اثر تلقیح جنینی آرژنین بر تغییرات مورفولوژی سرخرگ ششی، بطن راست و ششها در آسیت القایی جوجههای گوشتی
اثر تلقیح جنینی آرژنین بر تغییرات مورفولوژی سرخرگ ششی، بطن راست و ششها در آسیت القایی جوجههای گوشتی
عنوان فارسی :
اثر تلقیح جنینی آرژنین بر تغییرات مورفولوژی سرخرگ ششی، بطن راست و ششها در آسیت القایی جوجههای گوشتی
عنوان انگلیسی :
Effect of in ovo (embryonic) inoculation of Arginine on pulmonary artery, right ventricular and lugs morphological changes in induced ascites broiler chickens
چکیده:
به منظور بررسی اثرات تزریق آرژنین در روز پنجم جنینی بر تغییرات مورفولوژیکی ایجاد شده در سرخرگ ششی، بطن راست و ششها در شرایط القاء آسیت دو آزمایش طراحی گردید. در آزمایش اول، 560 تخم مرغ قابل جوجه کشی به 7 گروه و هر گروه به چهار زیر گروه تقسیم شد. در روز پنجم جنینی mL 50/0 محلول آرژنین در نرمال سالین با غلظت 0، 20، 40، 60، 80 و mg/mL 100 به زرده شش گروه تزریق شد. در20 روزگی، غلظت نیتریک اکساید و اندوتلین1 در سرخرگ ششی دو جنین از هر زیر گروه اندازهگیری شد. کمترین مقدار اندوتلین1 (بافت mg100/ng 35/13) و بیشترین غلظت نیتریک اکساید (بافت mg100/µM93/89) در گروه mg/mL 40 مشاهد شد (05/0>P). در آزمایش دوم، 300 تخم مرغ قابل جوجه کشی به دو گروه تقسیم شد و در روز پنجم جنینی به یک گروه محلول آرژنین با غلظت mg/mL 40 تزریق شد. بعد از هچ جوجههای نر از ماده جدا شدند. از 21 تا 48 روزگی، دمای سالن به ℃ 14-16 کاهش یافت و آسیت القا شد. اثر مستقل تزریق آرژنین تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد (6/17 در برابر 8/48درصد) اما اثر مستقل جنسیت بر تلفات ناشی از آسیت معنیدار نبود (05/0P>). اثرات مستقل تزریق آرژنین مساحت داخلی سرخرگششی را افزایش داد (47/3 دربرابر mm267/2). در تیمارهای بدون تزریق آرژنین نسبت به تزریق آرژنین، شکافهایی در سطح سلولی لایههای ششها مشاهده شد. تزریق آرژنین از طریق گشاد کردن سرخرگ ششی و حفظ لایههای طبیعی موجود در بافت ششها تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد.
بهمنظور بررسی اثرات تزریق آرژنین در روز پنجم جنینی بر تغییرات مورفولوژیکی ایجاد شده در سرخرگ ششی، بطن راست و ششها در شرایط القاء آسیت دو آزمایش طراحی گردید. در آزمایش اول، 560 تخم مرغ قابل جوجه کشی به 7 گروه و هر گروه به چهار زیر گروه تقسیم شد. در روز پنجم جنینی mL 50/0 محلول آرژنین در نرمال سالین با غلظت صفر، 20، 40، 60، 80 و mg/mL 100 به زرده شش گروه تزریق شد. در20 روزگی، غلظت اکسید نیتریک و اندوتلین1 در سرخرگ ششی دو جنین از هر زیر گروه اندازهگیری شد. کمترین مقدار اندوتلین1 (بافت mg100/ng35/13) و بیشترین غلظت اکسید نیتریک (بافت mg100/µM93/89) در گروه mg/mL 40 مشاهد شد (05/0>P). در آزمایش دوم، 300 تخم مرغ قابل جوجه کشی به دو گروه تقسیم شد و در روز پنجم جنینی به یک گروه محلول آرژنین با غلظت mg/mL 40 تزریق شد. بعد از هچ جوجههای نر از ماده جدا شدند. از 21 تا 48 روزگی، دمای سالن به ℃ 14-16 کاهش یافت و آسیت القا شد. اثر مستقل تزریق آرژنین تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد (6/17 در برابر 8/48درصد) اما اثر مستقل جنسیت بر تلفات ناشی از آسیت معنیدار نبود (05/0P>). اثرات مستقل تزریق آرژنین مساحت داخلی سرخرگششی را افزایش داد (47/3 دربرابر mm267/2). در تیمارهای بدون تزریق آرژنین نسبت به تزریق آرژنین، شکافهایی در سطح سلولی لایههای ششها مشاهده شد. تزریق آرژنین از طریق گشاد کردن سرخرگ ششی و حفظ لایههای طبیعی موجود در بافت ششها تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد.
چکیده انگلیسی:
In order to evaluate the influence of yolk in ovo (embryonic) inoculation of arginine in fifth day of incubation on pulmonary artery, right ventricular and lungs morphological changes in induced ascites broiler chickens, two separate experiments were designed. In first experiment, 560 fertile eggs divided in 7 groups and 4 subgroups and levels of 0, 20, 40, 60, 80 and 100 mg arginine per mL normal saline injected on yolk in fifth day of incubation and a group had no injection. In 20th day of incubation, nitric oxide (NO) and endothelin 1 (ET1) in the pulmonary artery in 2 fetuses per subgroup was measured. The 40 mg arginine per mL normal saline was the most appropriate level of arginine injection (lowest ET1 was 89.93 ng/100 mg tissue and highest NO was 13.35 µmol/100mg tissue). In the second experiment, 300 fertile eggs divided in 2 groups. In first group 40 mg of arginine per mL normal saline injected to 150 fertile eggs. The chickes were separated by sex after hatch. From day 21 to day 48 the rearing temperature reduced to 14-16 ℃ and ascite was induced. In ovo injection of arginine reduced ascites mortality (17.6 vs 48.8%), but the main effect of sex was insignificant (P>0.05). Main effect of arginine injection increased inner pulmonary artery area (3.47mm2 vs 2.67mm2) In treatments without arginine injection compared with those having argenine injection rather than arginine injection some gaps was observed in the lung cell layers. In ovo injection of arginine lowered the mortality rate due to ascites through increasing the pulmonary artery diameter and preserving the natural layers in the lungs.
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.