent social relationships. Quantity and, more importantly, quality of friendships correlate positively with happiness, and perceived loneliness is robustly linked to depression. In light of this and other parallel findings, Reis and Gable (2003) have suggested that good social relationships may be the single most important source of happiness.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
