چکیده:
مصرف گرایی سیاسی به عنوان یکی از انواع مشارکت، از شاخص های توسعه اجتماعی و فرهنگی در کشورها بهشمار میرود. یکی از گروههای عمده جامعه که شرکت آنان در روند اداره جامعه و توسعه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ضروری به نظر میرسد، دانشجویان هستند. مصرفگرایی سیاسی دانشجویان که بزرگترین گروه جمعیتی در کشورهای در حال توسعه و مسؤولان اداره جامعه در آینده محسوب میشوند، اهمیت خاصی برای ثبات سیاسی و پویایی جامعه دارد. هدف از نگارش این مقاله بررسی رابطه میان سرمایه اجتماعی و مصرفگرایی سیاسی دانشجویان در دانشگاه اصفهان است. روش تحقیق پژوهش در جمعآوری و تجزیه و تحلیل دادهها از طریق رگرسیون چندگانه به روش پیمایشی است. این مطالعه بر روی 215 نفر از دختران و پسران دانشجوی دانشگاه اصفهان انجام شده است. برای جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامه استفاده شده است که اعتبار آن، به روش صوری، و پایایی آن، به کمک آماره آلفای کرونباخ سنجیده شده است و دادهها از طریق نرم افزار SPSS16 تحت محیط ویندوز تجزیه و تحلیل شد. با تقسیم سرمایه اجتماعی به دو متغیر (اعتماد اجتماعی و شبکههای اجتماعی)، به همراه در نظر گرفتن سه وجه از مصرفگرایی سیاسی؛ یعنی رفتارها، انگیزهها و عادات مشاهده میشود که همبستگیهای معناداری میان ابعاد سرمایه اجتماعی و میزان مصرفگرایی سیاسی پاسخگویان وجود دارد که در این میان، مصرف سیاسی، بیشترین تأثیر را از انسجام اجتماعی از مؤلفههای شبکههای اجتماعی و کمترین تأثیر را از اعتماد تعمیمیافته از مؤلفههای اعتماد اجتماعی می پذیرد.
چکیده انگلیسی:
This study seeks to investigate social factors influencing political consumerism. Political consumerism is influenced by people’s individual qualities on the one hand, and by social qualities, on the other. Political consumerism is closely related to goods and services of consumption policies. In other words, political consumerism is defined as power relation and how resources are used and allocated. Political consumers choose services and goods based on their political moral values and not because of the good or service per se. Political consumers are social players, who consciously engage in the economy and the market and their behavior affects social relations. In this regard, many studies indicate that a relationship exists between consumerism and social relations, particularly in issues associated with identity and culture. Therefore, this study’s hypothesis is that individuals with a higher share of social capital tend to have higher political consumption. Similarly, individuals with stronger social relations with others and more trust in people and other institutions tend to engage in political consumerism more than others. Of course, one should not overlook the fact that control variables such as gender, income and education also influence individuals’ political consumerism.
Accordingly, main research objectives are:
1. Measuring respondents’ share of social capital
2. Analyzing the amount of political consumption and its dimensions among respondents
3. Analyzing the relationship between social capital and political consumerism among respondents
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
