چکیده:
در این مقاله، اثر درجه‌ی بازبودن تجاری بر رشد اقتصادی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی با استفاده از معادله‌ی هم‌گرایی- رشد و تخمین زن سیستمی گشتاورهای تعمیم یافته‌ی دادههای پانلی پویا، طی دوره‌ی زمانی 2009-1980 آزمون شده است. نتایج نشان میدهند که کل تجارت، تجارت برون گروهی، سرمایهگذاری در سرمایه‌ی فیزیکی و انسانی محرکهای رشد اقتصادی این کشورها هستند، در حالیکه تجارت درون گروهی، رشد جمعیت، نسبت هزینههای مصرفی دولت از تولید ناخالص داخلی، بی‌ثباتی رشد اقتصادی، تورم و صادرات مواد اولیه اثر بازدارندگی روی رشد اقتصادی کشورهای مذکور دارند. نتیجه‌ی دیگر آن که در شرایط حاضر بسط روابط تجاری در قالب همکاری‌‌های منطقهای و فرامنطقهای با کشورهای عضو این سازمان رهآوردی برای رشد اقتصادی ایران نخواهد داشت. در یک جمله میتوان گفت، هنوز نفرین منابع طبیعی گریبان‌گیر کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی است.
طبقهبندی :JEL F11, O47, O19, C23
چکیده انگلیسی:
In this paper, the effect of trade openness on growth is examined across the members of Organization of the Islamic Conference (OIC) by using convergence-growth equation and GMM-System dynamic panel data estimator over the period 1980-2009. The results show that the overall trade, the trade with non-OIC countries, and the investment in physical and human capital stimulate economic growth. In contrast, intra-OIC trade, population growth, government consumption expenditure, instability, inflation, and export of primary goods are the obstacles to the OIC economic growth. According to the results, multilateral trade under preferential trade agreement between Iran and the other OIC countries will not provide considerable achievements for economic growth of Iran. In summary, the OIC members are experiencing the natural resource curse.
JEL Classification: F11, O47, O19, C23
خبرنامه
برای ثبت نام در خبرنامه و دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید.
